ΟΜΙΛΙΑ
ΑΝΝΑΣ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ
ΣΤΗΝ 12η ΣΥΝΟΔΟ
ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ
ΚΥΡΙΑΚΗ 15 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2012
Το Εθνικό Συμβούλιο δεν είναι φόρουμ. Πρέπει να πάρει αποφάσεις.
Αγαπητές συντρόφισσες και σύντροφοι, πριν ξεκινήσω την ομιλία μου θα ήθελα απευθυνόμενη στο Προεδρείο να πω ότι θεωρώ ότι είναι αυτονόητο ότι σήμερα θα υπάρξει απόφαση του Εθνικού Συμβουλίου. Ότι δεν μπορεί να είναι ένα φόρουμ στο οποίο ανταλλάσσουμε απόψεις. Θα πρέπει να υπάρχει συγκεκριμένη απόφαση με συγκεκριμένες δεσμεύσεις, και χρονοδιαγράμματα για να μπορέσουμε να κινηθούμε το επόμενο κρίσιμο διάστημα.
Αγαπητές συντρόφισσες και σύντροφοι η κρισιμότητα των στιγμών της χώρας περιγράφηκαν, το επείγον των δράσεων, η αμφιβολία που υπάρχει για όλο το εγχείρημα σε ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο.
Ακούσαμε με τον πλέον σαφή τρόπο χτες από τον Υπουργό Οικονομικών αλλά και σε όλο το προηγούμενο διάστημα. Όμως, η κατάσταση την οποία βιώνουμε σήμερα δεν αφορά μόνο την οικονομική κρίση. Υπάρχει ένα σοβαρότατο θέμα εθνικής κυριαρχίας, που εκφεύγει από την κυριαρχία την οποία δίδαμε μέχρι τώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση ως μέλος της.
Ένα θέμα εθνικής κυριαρχίας που οφείλεται σε μια τριπλή εξάρτηση της χώρας. Από τους δανειστές της κράτη – μέλη, από τους διεθνείς Οργανισμούς αλλά και από τους ιδιώτες δανειστές της. Η επαναφορά της εθνικής κυριαρχίας είναι ένα μείζον διακύβευμα και από τα πλέον σημαντικά που συνδέονται με τον πυρήνα του ΠΑΣΟΚ.
Το δεύτερο σημαντικό θέμα είναι η δημοκρατία. Σύντροφοι τουλάχιστον όσοι δουλεύουμε στο Κοινοβούλιο, όσοι συνεργαζόμαστε αυτή την εποχή ξέρουμε πολύ καλά ότι η δημοκρατία θέλει ελάχιστο χρόνο για διαβούλευση, για ανταλλαγή απόψεων, για να πείσεις γι΄ αυτό που κάνεις, για να το ψηφίσεις, για να οργανώσεις τις δομές ώστε να υλοποιηθεί, για να το υλοποιήσεις, για να έχεις αποτελέσματα.
Ο ελάχιστος αυτός χρόνος δεν υπάρχει. Αποφασίζονται, ψηφίζονται, εφαρμόζονται, υλοποιούνται και ζητούνται αποτελέσματα για μεταρρυθμίσεις που σε άλλες χώρες κράτησαν χρόνια εντός ελαχίστου χρόνου.
Υπάρχει ένα τρίτο σοβαρό θέμα των γεωπολιτικών αλλαγών στο ευρύτερο σκηνικό. Είναι πολύ μεγάλες οι αλλαγές γύρω μας, είναι οι αλλαγές σε όλη τη Μέση Ανατολή, είναι οι μεγάλες αλλαγές στην Τουρκία, είναι οι ενεργειακές αλλαγές που επηρεάζουν το συνολικό σύστημα, είναι οι σημαντικές αλλαγές στα Βαλκάνια και βέβαια οι αλλαγές στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Ζούμε μία ΕΕ που δεν ξέραμε
Ζούμε μια Ευρωπαϊκή Ένωση την οποία δεν ξέραμε. Η Ευρωπαϊκή Ένωση σήμερα μόνο ως θεσμική καρικατούρα της Ευρώπης των προηγούμενων δύο χρόνων θα μπορούσε να θεωρηθεί. Δεν λειτουργούν τα θεσμικά της όργανα, τα αναγνωρισμένα από τη Συνθήκη και έχει ουσιαστικά συρρικνωθεί η εξουσία σε μια κυρίαρχη χώρα. Αυτή είναι η πραγματικότητα.
