Αρθρο στα ΝΕΑ

Η ένταξη των μεταναστών προϋπόθεση για την κοινωνική ειρήνη και τη συνοχή

Oι ευρωεκλογές, η Ε.Ε. έχουν άμεση σχέση με τη μετανάστευση. Μείζον θέμα για τη χώρα μας που έχει σήμερα διαφορετικά χαρακτηριστικά από αυτά της προηγούμενης δεκαετίας. Φαινόμενο με επιπτώσεις στη ζωή πολιτών και μεταναστών στην Αθήνα, στην Πάτρα και σε πολλά νησιά. Πώς θα αντιμετωπιστούν οι μεταναστευτικές ροές από τα παράλια της Τουρκίας, που προέρχονται κυρίως από την Κεντρική Ασία και την Αφρική, και μέσω εκτεταμένων δουλεμπορικών δικτύων καταλήγουν στο Αιγαίο και από κει στο κέντρο της Αθήνας, στην Πάτρα και αλλού; Πόσοι είναι; Πού βρίσκονται; Κανείς δεν ξέρει τον ακριβή αριθμό. Κάποιοι βρίσκονται σε εξαιρετικά προβληματικούς καταυλισμούς. Οι περισσότεροι χάνονται απελπισμένοι στο κέντρο μιας πόλης που δεν μπορεί να τους προσφέρει τίποτα και χάνει τα πάντα. Οι απαντήσεις είναι εξαιρετικά σύνθετες και τα αδιέξοδα τεράστια. Όμως, όσο κλείνουμε τα μάτια και σηκώνουμε ψηλά τα χέρια- αναπτύσσοντας θεωρίες- τόσο το πρόβλημα γιγαντώνεται, ενώ οι πολίτες αρχίζουν να αισθάνονται εχθρούς τους απελπισμένους και χωρίς διέξοδο ανθρώπους. Με την απουσία πολιτικής, η κοινή γνώμη συντηρητικοποιείται και ενισχύει ακραίες απόψεις για την αντιμετώπιση των μεταναστών. Απόψεις που όχι μόνο δεν δίνουν λύση αλλά μπορεί να οδηγήσουν σε απρόβλεπτες συγκρούσεις, όπως ήδη έχουμε δει. Ο σχεδιασμός της μεταναστευτικής πολιτικής σήμερα αφορά σε τρία επίπεδα: Το πρώτο αφορά στη διεθνή κατάσταση σε καυτά σημεία του πλανήτη, κυρίως στην Ασία και την Αφρική. Εδώ, η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν μπορεί να είναι σιωπηλή ακόλουθος της αδιέξοδης πολιτικής των ΗΠΑ. Η Ελλάδα οφείλει, όπως το έκανε στο παρελθόν, να παίξει τον δικό της πρωταγωνιστικό ρόλο και να αναζητήσει συμμαχίες στην Ε.Ε. Το δεύτερο αφορά: α) στην ανάγκη επαναδιαπραγμάτευσης της σχέσης Τουρκίας- Ε.Ε. ώστε να αντιμετωπιστεί το δουλεμπόριο εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων στα παράλια της Τουρκίας, με προορισμό τη νοτιοανατολική πύλη της Ε.Ε., δηλαδή τη χώρα μας και β) στην έμπρακτη υποστήριξη της Ε.Ε. σε όλες τις χώρες που αποτελούν πύλες και που με την εφαρμογή των σημερινών κανονισμών λειτουργούν ως ανάχωμα για όλη την Ευρώπη. Άποψή μου είναι ότι η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να θέσει από τώρα τα ζητήματα αυτά στη σουηδική προεδρία (που υποστηρίζει με πάθος την ένταξη της Τουρκίας) και να τα διαπραγματευθεί στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Δεκεμβρίου. Το τρίτο επίπεδο αφορά στην πολιτική της κοινωνικής ένταξης. Εδώ οι ευθύνες είναι δικές μας, μιας και οι αποφάσεις είναι εθνικές. Η ένταξη είναι προϋπόθεση για την κοινωνική ειρήνη, την ανάπτυξη και τη συνοχή. Το ΠΑΣΟΚ έχει καταθέσει με θάρρος την πρότασή του. Η διασφάλιση των κοινωνικών και εργατικών δικαιωμάτων και η πάταξη της μαύρης εργασίας- με θετικές επιπτώσεις παντού- σημαίνει πάνω από όλα αμείλικτη τιμωρία των «μαύρων» εργοδοτών. Η αντιμετώπιση του θέματος της ιθαγένειας κυρίως για τη δεύτερη γενιά μεταναστών, το δικαίωμα ψήφου στις τοπικές εκλογές για όσους έχουν συμπληρώσει 5 χρόνια νόμιμης διαμονής, η ενισχυτική διδασκαλία για την υποστήριξή τους στο σχολείο, διοικητικοί μηχανισμοί που να μην εκμεταλλεύονται αλλά να διευκολύνουν τη ζωή όλων αυτών των ανθρώπων που πρόσφεραν και προσφέρουν στην ανάπτυξη της χώρας, η νομιμοποίηση χώρων λατρείας, είναι μερικά από τα θεμελιώδη και ταυτόχρονα επαναστατικά μέτρα που πρέπει να ληφθούν. Υπάρχουν διδάγματα από τις χώρες της Ευρώπης. Τα προβλήματα γίνονται εκρηκτικά όταν η δεύτερη γενιά μεταναστών δεν έχει ενσωματωθεί και ζει στις παρυφές της κοινωνίας. Ως Βουλευτής Α΄ Αθήνας που ζω την απειλητική καθημερινότητα πολλών περιοχών της πόλης, για όλους, ανεξαρτήτως εθνικότητας, χρώματος και φύλου, έχω καταθέσει τρεις φορές μέχρι σήμερα ερώτηση και ταυτόχρονα πρόταση στον Πρωθυπουργό για συντονισμό υπουργείων, δήμου και νομαρχίας, ώστε να υπάρξει άμεση παρέμβαση όπως συνέβη σε άλλες πρωτεύουσες. Την πρωτοβουλία μας «Αθήνα Ζωή Ξανά στο Κέντρο» υπέγραψαν 3.500 πολίτες! Εκκωφαντική σιωπή και αδιαφορία. Καμιά απάντηση, ούτε καν τυπική. Το καζάνι που βράζει στην Αθήνα, στην Πάτρα και αλλού είναι ως να μην υπάρχει για την κυβέρνηση. Η παλιά δεξιά συνταγή, των αστυνομικών και μόνο μέτρων και μάλιστα με αποσπασματικό και συχνά προκλητικό τρόπο, φέρνει όπως ήταν γνωστό αντίθετα αποτελέσματα. Γνωρίζουμε καλά πως ζούμε σε έναν κόσμο που αλλάζει κάθε μέρα. Οι οργανωμένες και αναπτυγμένες πολιτείες δεν μπορούν να χτίσουν φρούρια για να κρατήσουν απ’ έξω «της γης τους κολασμένους». Οι Ευρωπαίοι Σοσιαλιστές οφείλουμε να ενεργοποιήσουμε όλα τα όργανα της Ε.Ε. ΚΑΙ με διεθνείς παρεμβάσεις ΚΑΙ με έλεγχο ΚΑΙ με ενσωμάτωση. Αλλιώς ακραίες σήμερα απόψεις και μεμονωμένες εκρήξεις θα γίνουν μεγάλης κλίμακας, απειλώντας αξίες και κεκτημένα στην Ευρώπη, στην Ελλάδα, στην Αθήνα, στη γειτονιά μας, σε μας τους ίδιους.