Ομιλία στη συζήτηση για τον Προϋπολογισμό του 2009

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

η συζήτηση για τον Προϋπολογισμό του 2009 γίνεται, ίσως, σε μια από τις πιο κρίσιμες στιγμές στην ιστορία της χώρας. Η σοβαρότητα της συζήτησης απαιτεί να αποφύγουμε και τις τραγικές και δραματικές καταγγελίες, αλλά και τις ωραιοποιήσεις που μόνο αφέλεια μπορούν να δείχνουν. Η χώρα βρίσκεται μπροστά σε μια μορφή χρεοκοπίας. Χρεοκοπία οικονομική, με βάση τη δημοσιονομική κατάσταση και τη διεθνή κρίση, αλλά και χρεοκοπία θεσμών και αξιών. Και εκεί πρέπει να αναζητήσουμε την κοινωνική έκρηξη που υπάρχει σήμερα στους δρόμους της Αθήνας, αλλά και της Ελλάδας. Αυτήν την πολύ δύσκολη περίοδο στη χώρα υπάρχει κενό πολιτικής και εξουσίας και αυτό οι πολίτες το αισθάνονται με τη σύγχυση και την ανασφάλεια που δημιουργείται σε όλα τα επίπεδα. Σήμερα η χώρα έχει μία μη κυβέρνηση. Έχει Πρωθυπουργό που ενημερώνεται πολύ από την τηλεόραση, κατά δήλωσή του. Έχει Υπουργό Παιδείας, ο οποίος έχει εξαφανιστεί…

18.12.2008

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

η συζήτηση για τον Προϋπολογισμό του 2009 γίνεται, ίσως, σε μια από τις πιο κρίσιμες στιγμές στην ιστορία της χώρας. Η σοβαρότητα της συζήτησης απαιτεί να αποφύγουμε και τις τραγικές και δραματικές καταγγελίες, αλλά και τις ωραιοποιήσεις που μόνο αφέλεια μπορούν να δείχνουν. Η χώρα βρίσκεται μπροστά σε μια μορφή χρεοκοπίας. Χρεοκοπία οικονομική, με βάση τη δημοσιονομική κατάσταση και τη διεθνή κρίση, αλλά και χρεοκοπία θεσμών και αξιών. Και εκεί πρέπει να αναζητήσουμε την κοινωνική έκρηξη που υπάρχει σήμερα στους δρόμους της Αθήνας, αλλά και της Ελλάδας. Αυτήν την πολύ δύσκολη περίοδο στη χώρα υπάρχει κενό πολιτικής και εξουσίας και αυτό οι πολίτες το αισθάνονται με τη σύγχυση και την ανασφάλεια που δημιουργείται σε όλα τα επίπεδα. Σήμερα η χώρα έχει μία μη κυβέρνηση. Έχει Πρωθυπουργό που ενημερώνεται πολύ από την τηλεόραση, κατά δήλωσή του. Έχει Υπουργό Παιδείας, ο οποίος έχει εξαφανιστεί. Και θα ήθελα να πω απ’ αυτό το Βήμα ότι ο Υπουργός Παιδείας εδώ και δέκα μέρες δεν έχει μιλήσει ούτε με έναν πρύτανη, ενώ τα πανεπιστήμια καίγονται. Μη Κυβέρνηση, με Πρωθυπουργό και Υπουργούς που δεν κυβερνούν.

Για να μπορέσουμε να μιλήσουμε για τον Προϋπολογισμό και για να δούμε και την αξιοπιστία της Κυβέρνησης, πρέπει να κάνουμε ένα πολύ γρήγορο απολογισμό. Ανέτρεξα, λοιπόν, στην περυσινή ομιλία του κυρίου Υπουργού Εθνικής Οικονομίας και θα ήθελα να σας παραπέμψω και θα καταθέσω στα Πρακτικά τη συγκεκριμένη σελίδα, που λέει τις «μεγάλες αλήθειες». Έτσι τις αποκαλεί. Αλήθεια πρώτη: «Η χώρα, επιτέλους, ανέπτυξε και προώθησε τις εξαγωγές της, με φοβερή βελτίωση στους δείκτες εξαγωγών». Φέτος έχουμε μείον 14% στο ισοζύγιο πληρωμών, με τη μεγαλύτερη ποτέ διαφορά ανάμεσα σε εισαγωγές και εξαγωγές.

