ΑΝΝΑΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ
ΑΝΝΑH κ. Άννα Διαμαντοπούλου δηλώνει αισιόδοξη για τις ευρωεκλογές και ασκεί κριτική στον υπουργό Παιδείας
«Το ΠΑΣΟΚ δεν αντέχει άλλη ήττα στις ευρωεκλογές», δηλώνει σήμερα στην «Κ» η κ. Άννα Διαμαντοπούλου, θεωρώντας αυτονόητο ότι «ο καθένας μας πρέπει να αναλαμβάνει τις ευθύνες του και στις νίκες και στις ήττες». Απαντώντας δε σε όσους της καταλογίζουν τον τελευταίο καιρό «πολιτική υπερδραστηριότητα», αντιστρέφει τη «μομφή» λέγοντας ότι σε άλλη περίπτωση θα τις χρέωναν «λευκή απεργία» και υπεραμύνεται του δικαιώματός της ακόμη και να διαφωνεί με το κόμμα της, όταν η ίδια το κρίνει απαραίτητο. Τέλος, εξηγεί τους λόγους που ασκεί εντονότατη κριτική στις επιλογές του υπουργού Παιδείας κ. Ευρ. Στυλιανίδη, αλλά αφήνει να εννοηθεί ότι δεν θα σταθεί στο πλευρό της ΠΑΣΠ αν προχωρήσει σε καταλήψεις, «διότι δεν αντέχει πλέον η χώρα τα πανεπιστήμια κλειστά».
– Όλες οι τελευταίες αντιδράσεις σας στις εκπαιδευτικές επιλογές του κ. Ευρ. Στυλιανίδη μοιάζουν σαν να έχει το πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ χαοτικές διαφορές απ’ αυτό της κυβέρνησης. Είναι τόσο μεγάλες οι διαφορές στις προτάσεις του ΠΑΣΟΚ από αυτές της Ν.Δ.;
– Η καρδιά της πολιτικής του ΠΑΣΟΚ είναι ισχυρή δημόσια Παιδεία για όλους, ενώ η Ν.Δ. προωθεί την υπονόμευσή της. Τα κλειστά πανεπιστήμια, η αναξιοκρατία σε όλες τις βαθμίδες και το χάος στην ειδική αγωγή και την τεχνική εκπαίδευση, είναι αποτέλεσμα συγκεκριμένων επιλογών της Ν.Δ. Σημειώνω ότι οι αναγκαίες συγκρούσεις, αλλά και οι συναινέσεις δεν αφορούν μόνο τα δύο μεγάλα κόμματα. Θεωρώ αναγκαία τη σύγκρουση με τα πανεπιστημιακά κατεστημένα και τους κομματικούς δημεγέρτες, με κάποιους βολεμένους πανεπιστημιακούς ή φοιτητές εξ επαγγέλματος. Θεωρώ εξίσου αναγκαία όμως τη δημιουργία ενός μετώπου με τις δημιουργικές δυνάμεις που πιστεύουν στην αξία μιας δημόσιας παιδείας, με εξωστρέφεια, παραγωγή γνώσης και αξιοκρατία. Ενα μέτωπο με τους φοιτητές που αγωνίζονται για τις ιδέες τους με το άγχος της επαγγελματικής τους προοπτικής, με τους γονείς που θυσιάζουν τα πάντα για να βρουν τα παιδιά τους τον δρόμο τους και τους καθηγητές που τιμούν το λειτούργημά τους.
– Δεν συμφωνείτε, δηλαδή, με καμία από τις αλλαγές που προώθησε είτε η κ. Γιαννάκου είτε ο κ. Στυλιανίδης;
– Σας θυμίζω ότι πρώτη βγήκα και είπα πως η ρύθμιση για την καθολική ψηφοφορία είναι σε σωστή κατεύθυνση και ότι πρέπει να γίνουν οι εκλογές στα ΑΕΙ και στα ΤΕΙ. Επίσης συμφώνησα στην ανάγκη για αξιολόγηση στα πανεπιστήμια. Αλλά όχι έτσι όπως προωθείται. Αν μιλήσετε με την Αρχή Αξιολόγησης που «έστησε» η Ν.Δ. θα διαπιστώσετε ότι είναι σαν το ίδιο το υπουργείο Παιδείας να υπονομεύει τον νόμο που ψήφισε. Καλές είναι οι προθέσεις, αλλά χωρίς ιδεολογικό υπόβαθρο, στόχο και χρηματοδότηση μένουν χωρίς αντίκρισμα.
