Ομιλία στην παρουσίαση του νέου βιβλίου του καθηγητή κ. Λουκά Τσούκαλη

Η Βουλευτής του ΠΑΣΟΚ κ. Άννα Διαμαντόπουλου συμμετείχε στην παρουσίαση του νέου βιβλίου του Καθηγητή κ. Λουκά Τσούκαλη, που πραγματοποιήθηκε στο Εμπορικό & Βιομηχανικό Επιμελητήριο Αθηνών. Το νέο βιβλίο του κ. Τσούκαλη φέρει τον τίτλο «Κι αν βγαίναμε απ’ το καβούκι μας;» και αναφέρεται σε σύγχρονα θέματα που απασχολούν την Ελληνική, Ευρωπαϊκή και Διεθνή πολιτική σκηνή.

Στην εισήγησή της η κ. Διαμαντοπούλου χαρακτήρισε ως εξαιρετικά διεισδυτικό το βιβλίο του καθηγητή και τόνισε ότι αποτυπώνει την αντίληψη και τη δομημένη πολιτική του άποψη. Ταυτόχρονα καταδεικνύει και την εξωστρέφεια του συγγραφέα που υπερβαίνει την ακαδημαϊκή του υπόσταση, μέσα από τα μικρά και σαφή πολιτικά άρθρα που συνθέτουν το βιβλίο…

Oμιλία της Βουλευτή του ΠΑΣΟΚ κ. Άννας Διαμαντοπούλου στην παρουσίαση του νέου βιβλίου του καθηγητή κ. Λουκά Τσούκαλη με τίτλο «Κι αν βγαίναμε απ’ το καβούκι μας;»

Η Βουλευτής του ΠΑΣΟΚ κ. Άννα Διαμαντόπουλου συμμετείχε στην παρουσίαση του νέου βιβλίου του Καθηγητή κ. Λουκά Τσούκαλη, που πραγματοποιήθηκε στο Εμπορικό & Βιομηχανικό Επιμελητήριο Αθηνών. Το νέο βιβλίο του κ. Τσούκαλη φέρει τον τίτλο «Κι αν βγαίναμε απ’ το καβούκι μας;» και αναφέρεται σε σύγχρονα θέματα που απασχολούν την Ελληνική, Ευρωπαϊκή και Διεθνή πολιτική σκηνή.

Στην εισήγησή της η κ. Διαμαντοπούλου χαρακτήρισε ως εξαιρετικά διεισδυτικό το βιβλίο του καθηγητή και τόνισε ότι αποτυπώνει την αντίληψη και τη δομημένη πολιτική του άποψη. Ταυτόχρονα καταδεικνύει και την εξωστρέφεια του συγγραφέα που υπερβαίνει την ακαδημαϊκή του υπόσταση, μέσα από τα μικρά και σαφή πολιτικά άρθρα που συνθέτουν το βιβλίο.

Κάνοντας αναφορά σε ένα άρθρο του 2003, στο οποίο ουσιαστικά ο κ. Τσούκαλης προβλέπει τη σημερινή παγκόσμια κρίση, η Βουλευτής του ΠΑΣΟΚ σημείωσε ότι η άποψη αυτή δικαιώνεται σήμερα. Ανέφερε όμως, ότι η άποψη πως «η χρηματοπιστωτική κρίση ευθύνεται για όλα» είναι συντηρητική. Η κρίση πηγάζει από τις ανισότητες σε παγκόσμιο επίπεδο, τη χρηματοπιστωτική «ελευθεριότητα», την περιβαλλοντική καταστροφή, τα καταναλωτικά πρότυπα και τα μεταναστευτικά ρεύματα.

Τόνισε δε, ότι οι θεσμοί του Bretton Woods, όπως το ΔΝΤ και η Παγκόσμια Τράπεζα, δεν ανταποκρίνονται πλέον στις ανάγκες του σύγχρονου διεθνούς συστήματος και της σύγχρονης οικονομίας και ότι θα πρέπει να υπάρξει μια θεμελιώδης αλλαγή στο σύστημα παγκόσμιας διακυβέρνησης. Πιο συγκεκριμένα αναφέρθηκε στην ανάγκη ύπαρξης ενός «δικτύου εργαλείων» Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου (ΠΟΕ), το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ), ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εργασίας, η Παγκόσμια Τράπεζα, ο Οργανισμός Περιβάλλοντος του ΟΗΕ πρέπει να αποτελέσουν ένα νέο δίκτυο θεσμικών εργαλείων για την αναδιοργάνωση της παγκόσμιας πολιτικής, στη βάση νέων αποτελεσματικών κανόνων για την οικονομία, την απασχόληση και την προστασία του περιβάλλοντος.

Στη συνέχεια της τοποθέτησής της η βουλευτής σημείωσε ότι συμφωνεί απόλυτα με τις φιλοευρωπαϊκές αντιλήψεις του συγγραφέα, ο οποίος ξεπερνά τις δομικές αδυναμίες του Ευρωπαϊκού οικοδομήματος και στέκεται στις αρετές του,  όπως η «ήπια ισχύς» της Ευρώπης και η μοναδικότητα του Ευρωπαϊκού μοντέλου διακυβέρνησης.

Παράλληλα, σε ό,τι αφορά στα θεσμικά κενά της Ε.Ε., η Α. Διαμαντοπούλου εξέφρασε την πεποίθηση ότι η Ευρώπη θα πρέπει πλέον να αποφασίσει «για το πώς θα συνεχίσει». Αν θα προχωρήσει στην «πολιτική ενοποίηση ή στην ήπια διάλυση» όπως χαρακτηριστικά ανέφερε.

Προσεγγίζοντας το τμήμα του βιβλίου που αναφέρεται στην Ελλάδα, η κ. Διαμαντοπούλου διατύπωσε τη διαπίστωση ότι αποτυπώνει πολύ καλά τα σημαντικά ζητήματα που αφορούν τη χώρα μας, ενώ τόνισε ότι ο λαϊκισμός είναι η «μεγαλύτερη και αθεράπευτη ασθένεια του πολιτικού μας συστήματος» σημειώνοντας ότι ο «Δον Κιχωτισμός» μπορεί μεν να δημιουργεί πρότυπα, αλλά δε φέρνει αποτελέσματα.

Αναφερόμενη, τέλος, στην Ελληνική εξωτερική πολιτική, η κ. Διαμαντοπούλου υπογράμμισε ότι η τακτική του «εθνικού τσαμπουκά» και των «βέτο» εφαρμόζεται για λόγους εσωτερικής κατανάλωσης και λόγω έλλειψης πολιτικής και όχι ως αποτέλεσμα εφαρμοσμένου σχεδίου ουσίας, εκφράζοντας παράλληλα την πεποίθησή της ότι για να βγούμε από το «καβούκι» μας χρειάζεται πολύ δουλειά και μια «κρίσιμη μάζα» ακαδημαϊκών, πολιτικών και κοινωνικών φορέων που θα φέρουν την αλλαγή».