«Η χώρα μείωσε την ανεργία». Με την απόφαση του ΑΣΕΠ -χθες βγήκε το Δελτίου Τύπου με την περιοδική, την ετήσια έκθεση που κάνει το ΑΣΕΠ- έχουμε 416% σε ένα χρόνο αύξηση της μερικής απασχόλησης.

«Η Ελλάδα είναι η πρώτη χώρα η οποία υλοποιεί το ΕΣΠΑ, δηλαδή το Δ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης». Θέλω να σκεφθούμε όλοι αν υπάρχει -έστω και ένα- έργο, το οποίο μπορεί να παραπέμψει στην Κυβέρνηση Καραμανλή, σε όλη τη χώρα ή στο Λεκανοπέδιο ένα μεγάλο έργο και να συγκρίνουμε με το τι μας έρχεται στο μυαλό από την αντίστοιχη περίοδο ΠΑ.ΣΟ.Κ.

«Η Κυβέρνηση ήταν και πέρυσι πολύ περήφανη για τη δημοσιονομική εξυγίανση» και, όπως λέει ο Υπουργός, επαινεί την πρόοδο που έχει γίνει. Η Ελλάδα από το 2003 αύξησε το χρέος της κεντρικής κυβέρνησης κατά 60 δισεκατομμύρια.

Και βέβαια, σε αυτόν τον απολογισμό και σε σχέση με τα γεγονότα των ημερών να πούμε και το θέμα της παιδείας. Να κάνουμε απολογισμό στο χώρο της παιδείας. Πέντε χρόνια κλειστά πανεπιστήμια και λύκεια! Μία γενιά ανθρώπων βγαίνει από τα πανεπιστήμια επί Νέας Δημοκρατίας χωρίς να έχει κάνει μάθημα! Μία γενιά που έχει γνωρίσει το εκπαιδευτικό σύστημα μέσα από ένα σύστημα εξετάσεων, χωρίς διδασκαλία, χωρίς γνώση, χωρίς διάβασμα, με καταλήψεις επί πέντε χρόνια. Ίσως ο καλύτερος τίτλος γι’ αυτήν την Κυβέρνηση των πέντε χρόνων θα ήταν «η Κυβέρνηση των κλειστών πανεπιστημίων». Έχουμε για τέταρτη συνεχή χρονιά μείωση του προϋπολογισμού για θέματα παιδείας στο 3,056%. Κάθε χρόνο και λιγότερο. Ο μέσος όρος στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι στο 5%. Είμαστε κάτω και από τις χώρες που μπήκαν στην ΕΕ μετά το 2001. Και βέβαια, εάν συγκρίνει κανείς με το παρελθόν, πρώτον, έχουμε μείωση και, δεύτερον, η χώρα πρέπει να κάνει άλματα προς τα εμπρός. Για αυτό και δηλώσαμε και στις συζητήσεις που έγιναν στην Επιτροπή και δημοσίως ότι το μεγάλο στοίχημα γι’ αυτή τη Βουλή και μέσα σ’ αυτή την κρίση είναι να αυξήσουμε τον προϋπολογισμό για την παιδεία. Να συναινέσουμε όλοι να κόψουμε από παντού να βάλουμε στην παιδεία να ανοίξουν τα πανεπιστήμια να αλλάξει η λογική του Λυκείου. Να δούμε ξανά σημαντικές υποδομές στα σχολειά.

