ΑΝΝΑΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ
ΑΝΝΑΗ χώρα είναι σε κατάσταση κρίσης. Οι αλλαγές, οι μειώσεις, ο εξορθολογισμός, οι ριζικές τομές που πρέπει να γίνουν στο χώρο της Ανώτατης Εκπαίδευση είναι μία βαθύτατη αναγκαιότητα για τη χώρα.
Έγινε μία προσπάθεια καθ’ όλη τη διάρκεια του καλοκαιριού προκειμένου να εξασφαλίσουμε τον αναγκαίο αριθμό έκτακτου προσωπικού για τη λειτουργία των ΤΕΙ, λαμβάνοντας υπόψη ότι ο αριθμός των εποχικών υπαλλήλων δεν πρέπει να ξεπερνάει το 50% σε σχέση με πέρυσι. Κάνουμε μία μεγάλη προσπάθεια ως κυβέρνηση. Δεν αρκούν όμως τα αριθμητικά στοιχεία, χρειάζεται προσπάθεια από όλες τις πλευρές για να λειτουργήσουν τα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ.
Το ΤΕΙ της Αθήνας είναι ένα μεγάλο Ίδρυμα, με δυναμική παρουσία στην έρευνα, στην τεχνολογία, στη διδασκαλία. Πρέπει να πω ότι ο Πρόεδρός του έκανε μεγάλες προσπάθειες στη διαχείριση για αυτό έχει και σημαντικό αποθεματικό. Ο προϋπολογισμός του το 2009 ήταν 22.360.000, φέτος είναι 19.200.000. Η μείωση είναι 16% και όχι 60%. Οι φοιτητές έλαβαν το 2010, για πρώτη φορά, συγγράμματα αναβαθμισμένης ποιότητας μέσα από τον «Εύδοξο» χωρίς το πλαφόν των 20 ευρώ. Μάλιστα τα ΤΕΙ Αθήνας, Πειραιά και Θεσσαλονίκης έλαβαν και έκτακτη χρηματοδότηση λόγω των μετεγγραφών.
Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του ΤΕΙ Αθήνας, έχει 20.700 φοιτητές ενώ σύμφωνα με στοιχεία από τον «Εύδοξο» οι φοιτητές που πήραν τουλάχιστον ένα σύγγραμμα έστω και για ένα εξάμηνο είναι 14.600. Ως εκ τούτου, η αναλογία καθηγητών/φοιτητών είναι 1/28. Αυτό σημαίνει ότι η αναλογία εκπαιδευτικού προσωπικού και φοιτητών είναι μία από τις πιο καλές σύμφωνα με τα διεθνή δεδομένα.
Θα πρέπει, λοιπόν, κάθε Ίδρυμα να εξετάσει εσωτερικές αναδιαρθρώσεις. Έχω ήδη στοιχεία για το Τμήμα Πληροφορικής και θα ζητήσω από όλα τα Ιδρύματα της χώρας να μας ενημερώσουν για τις αναδιαρθρώσεις που έκαναν. Στο Τμήμα Πληροφορικής αν προσθέσουμε όλες τις απαιτούμενες ώρες διδασκαλίας για όλα τα μαθήματα και προσθέσουμε το υποχρεωτικό ωράριο των καθηγητών, δηλαδή 6 ώρες, τότε θα περισσέψουν 60 ώρες εβδομαδιαίας απασχόλησης. Αυτές καλύπτονται άνετα με μόνο 4 εργαστηριακούς συνεργάτες.
Ξέρετε γιατί την έκανα αυτήν την άσκηση; Γιατί πριν ληφθούν «εύκολες» αποφάσεις για αναστολή, για κλείσιμο Τμημάτων, που βλάπτουν πάνω από όλα τα παιδιά, θα πρέπει το κάθε Ίδρυμα να παρουσιάσει την προσπάθεια που έκανε. Δεν είναι προσπάθεια μόνο η διεκδίκηση επιπλέον κονδυλίων και περισσότερων εκπαιδευτικών από το Υπουργείο. Αυτό είναι το εύκολο. Είναι η επαναστατική γυμναστική που τη βλέπουμε 30 χρόνια. Η απάντηση είναι να δούμε το κάθε Ίδρυμα τι έχει κάνει από μόνο του προς όφελος των φοιτητών για να αντιμετωπίσει αυτό το τεράστιο πρόβλημα που έχει η χώρα. Γιατί πιστεύω ότι η απώλεια έστω και μίας ώρας μαθήματος, όχι μόνο δεν είναι λύση, αλλά είναι μία εχθρική πράξη απέναντι στη νέα γενιά.
Υπάρχει ένας πολιτικός λόγος εδώ και χρόνια, ο οποίος αντιμετωπίζει τα TEI ως μια συγκεκριμένη εκλογική πελατεία και αρέσκεται στο να βάζει τα TEI απέναντι στα Πανεπιστήμια και να τα συγκρίνει μεταξύ τους. Το έχω αρνηθεί στη Βουλή επανειλημμένα. Τα ΤΕΙ δεν έχουν ούτε να ζηλέψουν ούτε να αντιπαλέψουν τα Πανεπιστήμια. Είναι κάτι διαφορετικό, έχουν γίνει για άλλο σκοπό.
