Η Υπουργός στο 2ο Γυμνάσιο και τις Λυκειακές Τάξεις Αυλώνα

Η Υπουργός Παιδείας, Άννα Διαμαντοπούλου, επισκέφθηκε στις 29/06/2011, το πρωί, το 2ο Γυμνάσιο και τις Λυκειακές Τάξεις Αυλώνα, που λειτουργούν μέσα στο Ειδικό Κατάστημα Κράτησης Νέων Αυλώνα και φοιτούν 180 μαθητές.

Η Υπουργός παρακολούθησε την τελετή λήξης της σχολικής χρονιάς, που διοργάνωσαν οι μαθητές και απένειμε βραβεία για τις επιδόσεις τους. Συνεχάρη, επίσης, τους καθηγητές και τον Διευθυντή του σχολείου για τη σημαντική προσφορά τους, που υπερβαίνει την τυπική εκπαιδευτική διαδικασία. «Όλα ανθίζουν και όλα λειτουργούν επειδή υπάρχουν καθηγητές και δάσκαλοι, που βλέπουν τη δουλειά τους σαν λειτούργημα, που είναι κοντά σας γιατί έχουν ψυχή, που δίνουν το παράδειγμα τί σημαίνει Δάσκαλος με το Δ κεφαλαίο. Αυτό σημαίνει προσφορά, σημαίνει δουλειά χωρίς ανταπόδοση, σημαίνει αλλαγή του κόσμου», είπε χαρακτηριστικά η Υπουργός.

Παράλληλα, έκανε αναφορά και στον ιδιαίτερο ρόλο του Διευθυντή των φυλακών, που όπως είπε «δεν είναι για να κρατάει έγκλειστους νέους ανθρώπους, αλλά να ανοίγει τη φυλακή στην κοινωνία, ώστε βγαίνοντας από εκεί να είναι καλύτεροι».

Απευθυνόμενη σε όλα τα παιδιά η Υπουργός υπογράμμισε τη σπουδαιότητα των γραμμάτων και της γνώσης ως βάση για πρόοδο στη ζωή του ανθρώπου:

«Αυτό που δίνετε εσείς με την προσπάθειά σας, καθένας μόνος του και όλοι μαζί είναι η ελπίδα ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε, όσο δύσκολα και αν είναι τα πράγματα».

Η ομιλία της Υπουργού

Το σχολείο σας μου έκανε πραγματικά πολύ μεγάλη εντύπωση. Είναι ένα σχολείο που έχει συζητηθεί πολύ και έχει δώσει παραδείγματα σε πολλά σχολεία. Όταν όμως βλέπεις από κοντά τα πρόσωπα, τους ανθρώπους, τα έργα τους, τότε όλα είναι διαφορετικά. Ο κόσμος, η χώρα μας, η πόλη μας, η κοινωνία μας, όλοι πάνε μπροστά από ανθρώπους και καταστρέφονται από ανθρώπους.

Στην περίπτωσή σας έχουμε ένα παράδειγμα ανθρώπων, οι οποίοι δουλεύουν για να ξεπεράσουν απίστευτες δυσκολίες. Φαντάζομαι ότι αν δεν ζήσει κανείς την εμπειρία που ζείτε εσείς, δεν μπορεί να την περιγράψει. Εσείς, όμως, δείχνετε τη δύναμη όχι μόνο να ξεπεράσετε όλα αυτά, αλλά και να πάτε μπροστά.

Σε αυτές τις δύσκολες στιγμές που περνάει ο τόπος μας χρειαζόμαστε όλοι, πάνω από όλα, ελπίδα. Είναι αυτό που δίνετε εσείς σήμερα με τη δουλειά σας, με την προσπάθειά σας, καθένας μόνος του και όλοι μαζί: είναι η ελπίδα ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε, όσο δύσκολα και αν είναι τα πράγματα.

Ο κόσμος πάει μπροστά από ανθρώπους. Το Υπουργείο Παιδείας θέτει τους νόμους, βάζει τις υποδομές και δίνει την δυνατότητα σε νέους ανθρώπους που είναι έγκλειστοι να φοιτήσουν εδώ. Όλα ανθίζουν, όμως, και όλα λειτουργούν επειδή υπάρχουν καθηγητές και δάσκαλοι, που βλέπουν τη δουλειά τους σαν λειτούργημα, που είναι κοντά σας γιατί έχουν ψυχή, που δίνουν το παράδειγμα τι σημαίνει Δάσκαλος με το Δ κεφαλαίο. Αυτό σημαίνει προσφορά, σημαίνει δουλειά χωρίς ανταπόδοση, σημαίνει αλλαγή του κόσμου.

Θέλω, λοιπόν, να πω ως Υπουργός Παιδείας, πάνω από όλα ένα μεγάλο ευχαριστώ στους δασκάλους και τους καθηγητές, σε όλους τους ανθρώπους που συμμετέχουν στα εκπαιδευτικά προγράμματα.

Θα ήθελα επίσης να συγχαρώ τον Διευθυντή των φυλακών γιατί δίνει άλλο νόημα στο δικό του λειτούργημα, που δεν είναι να «φυλάει» -όπως λέει η λέξη -αλλά να «ανοίγει» τη φυλακή στον κόσμο. Γιατί, όταν ανοίγει η φυλακή στον κόσμο, τότε οι άνθρωποι που βγαίνουν-και θα βγουν από τη φυλακή- θα είναι πολύ καλύτεροι από πριν.

Θέλω να ευχαριστήσω όλους όσοι συμμετείχαν σε αυτή την προσπάθεια και να σας συγχαρώ προσωπικά. Για να προχωρήσουμε μπροστά πρέπει να υπάρχει μια «ατμομηχανή» και στην προκειμένη περίπτωση φαίνεται ότι αυτή η «ατμομηχανή» είστε εσείς.

Αφήνω για το τέλος το σημαντικότερο. Θέλω, αναφερόμενη σε όλα τα παιδιά, από όλα τα σημεία του κόσμου, που το καθένα έχει τη δική του ιστορία και το δικό του δράμα, να σας ευχαριστήσω για όλη αυτή την αισιοδοξία που δείχνετε.

Να σας πω ότι και σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες θα γίνει ό,τι είναι δυνατόν για να αποκτήσετε κάποια εφόδια, που δεν είχατε δυνατότητα μέχρι τώρα στη ζωή σας. Να σας πω, επίσης, με την εμπειρία της ζωής αλλά και του λειτουργήματος που ασκώ πολλά χρόνια τώρα, ότι το πιο σημαντικό στη ζωή μας είναι τα Γράμματα, είναι η Γνώση, γιατί είναι αυτά που δε μας αφήνουν ποτέ.

Οι γιαγιάδες μας μάς έλεγαν «κάνε ό,τι θες, μόνο να έχεις ένα βραχιόλι στο χέρι». Το «βραχιόλι» αυτό ήταν τα γράμματα. Αυτό το «βραχιόλι» προσπαθήστε να το πάρετε από εδώ, γιατί θα είναι η βάση για να κάνετε σημαντικά πράγματα στη ζωή σας.

Θερμά συγχαρητήρια, σας ευχαριστούμε όλους.