Οι Εισηγητές μας ανέλυσαν με τον καλύτερο τρόπο τις μεγάλες δυσκολίες αυτού του προϋπολογισμού και την πολύ μεγάλη απόσταση ανάμεσα στα γραπτά και στη δυνατότητα υλοποίησής τους. Το μεγάλο πρόβλημα και η μεγάλη ερώτηση πάντοτε – και για την Αντιπολίτευση γιατί βεβαίως η κριτική είναι πάντοτε πιο εύκολη – είναι τι θα έπρεπε να γίνει. Θα ήθελα λοιπόν πολύ γρήγορα να πω τα εξής: Θα έπρεπε να πάρουμε παράδειγμα από το πώς κινήθηκαν άλλες χώρες για να αντιμετωπίσουν όχι ένα συνήθη προϋπολογισμό αλλά έναν προϋπολογισμό της κρίσης. Γιατί το 2009 και το 2010 θα είναι πάρα πολύ δύσκολες χρονιές για την πραγματική οικονομία για τους μεγάλους και σημαντικούς κλάδους για τη χώρα μας. Εμείς δεν έχουμε αυτοκινητοβιομηχανία έχουμε όμως τουρισμό κατασκευές, οικοδομή, εμπόριο και όλοι αυτοί οι κλάδοι πλήττονται. Κύριοι συνάδελφοι, είμαστε Βουλευτές ερχόμαστε σε επαφή με κόσμο. Ήδη το εμπόριο έχει πολύ μεγάλες επιπτώσεις. Οι ακάλυπτες επιταγές μέσα στο Νοέμβριο ήταν 160% πάνω απ’ ότι στον Οκτώβριο. Έρχομαι λοιπόν στο πώς να αντιμετωπίσουμε προϋπολογισμό κρίσης.Ας δούμε λίγο την κατάσταση σε άλλες χώρες. Οι περισσότερες χώρες κατέθεσαν συγκροτημένα προγράμματα διετίας. Λέω λοιπόν με ένα δύο τρία τι θα έπρεπε να γίνει.Πρώτον η χώρα θα έπρεπε να έχει αυτή τη στιγμή ένα σημαντικό οργανωμένο φόρουμ των καλύτερων οικονομολόγων Ελλήνων ανά τον κόσμο με τη συμμετοχή πολιτικών προσωπικοτήτων οι οποίες διαχειρίστηκαν κρίσεις. Δεν ξέρω αν υπάρχει άλλος Πρωθυπουργός να μην έχει ούτε οικονομικό σύμβουλο. Ποιος θα αντιμετωπίσει την κρίση; Οι υπάλληλοι του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας; Είναι δυνατόν χωρίς ειδική προετοιμασία να αντιμετωπίσουμε το μεγαλύτερο οικονομικό πρόβλημα που αντιμετωπίσαμε όλες οι χώρες τα τελευταία πενήντα χρόνια; Θα έπρεπε να κατατεθεί διετές πρόγραμμα 2009-2010 με συγκεκριμένο προϋπολογισμό να πούμε ότι θα χρειαστεί φέτος να δώσουμε 1% παραπάνω. Και ταυτόχρονα να πούμε πώς αυτό επιστρέφει την οικονομία. Το δεύτερο λοιπόν, αφορά το διετές πρόγραμμα. το ΠΑ.ΣΟ.Κ. έχει μιλήσει συγκεκριμένα για τις δημόσιες επενδύσεις, την απασχόληση, τις επιχειρήσεις και την ενίσχυση και υποστήριξη των πλέον αδύναμων που είναι πάντοτε θύματα στην κρίση. Τρίτον θα έπρεπε να χρησιμοποιήσουμε ήδη τη δυνατότητα που δίνει το ευρωπαϊκό συμβούλιο της προηγούμενης Παρασκευής να χρησιμοποιήσουμε ένα πλαίσιο επιτάχυνσης των έργων όπως κάναμε με τους Ολυμπιακούς Αγώνες και να πέσει αμέσως δημόσιο χρήμα σε μικρά και μεγάλα έργα σε όλη την Ελλάδα. Δεν έγινε καμία συζήτηση για το πως αυτό θα μεταφραστεί στην Ελλάδα. Απλά να πω ένα παράδειγμα ότι αν επιταχύνουμε τις διαδικασίες που μπορούμε πλέον να το κάνουμε 7 δισεκατομμύρια ευρώ το 30% του ΕΣΠΑ θα μπορούσε να απορροφηθεί από την ελληνική οικονομία.

Τέλος με βάση -και τελείωσα- το διετές αυτό πρόγραμμα θα έπρεπε να αλλάξει ριζικά ο προϋπολογισμός. Δεν μπορούμε να έχουμε έναν προϋπολογισμό στην πεπατημένη όταν τα πάντα αλλάζουν και έχουμε κίνδυνο κατάρρευσης σε πάρα πολλά σημεία.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στη χώρα δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή Κυβέρνηση να αντιμετωπίσει τη μεγαλύτερη κρίση όλων των εποχών. Γι’ αυτό το ΠΑ.ΣΟ.Κ. επιμένει ότι τη λύση θα τη δώσει μόνο ο λαός.