ΑΝΝΑΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ
ΑΝΝΑ
Ομιλία Άννας Διαμαντοπούλου στην εκδήλωση του ΔΙΚΤΥΟΥ με θέμα : «Ευρώπη: Σε αναζήτηση κοινού μέλλοντος | Βορράς – Νότος : Μια ισότιμη συνύπαρξη»
Τρία χρόνια τώρα βιώνουμε και παλεύουμε στην Ελλάδα και στην Ευρώπη μια βαθειά οικονομική και πολιτική κρίση που έχει καταστρέψει ή αλλάξει δραματικά τη ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων.
Εθνικισμός, Λαϊκισμός και αντιευρωπαϊσμός σαρώνουν και φοβάμαι ριζώνουν, απ΄ άκρο σ’ άκρο την Ευρώπη!
• Η απάντηση στην κρίση είναι πρώτα Εθνική. Αυτό αφορά προγράμματα και δράσεις των Εθνικών κυβερνήσεων, Κοινοβουλίων και Κοινωνικών Εταίρων και την αταλάντευτη αποφασιστικότητα για την υλοποίησή τους.
• Η απάντηση για τους πολίτες της στη κρίση είναι όμως και Ευρωπαϊκή. Απάντηση που ή θα αλλάξει τα δεδομένα κάνοντας την Ευρώπη μια οικονομική και πολιτική υπερδύναμη με ευημερία για τους πολίτες της ή θα έχει προτεραιότητες που υπαγορεύονται από βραχυπρόθεσμα συμφέροντα, και θα οδηγήσει την Ευρώπη σε διάλυση και αναστροφή πορείας ακόμη και των πιο ισχυρών κρατών. Η διάλυση σημαίνει πόνο και δάκρυα για ΟΛΟΥΣ επί μακρόν. Και αβέβαιο μέλλον!
Ποιο είναι όμως το περιεχόμενο της Ευρωπαϊκής απάντησης;
Οι Ευρωπαϊκοί λαοί έχουν διαφορετική ιστορία, μέγεθος, κουλτούρα, επιτεύγματα και αδυναμίες, διαφορετικούς γείτονες ,φυσικούς πόρους ακόμα και κλίμα!!
Οι πολιτικές οικογένειες Σοσιαλδημοκράτες, συντηρητικοί , Φιλελεύθεροι, αριστεροί έχουν ευρωπαϊκή έκφραση αλλά και εθνικές επιρροές.
Με την αντιευρωπαισμό που αναπτύσσεται, το ευγενέστερο επίτευγμα της ανθρώπινης πολιτικής ιστορίας η Ε.Ε. βρίσκεται μπροστά στο κίνδυνο της διάλυσής της ! Η μήπως ΟΧΙ;;;
Μπορούν οι επιμέρους μορφές σύγκρουσης Βορρά – Νότου, ή κέντρου – περιφέρειας, ή δανειστών – δανειοληπτών ή τέλος των εντός και εκτός του Ευρώ να δημιουργήσουν επί μέρους συμμαχίες και να οδηγήσουν σε καθολικές συγκρούσεις;;;
Τα ερωτήματα είναι πολύ ζωτικά για να απασχολούν μόνο τις ελίτ της πολιτικής, της δημοσιογραφίας ή τους ακαδημαϊκούς.
Οι λαοί της Ευρώπης πρέπει να κατανοήσουν το διακύβευμα και να συμμετέχουν οι ίδιοι ενεργά. Αν οι Κυβερνήσεις και τα κόμματα δεν εξηγήσουν τα πραγματικά δεδομένα , δεν πουν την αλήθεια, υπάρχει κίνδυνος οι Ευρωεκλογές να φέρουν 27 κόκκινους ή μαύρους Πέπε Γκρίλο στη Ευρωβουλή ….. με απρόσμενες συνέπειες.
Στην αναζήτηση των απαντήσεων θέλουμε να συμμετέχουμε με όλες μας τις δυνάμεις…
Να μιλήσουμε για την Ευρώπη που θέλουμε, με μια νέα αφήγηση που μιλά στη ψυχή και στο μυαλό των ανθρώπων, που δίνει προοπτική και ευκαιρίες σε όλους, που προστατεύει τους αδύναμους και δυναμώνει τη Δημοκρατία. Να πούμε πώς και πότε.
Ας βάλω με απλά λόγια τα μεγάλα ζητήματα
Η κρίση πάτησε στη ατελή αρχιτεκτονική της ΟΝΕ και βεβαίως στη άφρονα πολιτική κυβερνήσεων που τον φτηνό δανεισμό χρησιμοποίησαν για κατανάλωση και όχι για ανάπτυξη, οφείλεται όμως και στη σταδιακή επικράτηση διεθνώς της χρηματοπιστωτικής οικονομίας απέναντι στη πραγματική σ΄αυτή δηλαδή που δημιουργεί δουλειές.