Όλα αυτά αποτελούν ένα εκρηκτικό τοπίο, μέσα στο οποίο χρειάζεται αναπροσδιορισμός του συνόλου της διακήρυξης που εκφράζει σήμερα το ΠΑΣΟΚ. Και βέβαια μια πολύ καλή ανάγνωση του εσωτερικού κοινωνικού χάρτη.
Συντρόφισσες και σύντροφοι γνωρίζουμε καλά ότι αυτό που εκφράζει το ΠΑΣΟΚ, τα κοινωνικά στρώματα του κέντρου και της υπεύθυνης αριστεράς είναι εδώ, είναι παντού, είναι γύρω μας. Ο χώρος υπάρχει. Το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ; Το ΠΑΣΟΚ μπορεί να τα εκφράσει σήμερα; Είναι σε όλους μας γνωστή η απόφαση που υπάρχει σήμερα από τα στρώματα που μας εκφράζουν, από τα στρώματα που εκφράζαμε.
Είναι κατανοητό σήμερα ότι η κοινωνική δομή αλλάζει με τρομακτικές ταχύτητες, ότι η μεσαία τάξη για την οποία τόσο περήφανο είναι το ΠΑΣΟΚ, αυτή η μεγάλη μεσαία τάξη που έγινε και αναπτύχθηκε μετά τη μεταπολίτευση αποδυναμώνεται μέρα με τη μέρα, αλλάζουν τα δεδομένα, μεγαλώνουν οι ομάδες των αποκλεισμένων και συρρικνώνεται η μεσαία τάξη. Τα δεδομένα αλλάζουν δραματικά και εδώ.
Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και του Γιώργου Παπανδρέου όλη αυτή τη 2ετία λειτούργησε σε ένα εφιαλτικά δύσκολο περιβάλλον. Εύχομαι ως πολιτικός που βρέθηκα σε αυτή τη δίνη να μην υπάρξει άλλη πολιτική γενιά που να ζήσει αυτά που ζήσαμε αλλά και θα ζήσουμε τα επόμενα δύο ή τρία χρόνια.
Η ιστορία θα κρίνει και τις ευθύνες και την προσφορά. Υπάρχουν αντίστοιχες περίοδοι στην ιστορία μας από το 1821 και μετά που οι ηγέτες εξαφανίστηκαν, κόμματα καταποντίστηκαν, όμως φάνηκε ότι έσωσαν τη χώρα ή ότι έκαναν πραγματικά επιλογές, εφάρμοσαν ή αποφάσισαν μεταρρυθμίσεις που σε βάθος χρόνου είχαν πολύ μεγάλες επιπτώσεις.
Η ιστορία θα κρίνει. Όμως σήμερα υπάρχει μια πραγματικότητα. Μια πραγματικότητα που ωθεί τον ελληνικό λαό να εκφράζεται περισσότερο με οργή και αγανάκτηση και απέναντι βεβαίως στο ΠΑΣΟΚ.
Δύο χρόνια περίσσεψε η ανευθυνότητα από κόμματα και κοινωνικούς εταίρους. Η κοινωνία όμως ήταν μαζί μας.