– Κωδικοποιημένα τι προτείνει το ΠΑΣΟΚ που διαφέρει από τη Ν.Δ. στις τρεις εκπαιδευτικές βαθμίδες;
– Στην πρωτοβάθμια, άξονας είναι το ολοήμερο σχολείο για όλους που έχει εγκαταλείψει η Ν.Δ. Στο γυμνάσιο, η πιστοποίηση μιας ξένης γλώσσας και της Πληροφορικής. Για το λύκειο πιστεύουμε στην αλλαγή του προγράμματος σπουδών, την αναβάθμιση της τεχνικής εκπαίδευσης και της παιδαγωγικής διαδικασίας με γενναία οικονομική στήριξη της ενισχυτικής διδασκαλίας. Στην τριτοβάθμια, προτάσσουμε το αυτοδιοίκητο στο πανεπιστήμιο με εξωστρέφεια, αξιολόγηση, με λογοδοσία, αλλά και σύνδεση με την επαγγελματική ζωή. Με άλλα λόγια πιστεύουμε σε μια συνολική μεταρρύθμιση από το νηπιαγωγείο μέχρι τα μεταπτυχιακά, με εθνικό σχεδιασμό και χρηματοδότηση που φθάνει το 7%. Και αυτό σημειώνω ότι είναι δέσμευση αδιαπραγμάτευτη για τον προϋπολογισμό της επόμενης κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ.
– Δεν τάσσεστε για παράδειγμα υπέρ της κατάργησης των περιφερειακών ΤΕΙ που ιδρύθηκαν επί ΠΑΣΟΚ και σήμερα έχουν απαξιωθεί από τους ίδιους τους υποψηφίους που δεν τα επιλέγουν;
– Ο εθνικός σχεδιασμός σημαίνει και κατάργηση τμημάτων και συγχωνεύσεις και δημιουργία νέων. Σημαίνει ρύθμιση για συνεχή προσαρμογή στις ανάγκες της εποχής, γιατί η υπάρχουσα κατάσταση δημιουργεί τρομακτικά προβλήματα στην εκπαίδευση και στην ανάπτυξη της περιφέρειας.
– Τότε θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ως λαϊκίστικη η πρόσφατη κριτική σας για τις 18.500 κενές πανεπιστημιακές θέσεις. Εφόσον παραδέχεστε ότι πολλά από αυτά τα τμήματα θα έπρεπε ήδη να μη λειτουργούν, γιατί εμμένετε να εισάγονται φοιτητές που δεν πιάνουν τη βάση του 10;
– Η διαπίστωση της πραγματικότητας δεν είναι λαϊκισμός. Το πρωτόγνωρο φαινόμενο με σχεδόν 40.000 κενές θέσεις σε δύο χρόνια, είναι προϊόν της έλλειψης σχεδιασμού, της αποσπασματικοποίησης των μέτρων και της αδιαφορίας για τις επιπτώσεις. Δεν διαφωνούμε να υπάρχει μια βάση εισαγωγής, αλλά αυτή πρέπει να είναι σταθμισμένη. Οι διακηρύξεις υπέρ της δημόσιας Παιδείας αποδεικνύονται υποκριτικές όταν στην πράξη δημιουργείται μια «πελατεία» για ιδιωτικές δομές, οι οποίες παραπλανητικά ονομάστηκαν «κολέγια».
– Οξύτατη κριτική ασκήσατε στην κυβέρνηση και γι’ αυτή τη ρύθμιση και διερωτάται κανείς αν προτιμούσατε το χάος που επικρατούσε επί των ημερών σας με τα κολέγια.
– Ασκήσαμε κριτική γιατί η κυβέρνηση επιχειρεί την εμπορευματοποίηση της Ανώτατης Παιδείας. Βεβαίως και χρειάζεται να αντιμετωπιστεί το χάος στη μεταλυκειακή εκπαίδευση, αλλά για τα 5.000 και πλέον κέντρα σπουδών, και όχι μόνο για τα περίπου 50 «κολέγια». Εμείς θέσαμε προϋποθέσεις: Έκδοση των Προεδρικών Διαταγμάτων για τα επαγγελματικά δικαιώματα. Λειτουργία Δημόσιας Αρχής, η οποία να πιστοποιεί και να ελέγχει τους όρους λειτουργίας όλης της μεταλυκειακής εκπαίδευσης. Και τονίσαμε ότι τα κέντρα -και όχι τα κολέγια- που συνεργάζονται με πανεπιστήμια, δεν πρέπει να είναι ανώνυμες εταιρείες αλλά μη κερδοσκοπικοί οργανισμοί. Εκεί είναι και η μεγάλη διαφωνία μας με τον ΣΥΡΙΖΑ που λέει: «Τώρα να κλείσουν όλα!» ως να είναι η Ελλάδα χώρα του τέως υπαρκτού σοσιαλισμού. Βέβαια, άλλα έλεγε ο κ. Αλαβάνος ως ευρωβουλευτής, όταν εγώ ήμουν επίτροπος…
– Είστε ικανοποιημένη από τις πρόσφατες δημοσκοπήσεις;
– Όχι. Είναι δυνατόν να είναι κανείς από μας ευχαριστημένος, όταν είμαστε δεύτερο κόμμα; Πρέπει να προσπαθήσουμε κι άλλο και μπορούμε.