Τα τελευταία 20 χρόνια κάθε φορά που υπάρχει μια διαφωνία, μια διεκδίκηση, ένα αίτημα – σωστό ή άδικό –μια ανάγκη πολιτικής, κομματικής, συνδικαλιστικής έκφρασης, η «λύση» είναι να κλείνουμε το σχολείο, να κλείνουμε το Πανεπιστήμιο, να κλείνουμε το ΤΕΙ. Και το κλείνουμε εκ του ασφαλούς, γιατί όταν τα σχολεία κλείνουν όλοι πληρώνονται, όταν τα Πανεπιστήμια κλείνουν όλοι πληρώνονται, όταν τα ΤΕΙ σταματούν τη λειτουργία τους όλοι πληρώνονται.
Υπάρχει ένας εύκολος τρόπος να κάνουμε επανάσταση χωρίς κανένα απολύτως προσωπικό κόστος. Το κόστος, όμως, για τη χώρα είναι τεράστιο. Είναι τεράστιο όταν κλείνει ένα σχολείο για 6 μέρες, είναι τεράστιο όταν αποφασίζεται η αναστολή λειτουργίας ενός Ιδρύματος, είναι τεράστιο όταν οι Σύγκλητοι αποφασίζουν να σταματήσουν τις εξετάσεις γιατί πρέπει οι φοιτητές να κάνουν καταλήψεις. Είναι τεράστιο το κόστος όταν Σύγκλητοι αποφασίζουν, κατά παράβαση του νόμου, να κάνουν μαζί μαθήματα και εξετάσεις και να μην υπολογίζουν καθόλου την εκπαιδευτική διάσταση, δηλαδή ότι δεν μπορεί τα παιδιά την ίδια στιγμή που δίνουν εξετάσεις να καλούνται και στα μαθήματα.
Όλη αυτή η τακτική έχει γίνει ανεκτή επί δεκαετίες με ευθύνη όλων μας. ‘Ήρθε η στιγμή να πούμε όλοι ένα «όχι» και δεν γίνεται να συνεχίσουμε έτσι. Οι δημόσιοι λειτουργοί όπου και να βρίσκονται, είτε στο σχολείο, είτε στο Πανεπιστήμιο, είτε στο Υπουργείο Οικονομικών κ.ο.κ. έχουν ευθύνη, γιατί έχουν ορκιστεί να διαφυλάσσουν το δημόσιο συμφέρον.
Δημόσιο συμφέρον είναι να λειτουργεί το σχολείο, το ΤΕΙ, το Πανεπιστήμιο. Ως Υπουργός Παιδείας έχω κάνει σαφές ότι όσο έχω αυτή την ευθύνη, δεν μπορώ να ανεχτώ αυτή τη στάση. Ο νόμος στα ΑΕΙ θα εφαρμοστεί. Κάποιοι από την πανεπιστημιακή κοινότητα θεωρούν ότι εκβιάζω και απειλώ. Ποιά είναι η απειλή; Ότι θα εφαρμοστεί ο νόμος;
Υπάρχουν κανονισμοί και στα Πανεπιστήμια και στα σχολεία. Από τη στιγμή που δεχόμαστε ότι οι μαθητές και οι φοιτητές είναι πολίτες που διεκδικούν θα πρέπει να παίρνουν και το κόστος του τρόπου της διεκδίκησης.
Είμαστε σε μια πολύ δύσκολη εποχή, όπου όλα είναι ρευστά. Το επόμενο διάστημα, που θα ληφθούν μεγάλες αποφάσεις για τη χώρα, πρέπει να προστατέψουμε πάνω από όλα τη Δημοκρατία και την αλληλεγγύη.
Τελειώνω με μια έκκληση προς τον εκπαιδευτικό κόσμο της χώρας, που πρέπει να ομολογήσω ότι σε αυτές τις δύσκολες στιγμές στην πλειοψηφία του έχει σταθεί όρθιος. Αναγνωρίζω τι περνούν σεβάσμιοι καθηγητές στα σχολεία και στα Πανεπιστήμια, δάσκαλοι των παιδιών μας, άνθρωποι με πτυχία, με διδακτορικά, με παγκόσμια αναγνώριση, οι οποίοι βρίσκονται μπροστά σε βίαιες συμπεριφορές που δεν μπορεί να τις ανεχτεί πολιτισμένος άνθρωπος και υποχρεούνται με τη βία να παίρνουν αποφάσεις.
Κάνω έκκληση ακόμη και σε αυτούς που είναι απέναντι στο Υπουργείο Παιδείας, διαφωνούν με τις επιλογές μας και διεκδικούν με δίκαιο και νόμιμο τρόπο τα αιτήματά τους, να θέσουν όλοι ως προτεραιότητα να σταθούμε όρθιοι.
Αυτή τη δύσκολή στιγμή ο δάσκαλος να προστατέψει το σχολείο του, ο καθηγητής να προστατέψει το Πανεπιστήμιο και το ΤΕΙ και να μην κάνουμε πίσω στη βία που ανθίζει παντού.
Δείτε σήμερα προκήρυξη μαθητών που κυκλοφορεί στο διαδίκτυο, μέσω της οποίας αναλαμβάνουν την ευθύνη για την καταστροφή σχολείων και καλούν τους πάντες να καταστρέψουν τον πιο «αντιδραστικό θεσμό» που είναι το σχολείο. Εκεί φτάσαμε!.
Κάνω έκκληση να ενωθούμε όλοι και να πούμε «ναι» στη διεκδίκηση, «ναι» στην αντίδραση, «ναι» στην κριτική, αλλά να προστατεύσουμε το πιο σημαντικό θεμέλιο της κοινωνίας που είναι το σχολείο, το Πανεπιστήμιο και το ΤΕΙ.