Σημεία ομιλίας κατά τη συζήτηση για την κύρωση του Προϋπολογισμού του 2012 στη Βουλή

ΔΕΚ 4, 2011

Το κοινοβουλευτικό περιβάλλον, οι βουλευτές των τριών κομμάτων που στηρίζουν τη κυβέρνηση Παπαδήμου, έχουν ο καθένας προχωρήσει σε ατομική πολιτική υπέρβαση παραμερίζοντας μεγάλες δυσκολίες.

Η δήθεν περίτεχνη θέση «ψηφίζω τον προϋπολογισμό διότι με υποχρεώνουν οι Ευρωπαίοι και οι Γερμανοί, ώστε να πάρουμε την 6η δόση και τα 130 δισ. αλλά ταυτόχρονα διαφωνώ με τον προϋπολογισμό και δηλώνω ότι ο προϋπολογισμός δεν θα υλοποιηθεί και θα τον αλλάξω μόλις αλλάξουν οι συνθήκες», είναι μία ακόμη μορφή βλαπτικής υποκρισίας.

Μόνο μια μεγάλη συναίνεση που θα βασίζεται στη δικαιοσύνη της ίσης κατανομής των βαρών, στην πάταξη κάθε απαράδεκτου προνομίου και κυρίως στον απογαλακτισμό των κομμάτων από το κράτος και τις παραφυάδες μιας κρατικοδίαιτης αγοράς μπορεί να συντελέσει στην απαρχή της ανασύνταξης ενός πολιτικού συστήματος κομμάτων και προσωπικοτήτων χωρίς τα οποία δεν μπορεί να λειτουργήσει η δημοκρατία.

Εκλογές δεν μπορεί να γίνουν πριν από την απόλυτη σταθεροποίηση της οικονομίας και επίτευξη όλων των στόχων αυτής της κυβέρνησης. Όλες οι προσπάθειες και όλες οι άλλες διαδικασίες που αφορούν κόμματα και πρόσωπα μπορεί να εξελίσσονται με έναν όρο: ότι δεν θα μεταφέρουν το τοπίο των συγκρούσεων στο εσωτερικό της κυβέρνησης, της οποίας το κυρίαρχο έργο αυτή τη στιγμή είναι η δρομολόγηση της δημοσιονομικής εξυγίανσης, και των επενδυτικών πρωτοβουλιών. Πράγμα για το οποίο καθένας μας έχει την δική του ευθύνη.

«Για εμάς η λιτότητα σημαίνει σοβαρότητα, αυστηρότητα, αποτελεσματικότητα, μα προπάντων δικαιοσύνη και ισότητα…πρέπει να εγκαταλείψουμε την αυταπάτη ότι είναι δυνατή η διατήρηση ενός τύπου ανάπτυξης που στηρίζεται στην τεχνική διόγκωση της ατομικής κατανάλωσης και παράγει σπατάλες, παρασιτισμό, άδικα προνόμια και διασπάθιση κοινωνικών πόρων». Αυτά δεν τα λέω εγώ, είναι τα λόγια του Μπερλιγκουέρ. Ο ηγέτης του μεγαλύτερου Κομμουνιστικού κόμματος στην Ευρώπη, είχε δηλώσει τα παραπάνω όταν υποστήριξε, σε μια παραπαίουσα Ιταλία και λίγο πριν μπει το ΔΝΤ, το πρόγραμμα αιματηρής λιτότητας του Αντρεότι. Αυτό είναι το μεγάλο στοίχημά μας: να μετατρέψουμε την άδικη και αιματηρή λιτότητα, που έπεσε ως βράχος στο τέλμα της ελληνικής διοίκησης και οικονομίας, σε δίκαιη και αποτελεσματική για τους πολίτες αυστηρότητα και ατομική και συλλογική αλλαγή τρόπου ζωής.

Δεν υπάρχει κανένας Υπουργός Παιδείας από τη μεταπολίτευση και μετά που να έχει αντίστοιχους προϋπολογισμούς. Η επιλογή μας ήταν από τη πρώτη μέρα: με λιγότερες δαπάνες, καλύτερο αποτέλεσμα. Λιγότερα χρήματα αλλά σαφείς στόχοι, βαθιές μεταρρυθμίσεις, περισσότερη δουλειά, καλύτερο αποτέλεσμα.

Θα ήθελα, μιλώντας από αυτό το βήμα, να διαβεβαιώσω τους Έλληνες πολίτες ότι υπάρχει η κρίσιμη μάζα δασκάλων και καθηγητών σε όλες τις βαθμίδες που έχουν αίσθηση αποστολής τους, που αντιλαμβάνονται το λειτούργημα τους ως προσφορά στο έθνος. Δύο χρόνια τώρα δεν σταματώ να εκπλήσσομαι από προγράμματα καινοτομίας, διδακτικής αριστείας, εθελοντικής προσφοράς σε όλα τα σημεία της χώρας.

