Είναι πολύ σημαντικό τα παιδιά να αγαπούν το σχολείο τους. Άνθρωποι που, φεύγοντας από το σχολείο, το κρατούν στην ψυχή τους, το υποστηρίζουν και το σκέφτονται.
Το όνειρό μου ως Υπουργός Παιδείας – επιτρέψτε μου το πρώτο ενικό πρόσωπο – είναι να αφήσουμε σχολεία ζωντανά, που δεν λειτουργούν απλά ως Διευθύνσεις του Υπουργείου Παιδείας, αλλά συνδέονται με την κοινωνία, με τους συλλόγους αποφοίτων, με τους συλλόγους γονέων, έχουν αυτονομία και δυνατότητα δημιουργίας. Σχολεία που οι δάσκαλοι έχουν περιθώρια να αναπτύξουν καινούριες μεθόδους. Να μην υπάρχει μόνο ένας συγκεκριμένος τύπος σχολείου για όλη την Ελλάδα. Αυτή τη δυνατότητα έδωσε στην Ελλάδα το πειραματικό σχολείο.
Όταν λάβαμε την απόφαση να ξεκινήσουμε τη νομοθετική προσπάθεια για να επαναφέρουμε το θεσμό των πειραματικών σχολείων, δεν φανταζόμουν πόσο ζωντανή είναι ακόμη η ιδεολογική σύγκρουση για το θέμα. Υπάρχουν ιδεολογικές αντιστάσεις – άλλες δογματικές, άλλες με περιεχόμενο και βάθος – για το πώς μπαίνουν όρια ανάμεσα στον ελιτισμό και την αριστεία. Αυτό που δίδαξε το πειραματικό σχολείο, και αρκετά άλλα σχολεία στην ιστορία της χώρας, είναι ότι η αριστεία, οι άνθρωποι – οι οποίοι ξεχωρίζουν και ξεχώριζαν, και τους δόθηκε η δυνατότητα να εκφράσουν δημιουργικά την ευφυΐα, την επιμέλεια, το πάθος και να προσφέρουν στον εαυτό τους και στη χώρα – δεν συνδέονταν ούτε με οικονομικές, ούτε με κοινωνικές ελίτ.
Σήμερα, λοιπόν, στη νέα εποχή και με τα νέα δεδομένα, επαναφέρουμε τα πειραματικά και πρότυπα σχολεία σε πολλά σημεία της Ελλάδας, θα τα συνδέσουμε με τα Πανεπιστήμια που έχουν παιδαγωγικές και καθηγητικές σχολές, θα κάνουμε προσπάθεια να δημιουργήσουμε για πρώτη φορά και Πειραματικό Τεχνικό Λύκειο- γιατί και η Τεχνολογική Εκπαίδευση είναι εξίσου σημαντική. Το Σεπτέμβριο θα ξεκινήσουμε με τα πρώτα πειραματικά σχολεία σε όλη τη χώρα, παρακολουθώντας και αξιολογώντας τα και δημιουργώντας δίκτυα, ώστε να μπορούν να συνεργαστούν και με τα υπόλοιπα σχολεία.