ΑΝΝΑΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ
ΑΝΝΑ«Επιλεκτική χρεοκοπία» για τους οίκους αξιολόγησης χαρακτηρίζει την απόφαση της Συνόδου Κορυφής της περασμένης Πέμπτης η κυρία Άννα Διαμαντοπούλου, ενώ ζητάει στήριξη από όλα τα κόμματα της Βουλής στα συμπεράσματα των διαπραγματεύσεων. Η υπουργός Παιδείας απαντάει στην ΠΑΣΠ, η οποία αντιδρά στο νομοσχέδιο για την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, λέγοντας ότι όλοι μαζί πρέπει να «αλλάξουμε το νοσηρό φαινόμενο της αντιμετώπισης του δημόσιου πανεπιστημίου ως κομματικού φέουδου».
Παρά τα ευνοϊκά συμπεράσματα της Συνόδου Κορυφής της περασμένης Πέμπτης, η ανάγκη για ένα νέο μνημόνιο-δανεισμό μήπως αποτελεί ομολογία αποτυχίας στην εφαρμογή του προηγούμενου μνημονίου;
Δεν υπάρχει νέο μνημόνιο. Ισχύει το Μεσοπρόθεσμο με τους εφαρμοστικούς του νόμους και όλο το νέο πλαίσιο που δημιουργεί ένα θετικό υπόβαθρο για την επίτευξη των στόχων. Δέχομαι φυσικά ότι μέχρι σήμερα υπάρχουν σημαντικές αστοχίες, θεωρώ όμως ότι είναι άδικο να υποτιμούμε την επιτυχία σε μείζονες στόχους, όπως η σωτηρία της χώρας από τη χρεοκοπία, η εντυπωσιακή μείωση του ελλείμματος και τo ξεκίνημα μεγάλων διαρθρωτικών αλλαγών.
Ποια είναι τα δικά σας συμπεράσματα από τα αποτελέσματα της Συνόδου;
Η Σύνοδος ήταν ιστορικής σημασίας για την Ευρώπη και για την Ελλάδα. Οι αρχηγοί κρατών της E.Ε. απέδειξαν ότι η Ευρώπη είναι ζωντανή και απαραίτητη για όλους. Στη Σύνοδο αυτή τόσο η γενναία απόφαση για τη μακροχρόνια διάσωση της Ελλάδας όσο και οι αλλαγές στους μηχανισμούς αποτελούν κορυφαία ένδειξη της προϊούσας πολιτικής ενοποίησης της Ευρώπης, γιατί ας μην ξεχνάμε ότι οι αποφάσεις αυτές δεν αφορούν απλώς την κυρία Μέρκελ και τον κύριο Σαρκοζί, αλλά 16 εθνικά Κοινοβούλια.
Όσον αφορά στην Ελλάδα, η απόφαση της Συνόδου παρέχει την αναγκαία ασφάλεια ώστε να κινηθούν δημιουργικά οι δυνάμεις της παραγωγής και της εργασίας. Να σταματήσει το άγχος της καθημερινής ανασφάλειας στην οικονομία και να επικεντρωθούμε στην επίτευξη των στόχων που έχουμε.
Επιγραμματικά λέω: Πετύχαμε μια ολοκληρωμένη λύση που θα φτάσει μέχρι το 2021 με επιμήκυνση πληρωμών μέχρι και 30 έτη και επιτόκιο στο 3,5%. Να θυμίσω μόνο ότι ξεκινήσαμε από τη γαλλική πρόταση επιτοκίων της τάξης του 8%!
Τα αποτελέσματα της Συνόδου, λοιπόν, σηματοδοτούν μια νέα εποχή για την Ευρώπη και την Ελλάδα.
Πιστεύετε τελικά ότι υπάρχει ο κίνδυνος της αξιολόγησης με «επιλεκτική χρεοκοπία»;
Θα σας απαντήσω με έναν προκλητικό τρόπο: η απόφαση της Συνόδου προκάλεσε την «επιλεκτική χρεοκοπία» των οίκων αξιολόγησης. Οι οίκοι είναι υποχρεωμένοι, σύμφωνα με τα κριτήριά τους, να βαθμολογήσουν αρνητικά, παρόλο που η απόφαση της Ε.Ε. διασφαλίζει πλήρως τη ρευστότητα και το τραπεζικό σύστημα στην Ελλάδα. Θεωρώ ότι για πρώτη φορά δόθηκε μια ικανοποιητική πολιτική απάντηση στο θέμα του ρόλου των οίκων αυτών σε διεθνές επίπεδο. Άλλο είναι οι πολιτικές αποφάσεις και άλλα τα κριτήρια των οίκων αξιολόγησης.
Τι θα πρέπει να προσέξουμε από εδώ και πέρα;
Τώρα είμαστε μόνοι μας. Χωρίς βαρβάρους… H Ε.Ε. πήρε σημαντικές και θετικές αποφάσεις. Απαιτείται αίσθηση του μέτρου ως προς τη θετικότητα των αποφάσεων και βεβαίως των τεράστιων δυσκολιών και προκλήσεων, που είναι όλες μπροστά μας. Η υλοποίηση των αποφάσεων που ελήφθησαν εξαρτώνται από τον δικό μας βηματισμό και τη δική μας αποτελεσματικότητα.