Τα δύο αυτά χρόνια όλοι οι ευρωπαϊκοί πόροι, οι μόνοι διαθέσιμοι, μεταφέρθηκαν στην υπηρεσία του νέου σχολείου και του νέου πανεπιστημίου.

Ταυτόχρονα υπήρξε το τεράστιο πρόβλημα των βιβλίων. Η καθυστέρηση της παραγωγής και διανομής των βιβλίων. Επειδή το θέμα λογικά έρχεται και επανέρχεται θέλω να κάνω σαφή τα παρακάτω: Ο συνολικός αριθμός των βιβλίων είναι της τάξης των 30 εκατομμυρίων. Για το 92% έχει ολοκληρωθεί η παραγωγή και η διανομή που για τους γνωστούς λόγους επετράπη να αρχίσει στις 5 Σεπτεμβρίου. Χρησιμοποιήθηκαν 9.000.000 βιβλία από τα αποθέματα που εντοπίσθηκαν και τις αποθήκες των Διευθύνσεων. Σε περισσότερα από τα μισά σχολεία της χώρας λειτούργησε από την πρώτη μέρα η επαναχρησιμοποίηση των βιβλίων. Για τα μεγάλα αστικά κέντρα, όπου η επαναχρησιμοποίηση είναι αρκετά δύσκολη, με τη βοήθεια του Εθνικού Τυπογραφείου διανεμήθηκαν τεύχη με την ύλη μέχρι τα Χριστούγεννα για τα μαθήματα που υπήρχε πρόβλημα.

Κινητοποιήθηκαν σε εντυπωσιακό βαθμό περιφέρειες και δήμοι. Και βέβαια επανερχόμενη σε εκείνους τους εκπαιδευτικούς που τιμούν την αποστολή τους, και είναι πολλοί, θέλω να τους τιμήσω, διότι με την ακούραστη προσπάθειά τους πέτυχαν να αντιμετωπιστεί με επάρκεια το πρόβλημα στη συντριπτική πλειοψηφία των σχολείων. Τέλος δρομολογήθηκε το κλείσιμο του ΟΕΔΒ στο τέλος της χρονιάς. Ήδη ανέλαβε το Ινστιτούτο «ΔΙΟΦΑΝΤΟΣ» το αντικείμενο από δω και πέρα και σε συνεργασία με το ΙΕΠ και την καθοδήγηση της Υφυπουργού έχουμε προχωρήσει σε μείωση των τίτλων, αλλαγή της ύλης, «ομογενοποίηση» των βιβλίων, ενώ είναι σε εξέλιξη από τις αρχές Νοεμβρίου όλοι οι διαγωνισμοί για την επόμενη χρονιά.

Φυσικά δεν μπορώ να ολοκληρώσω την αναφορά μου χωρίς τη μεταρρύθμιση για την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Ο νόμος αυτός είναι μια βαθειά αλλαγή και ήδη σημαντικά στοιχεία του νόμου που έχουν κυρίως σχέση με την ανάπτυξη, την εξωστρέφεια , τη σχέση με την οικονομία και την αγορά εργασίας, είναι σε εξέλιξη. Η εφαρμογή το νόμου δεν επαφίεται στη καλή διάθεση των διοικήσεων ούτε στη δίκη τους ερμηνεία του Συντάγματος. Θα ήθελα από του βήματος της Βουλής να κάνω σαφές ότι οι διοικήσεις που αρνούνται με συγκεκριμένους τρόπους την εφαρμογή του νόμου, παίρνουν όλη την ευθύνη της μη λειτουργίας του Πανεπιστημίου ή του ΤΕΙ, λόγω των σαφών επιπτώσεων που καταγράφονται στο νόμο. Τα φαινόμενα βίας, εξουσιομανίας και φασιστικής επιβολής μειοψηφικών απόψεων τελειώνουν μαζί με μια εποχή με πολλά συμπτώματα παρακμής.

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Anna Diamantopoulou y José Fernández-Albertos analizan las políticas públicas efectivas para blindar la cohesión social y la reducción de la desigualdad

ΝΟΕ 25, 2024

Μια χώρα δεν μπορεί να είναι εταιρία

ΑΥΓ 31, 2012

Ομιλία στο Οικονομικό Συμπόσιο «Alpbach» στη Βιέννη

ΑΥΓ 30, 2012