Φαντάζομαι ότι δεν είχατε κάποιου είδους «ενόραση» όταν το μεσημέρι της Τρίτης και λίγες ώρες πριν σας ανατεθεί το Υπουργείο Ανάπτυξης παρουσιάζατε την ιδεολογικό πολιτική σας πλατφόρμα με τον τίτλο « Η Ελλάδα που παράγει» εκπέμποντας σαφές στίγμα που πρέπει να κινηθεί πλέον η χώρα. Τι μπορεί όμως να προσφέρετε σ αυτό το πόστο στους δύο μήνεςπου θεωρητικά απομένει μέχρι τις εκλογές;
Ο χρόνος στην Ελλάδα της κρίσης έχει άλλη πυκνότητα σε γεγονότα και απαιτήσεις. Το Υπουργείο Ανάπτυξης έχει εξαιρετικά πολλή δουλειά να κάνει τις αμέσως επόμενες εβδομάδες, σε σχέση με ανειλημμένες υποχρεώσεις της χώρας, και αυτό που θα επιδιώξω είναι να ανταποκριθούμε σε αυτές. Η αξιοπιστία της Χώρας έχει πολλή μεγάλη σημασία, και θεωρώ ότι είναι το ένα κλειδί στην νέα προοπτική που ανοίγεται μετά το PSI. Το γενικότερο κλίμα είναι το δεύτερο, και αυτό θα προσπαθήσω να βελτιώσω θέτοντας ως προτεραιότητα θέματα που αφορούν στην επίσπευση απορρόφησης πόρων του ΕΣΠΑ, στον έλεγχο των τιμών και τη ρύθμιση των δανείων, αξιοποιώντας κάθε προεργασία που έχει γίνει. Όπως έχει αποδειχθεί, δεν πρόκειται ούτε για εύκολες, ούτε για γρήγορες επιλογές. Θα κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ.
Ποιους «όρους» πρέπει να εκπληρώσει η Ελλάδα για να ελπίζει στην προσέλκυση επενδύσεων και στην παρεπόμενη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας; Αρκούν οι αλλαγές στα εργασιακά για να διεκδικήσουμε την «χαμένη ανταγωνιστικότητα»;
Η μεγαλύτερη διαγραφή χρέους στην ιστορία βάζει ψηλά το στόχο για την πιο γρήγορη συγκριτικά ανάκαμψη. Την επόμενη μέρα της συμφωνίας θα σταματήσει η «χρεοκοπία» της Ελλάδας να είναι πρώτο θέμα στο διεθνή τύπο. Αυτό σημαίνει φως στην αξιοπιστία και σταθερότητα που είναι η πρώτη προϋπόθεση για επενδύσεις. Σταθερό οικονομικό και φορολογικό περιβάλλον. Το πρώτο βοηθείται εξαιρετικά με την επιτυχή έκβαση του PSI, την επιτευχθείσα δραστική μείωση του χρέους, που ανακουφίζει την Χώρα και δημιουργεί συνθήκες ρευστότητας. Το δεύτερο, που είναι καθαρά δική μας υπόθεση, είναι να αποκτήσουμε ένα απλό και δίκαιο φορολογικό σύστημα, που εφόσον προκύψει από ευρύτερη συναίνεση, θα μπορεί να είναι και σταθερό για χρόνια. Αντίθετα, ιδιαίτερη σημασία έχει η εργασιακή ειρήνη που επιτρέπει τον μακρόπνοο σχεδιασμό σε μια επιχείρηση, χωρίς πρόσθετους αστάθμητους παράγοντες στην λειτουργία της, και αυτό προϋποθέτει ειλικρίνεια και από τις δύο πλευρές. Το πολιτικό παιχνίδι των εργοδοτών, το τελευταίο διάστημα δεν βοηθά ούτε τη Χώρα ούτε τους ίδιους.
Με ποιό σκεπτικό λέτε ότι «το Μνημόνιο δεν είναι γραμμένο σε γρανίτη»; Βλέπετε κάποιο περιθώριο αλλαγών και τροποποιήσεων όπως ισχυρίζονται ακόμη και πρώην υπουργοί του ΠΑΣΟΚ;
Απογραφή, επιτήρηση, ξανά επιτήρηση, διόγκωση αντί περιορισμού του ελλείμματος, «επανακρατικοποιήσεις», μνημόνιο μη εφαρμοζόμενο, δημοψήφισμα, «δεν υπογράφω», «θα πάρουμε πίσω την υπογραφή της Χώρας» και άλλα πολλά αποτέλεσαν επιλογές και διακηρύξεις που συσσώρευσαν την αμφισβήτηση και οδήγησαν στην πλήρη αναξιοπιστία της Χώρας. Η εμπειρία μου από την Ευρώπη, μου λέει ότι σημαντικές εξελίξεις για την οικονομική ενίσχυση προς την ανάπτυξη είναι προ των πυλών, αρκεί εμείς να είμεθα εκεί, ειλικρινείς και σταθεροί στις θέσεις μας και συνεπείς στις δεσμεύσεις μας. Αν καταφέρουμε αυτό θεωρώ ότι διευκολύνεται ο σχεδιασμός μέτρων σε διάφορες κατευθύνσεις, αλλά με σταθερό στόχο. Πρέπει να θυμόμαστε πάντα ότι ανάπτυξη δεν έρχεται με διακηρύξεις, προηγούνται μέτρα και κατάλληλο περιβάλλον.