Τα δύο αυτά χρόνια ήμασταν απελπιστικά μόνοι μας. Όλα τα κόμματα δεξιά και αριστερά ήταν με προκλητικό, ανεύθυνο, παιδαριώδη τρόπο απέναντι σε όλες τις μείζονες επιλογές. Οι κοινωνικοί εταίροι με τον ίδιο τρόπο και την ίδια ένταση. Όταν σε διπλανές χώρες, όταν σε άλλες χώρες που είχαν κρίση υπήρχαν συσπειρώσεις, συνεργασίες, υπήρχαν κοινωνικοί εταίροι που αποφάσιζαν και υποστήριζαν, εδώ υπήρξε αδύνατον να υπάρξει η παραμικρή συναίνεση.
Η χώρα και το πολιτικό σύστημα στο σύνολό του πλήρωνε τον τρόπο με τον οποίο εξελίχθη όλα αυτά τα χρόνια, που ουσιαστικά βασιζόταν στη λογική της πόλωσης και της σύγκρουσης.
Η κοινωνία ήταν απέναντί μας; Η δική μου αίσθηση είναι ότι η κοινωνία ήταν μαζί μας, ακόμα και όταν ψηφίσαμε το μνημόνιο, αυτή την πολύ δύσκολη επιλογή, η κοινωνία θυμάστε ότι ήταν μαζί μας. Οι πολίτες κατανοούσαν σε βάθος ότι πληρώνουμε το δράμα 190 χρόνων από τη δημιουργία του ελληνικού κράτους, των παθογενειών οι οποίες παρουσιάζονται σε όλα τα χρόνια.
Όταν κάναμε τη μεταρρύθμιση για την παιδεία διάβασα στη Βουλή ένα κείμενο του Ελευθερίου Βενιζέλου για τη μεταρρύθμιση της 10ετίας του ’20, όπου έλεγε τα ίδια πράγματα που λέγαμε σήμερα. Θαρρείς και τίποτε δεν κινούταν μέσα στο χρόνο.
Η κοινωνία καταλάβαινε ότι έπρεπε να πάμε σε αυτές τις αλλαγές. Θεωρώ ότι εμείς είχαμε σημαντικό πρόβλημα στον τρόπο που επικοινωνήσαμε με την κοινωνία αλλά και το πώς εμείς οι ίδιοι εκφράσαμε ή υποστηρίξαμε αυτά που κάναμε.
Ήταν η κυβέρνηση μόνη της; Υπήρχε και το Κόμμα, υπήρχε και το Κοινοβούλιο. Θέλω να σας πω σε μια φράση την εμπειρία μου για το κόμμα και το Κοινοβούλιο. Κάναμε στην παιδεία κάποιες από τις πιο δύσκολες και συγκρουσιακές μεταρρυθμίσεις, δεν είχαν καμιά σχέση με το μνημόνιο.
Με την Εύη Χριστοφιλοπούλου συγχωνεύσαμε και κλείσαμε 2.200 σχολεία. Απίστευτα δύσκολο εγχείρημα σύντροφοι και συντρόφισσες. Το ΠΑΣΟΚ ήταν μαζί μας. Η Κοινοβουλευτική Ομάδα σχεδόν στο σύνολό της υποστήριξε μια πολύ δύσκολη αλλά αληθινή ανάγκη. Κάναμε τη μεταρρύθμιση για την Παιδεία. Είναι εδώ η Σοφία Γιαννακά, ήταν εισηγήτρια στην Κοινοβουλευτική Ομάδα, η Εύη Χαλάτση, μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου, η Χρυσή Βιντζηλάκη, Γραμματέας του Κόμματος. Δουλέψαμε 12 μήνες με δεκάδες συνεδριάσεις, με το Κόμμα παρόν, με την Κοινοβουλευτική Ομάδα παρούσα σε δύσκολες συγκρούσεις, με μια από τις πιο δύσκολες ομάδες του ελληνικού πληθυσμού. Το Κόμμα ήταν εκεί. Αυτό το Κόμμα στο οποίο αναφερόμαστε ήταν εκεί. Δούλεψε μαζί μας, άλλαξε τις προτάσεις μας, κατέθεσε άλλες.