– Υπάρχει κάποιος χρόνος για σας που είναι καθοριστικός προκειμένου το ΠΑΣΟΚ να καταφέρει να ανακάμψει;
– Το θέμα δεν είναι ο χρόνος αλλά ο στόχος, που είναι νίκη στις ευρωεκλογές που έρχονται σε εννιά μήνες.
– Άρα, δεν αντέχει, πιστεύετε, το κόμμα σας κι άλλη ήττα στις εκλογές;
– Ναι, το ΠΑΣΟΚ δεν αντέχει άλλη ήττα. Πρέπει να νικήσει, γιατί δεν αντέχουν οι πολίτες, δεν αντέχει η χώρα.
Υπερδραστηριότητα
– Τον τελευταίο καιρό πολλοί σας «καταλογίζουν» μια πολιτική υπερδραστηριότητα. Εκτιμούν, μάλιστα, ότι προετοιμάζεστε για το ενδεχόμενο μιας νέα ήττας του Γ. Παπανδρέου.
– Νομίζω ότι πάντα με χαρακτήριζε μια έντονη δραστηριότητα. Εχω έναν πολύ σοβαρό τομέα που είναι η Παιδεία και προσπαθώ να ανταποκριθώ στις ανάγκες του τομέα μου, αλλά και στη γενικότερη προώθηση των θέσεών μας. Υπάρχει μία φιλολογία που θέλει τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ όταν δεν ενεργοποιούνται να κάνουν λευκή απεργία κι όταν είναι πολύ ενεργά να έχουν προσωπικές στρατηγικές. Λοιπόν, για να είμαι απολύτως σαφής, κάνω ό,τι είναι πολιτικά δυνατόν για να νικήσει το ΠΑΣΟΚ, διατηρώντας ανά πάσα στιγμή το δικαίωμά μου να εκφράζω εκεί που πρέπει την άποψή μου ή και τη διαφωνία μου. Γιατί αυτό που με ενδιαφέρει είναι να νικήσει η παράταξη και όχι, εάν χάσουμε, να έχω δικαιολογία ότι δεν φταίω εγώ.
– Θα πρέπει να αναλάβει ο καθένας τις ευθύνες του σε περίπτωση ήττας στις ευρωεκλογές;
– Τις ευθύνες του πρέπει να τις αναλαμβάνει ο καθένας πάντοτε. Και στις νίκες και στις ήττες.
«Όχι στα κλειστά πανεπιστήμια»
– Με όσα λέτε μοιάζετε να διαφωνείτε όμως και με την ΠΑΣΠ που αξιώνει την πλήρη ανατροπή του νόμου-πλαισίου.
– Η ΠΑΣΠ έχει την αυτονομία της και με την ορμή της νεότητας, με αγώνες και διεκδικήσεις, εκφράζει τις απόψεις της που είναι αναγκαίες στη διαδικασία διαμόρφωσης των πολιτικών. Από τις πολιτικές αυτές προκύπτουν τα νομοσχέδια και τότε η μάχη δίνεται στη Βουλή. Η απάντηση όμως δεν είναι η μη εφαρμογή των νόμων, αλλά η θέσπιση νέων νόμων, που θα εκφράζουν νέες σωστές πολιτικές. Αυτός είναι ο στόχος, που διευκολύνεται άμεσα από μια νέα κυβερνητική πλειοψηφία. Ο στόχος μας είναι κοινός. Δημόσιο, ισχυρό ποιοτικό, αλλά και ανοικτό Πανεπιστήμιο. Δεν συμφωνώ με τις καταλήψεις -ως καθημερινή μορφή πάλης- και την άσκηση βίας, για κλειστά πανεπιστήμια. Δεν το αντέχουν οι πολίτες, δεν το αντέχει πλέον η χώρα.