Μπορεί το ΠΑΣΟΚ να πορευτεί στις εκλογές αν δεν συζητήσει και δεν αποφασίσει με ποια εναλλακτική πρόταση εξουσίας θα απευθύνει στους πολίτες; Η μήπως για τα επόμενα μνημονιακά χρόνια δεν υπάρχει εναλλακτική πρόταση;
Όλα τα κόμματα οφείλουν να καταθέσουν στον ελληνικό λαό τις προτάσεις τους για την επόμενη ημέρα. Αντί ενός ανελέητου «κατηγορώ» στους άλλους και μιας κρυφής ατζέντας οι πολίτες δικαιούνται να γνωρίζουν τι, πώς και πότε πρέπει να γίνει. Στην προχθεσινή παρέμβαση μου «στον δρόμο για την Δ’ Ελληνική Δημοκρατία και την Ελλάδα που παράγει» κατέθεσα την πρόταση μου για αλλαγή μοντέλου παραγωγής, για επιλογές π.χ. επιστροφής στη γη με γνώση και τεχνολογία. Το μνημόνιο έχει σημαντικές μεταρρυθμίσεις που δεν αναδείξαμε την ουσία τους για τους πολίτες, αλλά μπορεί να λειτουργήσει με θετικά αποτελέσματα, μόνο ως συστατικό ενός σχεδίου που θα αποκαλούσα «Μέγα σχέδιο για την Ελλάδα του 2020».
Η κρίση της χώρας «προκάλεσε» μείζονα κρίση φυσιογνωμίας , πολιτικής και ιδεολογίας στο ΠΑΣΟΚ. Η πορεία «ανάκαμψης» μπορεί να είναι εξίσου παράλληλη;
Το ΠΑΣΟΚ έχει δεχθεί βαρύ πλήγμα στην ιδεολογική του ταυτότητα. Όταν μίλησα για την «Δ’ Ελληνική Δημοκρατία» δεν αναφέρθηκα σε «ανάκαμψη», αλλά σε «ανατροπή». Το ΠΑΣΟΚ, τιμώντας την ιστορία του και την ευρεία δημοκρατική παράταξη που εκπροσωπεί, οφείλει να καταθέσει την ριζοσπαστική πρόταση που ανταποκρίνεται στις σημερινές συνθήκες, στις σημερινές ανάγκες και στο αύριο της νέας γενιάς. Η δική μας γενιά «έκλεψε» από την νέα γενιά, από τα παιδιά μας. Έχουμε ηθικό χρέος να ανατρέψουμε τις συνθήκες για το καλό της νέας γενιάς και πολιτικό χρέος να ανοίξουμε πόρτες στην πολιτική για αυτούς και με πολιτικές για τη γενιά τους.
Φλερτάρατε έντονα και για μεγάλο διάστημα με τη σκέψη να είστε υποψήφια για την ηγεσία; Τι ανέστειλε την «φιλοδοξία» σας;
Την ώρα μιας πρωτόγνωρης κρίσης πρέπει να γίνεται σωστή ρεαλιστική εκτίμηση προτεραιοτήτων και στόχων, συλλογικών και ατομικών.
Ένα κακό αποτέλεσμα στις κάλπες για το ΠΑΣΟΚ και μια Ν.Δ μη αυτοδύναμη, ποια δεδομένα θα δημιουργήσουν την επαύριον των εκλογών; Συμμερίζεστε την εκτίμηση ότι η συγκυβέρνηση θα είναι και πάλι μονόδρομος;
Η ολοκλήρωση της συμφωνίας με τους εταίρους μας, η οποία υπεγράφη και είναι δεσμευτική για τα δύο κόμματα, και η αναδιοργάνωση του ΠΑΣΟΚ με την εκλογή νέας ηγεσίας, θα θέσουν την προεκλογική συζήτηση σε νέα βάση. Ο πήχης δεν έχει τεθεί. Καμία μάχη δεν είναι χαμένη. Η μάχη είναι μπροστά. Οι πολίτες θα οδηγήσουν στην επιλογή ή όχι μιας εθνικής συνεργασίας, που αυτή τη φορά θα πρέπει να βασίζεται σε προγραμματική συμφωνία 4ετίας και σαφείς δεσμεύσεις για τις οποίες η Κυβέρνηση θα λογοδοτεί σε μηνιαία βάση στη Βουλή. Άλλη συγκυβέρνηση με το ζόρι και με το θέατρο αντι-συμπολίτευσης δεν αντέχει η χώρα.
Εκτιμάτε πως υπάρχει προοπτική η ΔΗΜΑΡ του Φ. Κουβέλη πριν από τις εκλογές να δηλώσει «κυβερνώσα Αριστερά» αναλαμβάνοντας ευθύνες, συστρατευόμενη στα δύσκολα όπως την καλέσατε πρόσφατα; Κι αν ναι τι θα σήμαινε αυτό για την Κεντροαριστερά και τη χώρα;
Περιμένω να ακούσω τη θέση του κ. Κουβέλη για το πώς η Ελλάδα θα παραμείνει στην Ευρώπη και το ευρώ. Να απαντήσει με τα «δύσκολα ναι» αντί των «εύκολων όχι», που έχουν επιλέξει τα κόμματα του μπλοκ της δραχμής. Θα είναι ένα ελπιδοφόρο μήνυμα για μια προοδευτική διακυβέρνηση, που έχει ανάγκη η Χώρα και φαίνεται να είναι η κατεύθυνση της Ευρώπης μετά την καταστροφική περίοδο μιας συντηρητικής κυριαρχίας.