Θεωρώ ότι δεν κατανοήσαμε εμείς πως ο κόσμος ήταν μπροστά από εμάς όταν ο λόγος μας άρχισε να γίνεται φοβικός. Όταν σύντροφοι το επιχείρημα είναι: «η τρόικα το λέει και δεν γίνεται αλλιώς», τότε είσαι υπάλληλος, δεν είσαι πολιτικός. Υποστηρίζεις αυτό που κάνεις γιατί δεν έχεις άλλη λύση. Αν έχεις πρέπει να την πεις και αν υπάρχει άλλη εναλλακτική πρέπει να την εφαρμόσεις εκείνη τη στιγμή. Δεν υπάρχει «η τρόικα λέει», υπάρχει «η χώρα πρέπει να σωθεί».
Αν δεν το πιστεύουμε, φεύγουμε, παραιτούμαστε γιατί σημαίνει ότι δεν έχουμε άλλη λύση. Γιατί ο λόγος μας ήταν απολογητικός. Δεν θέλουμε εμείς να το κάνουμε αυτό, δεν είναι μέσα στη φιλοσοφία μας αλλά τι να κάνουμε; Δεν είναι πολιτική αυτό. Δεν είσαι πολιτικός άντρας και γυναίκα όταν θεωρείς ότι είσαι στο Κοινοβούλιο για να κάνεις αυτά που σου υπαγορεύουν.
Έχεις δύο επιλογές: Η μία να παραιτηθείς, η άλλη να πεις την εναλλακτική. Και, σύντροφοι, επειδή ζήσαμε πολύ δύσκολες ώρες στο Υπουργικό Συμβούλιο όλοι μας εναλλακτική δεν ακούσαμε.
Τέσσερις βασικές αρχές της πολιτικής μας
Και βέβαια ο λόγος μας από ένα σημείο και μετά ήταν ελλειμματικός. Γιατί δεν ήταν ενταγμένος σε ένα εθνικό σχέδιο που δεν μπορούσε να εξυπηρετήσει το να δώσουμε, δεν μπορούσε να εξυπηρετήσει το να υποστηρίξουμε, αλλά μπορούσε να έχει τέσσερις βασικές αρχές.
Να υπηρετεί το αίσθημα δικαίου, που δεν το υπηρετήσαμε πάντοτε, το υπηρετήσαμε όμως σε μεγάλο βαθμό, την αξιοκρατία την οποία έχει απόλυτη ανάγκη η ελληνική κοινωνία και πολλές φορές μικροί συμβολισμοί διαλύουν τα πάντα, το θέμα της προστασίας των πραγματικά αδύναμων, εδώ γίνεται μεγάλη προσπάθεια και βέβαια της υποστήριξης των παραγωγικών δυνάμεων του τόπου. Του ιδιωτικού τομέα, των επιχειρήσεων, του μόνου χώρου που μπορούν να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας.
Είμαστε όμως σήμερα εδώ μέσα σε αυτή την πραγματικότητα. Με το ΠΑΣΟΚ να βάλλεται από παντού, με δημοσκοπικές αναφορές εξαιρετικά ανησυχητικές, με σοβαρά εσωτερικά μας προβλήματα αυτή τη στιγμή.
Μετά τα δραματικά γεγονότα του Οκτωβρίου και του Νοεμβρίου και την παραίτηση του Γιώργου Παπανδρέου το ΠΑΣΟΚ βρέθηκε σαν μια βάρκα χωρίς κυβερνήτη.
Η απάντηση και η λύση σε αυτές τις περιπτώσεις είναι άμεση. Βεβαίως αμέσως έπρεπε να γίνουν όλες οι κινήσεις. Βεβαίως αμέσως έπρεπε να πάμε σε αλλαγή ηγεσίας. Βεβαίως το ΠΑΣΟΚ έπρεπε να έχει τιμόνι και να προχωράει. Κάθε καθυστέρηση δημιουργούσε ή δημιουργεί πρόβλημα. Αυτό δεν χρειάζεται μεγάλη ανάλυση να το πει κανείς.