Ποιά είναι η κατάσταση σήμερα:
Η ΕΕ είναι σε ύφεση 0,3% το 2012 με 26 εκατομ. ανέργους ενώ στην Ευρωζώνη από το 2008 η ανεργία αυξήθηκε κατά 8 εκατομμύρια.
Πως επηρεάζει η κρίση διαφορετικές χώρες;
Η Αυστρία έχει τα μικρότερα ιστορικά επιτόκια αγοράς ομολόγων ( 0,6% η Αυστρία και 5,8% η Πορτογαλία)
Η Γερμανία… έχει αρνητικά επιτόκια δημοσίου δανεισμού ενώ πρόσφατη μελέτη υπολογίζει ετήσια συσσώρευση κεφαλαίου εξ αυτού της τάξης των 40 δις το χρόνο.
Στο Νότο παρουσιάζεται η μεγαλύτερη ανεργία μετά τον πόλεμο και επιδεινούμενη φτώχια. Η ύφεση δεν σταματά, η ανάπτυξη δεν έρχεται.
Η Ισπανία και η Ελλάδα έχουν πάνω από 50% νεανική ανεργία.
Στο Βορρά οι πολίτες νομίζουν ότι χρηματοδοτούν το Νότο από τη φορολογία τους , οι πολίτες στο Νότο θεωρούν υπεύθυνο τον Βορρά
Η κρίση έχει κερδισμένους και χαμένους πρόσκαιρα, γιατί – αν αυτό δεν σταματήσει – σε βάθος χρόνου η πολιτική αστάθεια και η οργή θα μεταδοθεί σαν ανεξέλεγκτη φωτιά παντού.
Το πρόβλημα λοιπόν είναι ποιες πολιτικές, κοινωνικές και οικονομικές δυνάμεις θα ενωθούν και με ποιά πειστική πρόταση για την πλειοψηφια των πολιτών
ΑΤΖΕΝΤΑ:
Μεταρρυθμίσεις
Δημοσιονομική εξυγίανση
Ανάπτυξη
ΚΑΙ ΤΑ ΤΡΙΑ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ. Το τρίτο αφορά κυρίως τις Ευρωπαϊκές πολιτικές:
Τραπεζική ενοποίηση με διασφάλιση όλων των καταθέσεων.
Νέος ρόλος της Ευρωπαϊκής τράπεζας,ώστε να διατεθούν πόροι για δημόσιες και ιδιωτικές επενδύσεις.
Προϋπολογισμόςμε ευρωπαϊκούς πόρους που να επιτρέπει αναδιανομή (οι ΗΠΑ ΈΧΟΥΝ 24% Ομοσπονδιακό Προϋπολογισμό και η Ευρώπη 1%) των πλεονασμάτων προς όφελος όλων.
Η ατζέντα αυτή σημαίνει θεσμικές και πολιτικές αλλαγές και κυρίως ποιός θα τις εκφράσει.
•• Οι ευρύτερες δυνάμεις της Σοσιαλδημοκρατίας
•• Οι οργανώσεις πολιτών ( think tank έως ακτιβιστές) πχ notre europe
•• Oι κοινωνικοί εταίροι πχ τα Γερμανικά συνδικάτα που προτείνουν ένα συγκεκριμένο και μελετημένο σχέδιο Μαρσαλ για τον Νότο και την Περιφέρεια.
Αυτή η Ευρωπαϊκή Συμμαχία για την Ανάπτυξη πρέπει να βρει επιταχυντές και αυτοί ίσως είναι κάποιες δυνάμεις του Νότου με κάποιες δυνάμεις του Βορρά.
Οι σημερινοί καλεσμένοι μας προέρχονται απο δυο αντίστοιχου πληθυσμού χώρες , η μία στο Νοτιοδυτικό και η άλλη στο Βορειοανατολικό άκρο της Ένωσης, είναι μαχητικοί Ευρωπαϊστές και αντιμετωπίζουν διαφορετικές Εθνικές πραγματικότητες.
Για μας στο νοτιοανατολικό άκρο της ΕΕ είναι πολύτιμη η γνώση , η σύγκριση και τελικά η Σύνθεση των απόψεων.
Για τους λαούς μας , για τους πολίτες μας που παλεύουν για την επιβίωση, η γνώση του άλλου και η χειροπιαστή αλληλεγγύη ανάμεσα στους λαούς, είναι σημαντική, ίσως καθοριστική για την ζωή τους.