ΑΝΝΑΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ
ΑΝΝΑΕίναι πεποίθησή μου, πως αυτή η εποχή της πολύπλευρης κρίσης μπορεί να γίνει και η αφορμή υπέρβασης της δυσκολίας, της ρήξης με το παρελθόν, και της θεμελίωσης γερών υποδομών, που θα βάλουν την Ελλάδα στην τροχιά ενός σταθερού και αισιόδοξου μέλλοντος.
Το μέλλον στην εποχή της έκρηξης των νέων τεχνολογιών δεν μπορεί να στηρίζεται αλλού, παρά στην Παιδεία, την Εκπαίδευση και στον Πολιτισμό.
Αυτό ασφαλώς προϋποθέτει όραμα για την Ελλάδα και το ρόλο που θέλουμε να διαδραματίσει στο σύγχρονο κόσμο, πολιτικές εθνικής εμβέλειας, συγκεκριμένες στρατηγικές, αίσθημα ανάγκης για προσφορά στον τόπο, συναίνεση, εκτίμηση της συγκυρίας και ενεργοποίηση των καταλυτών της αλλαγής.
Το Ίδρυμα «0Σταύρος Νιάρχος», ακολουθώντας την μακρά παράδοση των Μεγάλων Ευεργετών, με όραμα αυτή τη νέα εποχή, αυτήν την καινούργια Ελλάδα, φιλοδοξεί να κατασκευάσει, με τον μεγάλο Αρχιτέκτονα Renzo Piano, το Κέντρο Πολιτισμού, ως ένα πολυλειτουργικό χώρο Τέχνης και Παιδείας, που επιδιώκει να σφραγίσει την αρχιτεκτονική, τον πολιτισμό και τον βιώσιμο σχεδιασμό του 21ου αιώνα, αποτελώντας και το μεγαλύτερο πολιτιστικό και εκπαιδευτικό αρχιτεκτονικό έργο, που έχει υλοποιηθεί ποτέ στη χώρα. Μέσα σε αυτό είναι και το νέο κτήριο για την Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδας.
Είμαστε ευγνώμονες για αυτή τη μεγάλη προσφορά, που μάλιστα μέσα στους δύσκολους καιρούς δηλώνει με τον πιο αισιόδοξο και περήφανο τρόπο τη σταθερή θέληση των Ελλήνων, όπου γης, να βάλουν τη χώρα τους στην πρωτοπορία.
Ως Υπουργός Παιδείας, χαίρομαι βαθιά που η προσφορά αυτή του Ιδρύματος «Νιάρχου», συμπίπτει με μια εξαιρετική συγκυρία : την τεράστια υποδομή σε όλους τους τομείς στο χώρο της Παιδείας, που φιλοδοξεί βάσιμα να φτιάξει τις προϋποθέσεις για να περάσουμε την Παιδεία μας στον νέο ψηφιακό κόσμο και τον εθνικό μας Πολιτισμό στις μεγάλες «διαδικτυακές λεωφόρους».
Το κρίσιμο, όμως, στοίχημα σήμερα για εμάς είναι το μεγάλο εγχείρημα που επιχειρείται, αυτή την στιγμή, για την αναγέννηση της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Ελλάδας.
Όχι μόνο με την αρχιτεκτονική κτηριακή της ανασυγκρότηση
(ανάπλαση κεντρικού κτηρίου Βαλλιάνων επί της Πανεπιστημίου – το κόσμημα Ιστορικού κέντρου) και το νέο κτήριο με τον πύργο των βιβλίων, στο κέντρο Πολιτισμού Σταύρου Νιάρχου), αλλά κυρίως με την αρχιτεκτονική δόμηση του άυλου χώρου, που θα επιτρέψει την εξακτίνωση και τον πολλαπλασιασμό της γνώσης και της πληροφορίας παντού. Η Εθνική Βιβλιοθήκη, συλλέκτης και θησαυροφύλακας μιας μοναδικής, πνευματικής κληρονομιάς, εκσυγχρονίζεται εκ βάθρων και ενδυναμώνεται να διαδραματίσει αυτόν τον καθοριστικό ρόλο, τόσο στην ανάπτυξη ενός ενιαίου συστήματος και Δικτύου Ελληνικών Βιβλιοθηκών, όσο και στην οργανική διασύνδεση του συστήματος με τις ανάγκες της Εκπαίδευσης και της Έρευνας.
Η οργανική αυτή σχέση του συνόλου των Ψηφιακών Βιβλιοθηκών με την Εθνική Βιβλιοθήκη, με το Νέο Ψηφιακό Σχολείο, καθώς και η «αλλαγή παραδείγματος», θα φέρει πραγματική επανάσταση στον τρόπο ώθησης της πληροφορίας και γνώσης στους νέους.
Θα εκπληρώσει ένα δικαίωμά τους και ένα όραμα, να κάνει κοινό κτήμα τον Εθνικό πλούτο, με το να περάσει στο «φλασάκι» του κάθε μαθητή, φοιτητή, ερευνητή, πολίτη αυτής της χώρας την Εθνική τους Βιβλιοθήκη.