Οι διαδικασίες είναι βασική παράμετρος
Όμως έρχονται στην πολιτική όσον αφορά τα κόμματα και τις συλλογικές τους αποφάσεις και τα άτομα και τις προσωπικές τους επιλογές, έρχονται διλημματικές στιγμές για εξαιρετικά μεγάλα διακυβεύματα. Συμφωνούμε όλοι, νομίζω ότι φάνηκε μέσα σε αυτή την αίθουσα από όλες τις τοποθετήσεις ότι πάνω από όλα είναι η πατρίδα. Οι επιλογές που θα κάνουμε θα υπηρετήσουν την πατρίδα. Συμφωνήσαμε όλοι εδώ μέσα, ότι λόγω των γεγονότων, γιατί την πραγματικότητα η ιστορία θα την κρίνει, χρειάζεται οπωσδήποτε να πάμε με νέα ηγεσία στις εκλογές. Δεν μπορούμε να πάμε με τη σημερινή ηγεσία στις εκλογές.
Το τρίτο βασικό είναι ότι υπηρετώντας τα δυο παραπάνω, πρέπει να εκφράσουμε τις διαδικασίες που θα γίνουν. Οι γενικές αρχές είναι πάντοτε εύκολες. Έρχεται σύντροφοι η στιγμή που πρέπει να πεις πώς θα γίνουν αυτά τα πράγματα;
Θέλω να αναφερθώ στην δραματική ομιλία χθες του Βαγγέλη Βενιζέλου. Πρέπει να λέμε τα πράγματα, με το όνομά τους: είναι ο βασικός διεκδικητής, είναι ο βασικός υποψήφιος, είναι αυτονόητο. Ήρθε η στιγμή που ο άνθρωπος αυτός είχε στους ώμους του αποφάσεις που αφορούν τη χώρα και την Ευρώπη.
Τα διλήμματα είναι τεράστια, τα διλήμματα καλούνται να τα λύσουν τα άτομα, αλλά και τα σύνολα. Πώς θα κινηθούμε το επόμενο διάστημα; Με προτεραιότητα την πατρίδα, ή με προτεραιότητα το να φύγουν τα κεντρικά μας στελέχη από τα κεντρικά υπουργεία και να είναι υποψήφιοι Πρόεδροι, ή να βγουν Πρόεδροι και να χρειαστεί να αφήσουν το κυρίαρχο θέμα που είναι η πατρίδα;
Οι απαντήσεις δεν είναι καθόλου εύκολες, αλλά όποιος έχει πρόταση, συγκεκριμένη για το πως μπορεί να γίνουν όλα και να εξυπηρετείται πάνω από όλα η πατρίδα, είναι σωστό να την πει. Αλλιώς μπαίνουμε σε εσωτερικές συγκρούσεις διαδικασιών που δεν έχουν νόημα. Δεν είναι δευτερεύον πράγμα οι διαδικασίες, οι διαδικασίες υπηρετούν πολλές φορές την πολιτική και είναι κυρίαρχο. Όμως με συγκεκριμένο τρόπο.
Θεωρώ λοιπόν ότι η πρόταση σήμερα που λέει, ότι πάνω από όλα η πατρίδα δηλαδή το επόμενο τρίμηνο κοιτάμε όλοι να μπορέσουμε να υλοποιήσουμε τις δεσμεύσεις που επωμίστηκε η κυβέρνηση Παπαδήμου είναι κυρίαρχο. Ο Υπουργός Οικονομικών χθες ζήτησε την στήριξη όλων μας, είναι απολύτως αυτονόητο Βαγγέλη. Απολύτως αυτονόητο ότι σε αυτή την πολύ δύσκολη περίοδο που έχουμε μπροστά μας, η κάθε μέρα που θα έρχεται από εδώ και πέρα θα είναι πιο δύσκολη από την προηγούμενη. Ή θα τα παρατήσουμε και θα φύγουμε, ή θα πάμε μέχρι τέλους. Και θα πάμε μέχρι τέλους με συλλογικότητα, με κοινές αποφάσεις, με μεγάλες επιλογές και βέβαια χωρίς ο καθένας πολύ σωστά να θεωρεί ότι μπορεί να βγάζει την ουρά του απέξω στις πιο δύσκολες στιγμές.