Θα έλεγα, με απλά λόγια, ούτε ένα λεπτό εφησυχασμός, οι μηχανές στο φουλ και όσο γίνεται κλίμα ενότητας στο πολιτικό σύστημα, μπροστά στην κοινή προσπάθεια. Είναι σημαντικό να μην παθαίνουμε κάθε βράδυ την κατάθλιψη των «οκτώ».
Έχει ανοίξει μια συζήτηση για το όριο των ψήφων που θα απαιτείται όταν θα κατατεθεί το δεύτερο μνημόνιο στη Βουλή. Συμμερίζεστε την άποψη του υπουργού Οικονομικών για ψήφισή του από 180 βουλευτές;
Αν ερχόταν στη Βουλή η έγκριση των αποτελεσμάτων της συγκεκριμένης Συνόδου με οποιαδήποτε μορφή, νομίζω ότι δεν θα ήταν παράλογο να ζητήσουμε 250 ψήφους!
Πέρα από τα βασικά θέματα που επηρεάζουν οριζόντια την ελληνική κοινωνία, προκύπτουν ζητήματα «χαμηλότερου βεληνεκούς», όπως το θέμα των ταξί. Συμφωνείτε με την άποψη βουλευτών που υποστηρίζουν πως αυτά τα προβλήματα η κυβέρνηση πρέπει να τα επιλύει με μεγαλύτερη ευελιξία;
Οι βουλευτές ως εκ της φύσεως του λειτουργήματός τους είναι οι πρώτοι που δέχονται τις κοινωνικές αναταράξεις από οποιαδήποτε απόφαση της κυβέρνησης. Ο ρόλος τους είναι εξαιρετικά σημαντικός και για να προωθούν και για να διορθώνουν ζητήματα. Γι’ αυτό και θεωρώ ότι το αποτέλεσμα της επικοινωνίας του υπουργού με την Κοινοβουλευτική Ομάδα θα είναι θετικό – και βεβαίως ελπίζω άμεσο.
Κατά την άποψή σας, στα δημοψηφίσματα που έχει προαναγγείλει ο πρωθυπουργός τι θα έπρεπε να τεθεί στην κρίση του λαού;
Με το τελευταίο δημοψήφισμα που έγινε στη χώρα ο ελληνικός λαός αποφάνθηκε για το εάν θέλει προεδρευόμενη ή βασιλευόμενη Δημοκρατία. Νομίζω ότι σήμερα το όποιο δημοψήφισμα πρέπει να προχωρήσει πιο πέρα, αναδεικνύοντας τη διαφορά ανάμεσα σε μια ουσιαστική δημοκρατία που λαμβάνει υπόψη το συλλογικό καλό και σε μια προσχηματική που διαχειρίζεται την ικανοποίηση επιμέρους συμφερόντων.
ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΠΑ ΤΑ ΑΕΙΤέλος στην αντίληψη περί κομματικού φέουδου
Η Σύγκλητος του Πανεπιστημίου Αθηνών αποφάσισε να μην εφαρμόσει τον νέο νόμο για την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Πως θα αντιδράσετε αν επιχειρήσουν να πραγματοποιήσουν την απειλή τους;
Η Ελλάδα είναι μια σύγχρονη ευρωπαϊκή δημοκρατία. H μη εφαρμογή των νόμων έχει συνέπειες για όλοι τους πολίτες. Θέλω να πιστεύω ότι θα υπάρξει σαφής και καθαρή θέση επ’ αυτού των συγκεκριμένων οργάνων του Πανεπιστημίου Αθηνών. Αλλιώς, αναρωτιέμαι ειλικρινά τι παράδοση θα κάνουν την επόμενη φορά στη Φιλοσοφική Αθηνών για το έργο «Κρίτων» του Πλάτωνα, όπου ο Σωκράτης οδηγεί την ελληνική σκέψη στην κατάκτηση της πνευματικής κορυφής, αποφαινόμενος πως «καθήκον μας είναι να εκτελούμε όσα διατάσσει η Πολιτεία ή, το πολύ, αν εκείνο που διατάσσει δεν μας φαίνεται δίκαιο, να της παραστήσουμε με τρόπο ποιο είναι το ορθό. Να μεταχειριζόμαστε όμως βία, δεν είναι ασέβεια σε μια μητέρα, σε έναν πατέρα και πολύ περισσότερο στην πατρίδα;».
Οι παρατάξεις προβλέπεται να είναι εκτός πανεπιστημίου. Δεν φοβάστε την αντίδραση της δικής σας κομματικής Νεολαίας, της ΠΑΣΠ;
Ο φόβος που συμμερίζομαι μαζί με τη συντριπτική πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας είναι πως, αν δεν αλλάξουμε ριζικά εδώ και τώρα μια νοσηρή αντίληψη του δημόσιου πανεπιστημίου ως κομματικού φέουδου, δεν θα έχουμε καμιά ελπίδα για να έχουμε καλό δημόσιο πανεπιστήμιο.
Για να το πω και διαφορετικά. Όποιος είναι υπέρ του δημόσιου πανεπιστημίου οφείλει να εργαστεί για την αναβάθμισή του, αλλιώς εκούσια ή ακούσια προσκαλεί το φάντασμα που δήθεν ξορκίζει.