Όλα τα κόμματα προ των ευθυνών τους
Θα δώσουμε έναν αγώνα όλοι μαζί. Όλοι μαζί όμως όχι το ΠΑΣΟΚ, όλη μαζί η χώρα. Η Νέα Δημοκρατία θα μπει σύντροφοι στο κάδρο και θα την βάλουμε εμείς σε καθημερινή βάση. Δεν υπάρχει ένα κόμμα που θα άρει αυτή τη στιγμή όλο το σταυρό των διακοσίων χρόνων του ελληνικού κράτους. Η Νέα Δημοκρατία έχει τεράστιες ευθύνες ιστορικές, αλλά και της 5ετίας Καραμανλή. Θα μπει στο προσκήνιο καθημερινά και θα την φέρουμε εμείς. Θα υπογράψει την σύμβαση σημαίνει ότι θα αποδεχθεί το μνημόνιο, θα αποδεχθεί το μεσοπρόθεσμο. Σημαίνει ότι όλα αυτά που δεν αποδεχόταν είναι πράγματα που και η ίδια κατανοεί ότι δεν γινόταν αλλιώς.
Τα κόμματα της Αριστεράς πρέπει να μπουν προ των ευθυνών τους. Θα ζητάμε καθημερινά εναλλακτική λύση. Θα ζητάμε την πρότασή τους. Θα επιτεθούμε προς όφελος της χώρας, προς όφελος της παράταξης, κάνοντας βέβαια τις αναγκαίες διορθώσεις πάνω στους τέσσερις άξονες που είπα πριν.
Επειδή μίλησα προηγουμένως για την ανάγκη να πάρουμε μια απόφαση ως Εθνικό Συμβούλιο, θέλω να πω ότι θα επιμείνω απολύτως. Έχουμε πολλές φορές ευτελίσει τις διαδικασίες του κόμματος. Δεν υπάρχει Εθνικό Συμβούλιο χωρίς απόφαση, αλλιώς είναι ένα φόρουμ ανταλλαγής ιδεών.
Γιατί δεν πρέπει να καταμετρηθούν απόψεις; Αυτό είναι η πολιτική. Αν υπάρχουν διαφορετικές απόψεις πρέπει να καταμετρώνται για να μπορούμε να συνθέτουμε και να πάμε παραπέρα.
Καθόλου δεν μας πειράζουν οι συγκρούσεις και οι διαφορετικές απόψεις. Μας πειράζουν μόνο οι τυφλές συγκρούσεις προσώπων που δεν οδηγούν πουθενά.
Το Εθνικό Συμβούλιο να ορίσει τις διαδικασίες και τις προτεραιότητες
Καταθέτω μια πρόταση, σύμφωνα με την οποία το Εθνικό Συμβούλιο θα πρέπει να δώσει κατεύθυνση στα μέλη της κυβέρνησης δηλαδή στα μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου που συμμετέχουν σε αυτή τη κυβέρνηση, στη Κοινοβουλευτική του Ομάδα και στα μέλη του κόμματός του, σε τρεις ενότητες, γι’ αυτή τη περίοδο και για τον ρόλο στη κυβέρνηση Παπαδήμου.
Το ΠΑΣΟΚ που έχει υποστεί ένα μεγάλο κόστος για τη συμμετοχή του σε μια κυβέρνηση με ένα κόμμα της ακροδεξιάς, θα πρέπει με πολύ σαφή τρόπο και στίγμα, να θέσει την κατεύθυνση την οποία δίνει στα μέλη του που συμμετέχουν σε αυτή την κυβέρνηση. Το Εθνικό Συμβούλιο κανένας άλλος. Και αυτά είναι τρία.
Το πρώτο είναι το ευρώ και η Ευρωπαϊκή Ένωση, μείζον διακύβευμα. Ότι κάνουν τα μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου και η Κοινοβουλευτική Ομάδα θα είναι στη κατεύθυνση στο να παραμείνει η χώρα στο ευρώ.
Δεύτερον. Το μείζον πρόβλημα της κοινωνικής συνοχής. Τα δίκτυα αλληλεγγύης και η διαχείριση δημοσίων και ιδιωτικών πόρων για τη δημιουργία δικτύων αλληλεγγύης τώρα. Για ό,τι ανακοινώνει η κυβέρνηση, θα πρέπει να ανακοινώνει και το αντίστοιχο δίκτυο προστασίας. Μπορούμε να το κάνουμε. Το έχουν κάνει και άλλες χώρες σε εποχή κρίσης.
Και τρίτο το θέμα των επενδύσεων σύντροφοι και συντρόφισσες ως μείζον πολιτικό θέμα.
Κάθε Υπουργός θα πρέπει να ανακοινώσει και να ζητήσει, η κυβέρνηση θα πρέπει να κατευθυνθεί προς την προσέλκυση επενδύσεων.. Ήμουν στο Ισραήλ προχθές για να κλείσουμε συμβάσεις με Ερευνητικά Κέντρα και ιδιωτικό τομέα στο χώρο της υψηλής τεχνολογίας. Ό,τι μπορούμε, από όπου μπορούμε. Πρέπει στη χώρα να έρθουν κεφάλαια, μόνο με τον ιδιωτικό τομέα τον οποίο πρέπει να υποστηρίξουμε μπορούν να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας.
Αυτά τα τρία θεωρώ ότι πρέπει να είναι οι κατευθύνσεις του Εθνικού Συμβουλίου προς τα μέλη της κυβέρνησης. Τέλος, το Εθνικό Συμβούλιο πρέπει να δώσει κατευθύνσεις και τελειώνω μ’ αυτό, για την οργάνωση της διαδικασίας για την εκλογή της νέας ηγεσίας του κόμματος. Και θεωρώ, η πρόταση του Προέδρου Γιώργου Παπανδρέου, έχοντας και αυτός λάβει υπόψη όλο αυτό το διάστημα τις επιμέρους προτάσεις, τα επιμέρους προβλήματα και θέτοντας κυρίαρχο το εθνικό συμφέρον, θα πρέπει να συμφωνήσουμε στα εξής.
Πρέπει να πάμε στις εκλογές με νέα ηγεσία. Οι διαδικασίες θα γίνουν αμέσως μετά την ολοκλήρωση των διαδικασιών που αφορούν το PSI και τη σύμβαση. Όμως εάν για οποιονδήποτε λόγο χρειαστεί να πάμε επειγόντως στις εκλογές, εάν δημιουργηθεί οποιαδήποτε κρίση, με δεδηλωμένη την πρόταση του Γιώργου Παπανδρέου να παραιτηθεί τότε θα πρέπει να εκλεγεί ο νέος Πρόεδρος από τη Κοινοβουλευτική Ομάδα και μετά να πάμε σε διαδικασίες κανονικές, μετά τις εθνικές εκλογές. Νομίζω ότι αυτό πρέπει να γίνει σαφές γιατί εξήγησα προηγουμένως την ιστορική ανάγκη των επιλογών.
Τέλος συντρόφισσες και σύντροφοι, θεωρώ ότι η χθεσινή και η σημερινή διαδικασία, δείχνει ότι αυτό το κόμμα που ξεκίνησε το ’74 από μια χούφτα ανθρώπους άλλαξε την Ελλάδα, άλλαξε το μέλλον αυτής της χώρας, έχει όλες τις δυνάμεις και τις προϋποθέσεις εφόσον βάλει την πατρίδα και πάλι πάνω από το κόμμα να περάσει και αυτή την κρίση και να σώσει τη χώρα.
Ευχαριστώ.