Σημεία ομιλίας στο συνέδριο “Capital+Vision” με θέμα: “Η ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας: Πότε και Πώς;”
“Η κρίση δημοσίου χρέους εξελίχθηκε σε απειλή εξόδου της Ελλάδας απο το Ευρώ και οδήγησε σε υπαρξιακό πρόβλημα την Ευρωζώνη. Η ηγεσία της Ευρώπης στο δίλημμα ενοποίηση ή διάλυση της Ε.Ε., φαίνεται να επιλέγει την οικονομική και πολιτική Ένωση.
Πρέπει λοιπόν να σταματήσει το πολιτικό θέατρο των απειλητικών δηλώσεων, σε διάφορα επίπεδα, για έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ. Όσο συνεχίζεται η κινδυνολογία αυτή, θα είναι αδύνατη κάθε ανάκαμψη, ακόμη και αν υπάρξει πλήρης αποδοχή και εφαρμογή των σκληρών μέτρων που έρχονται.
Θα είναι αδύνατη η προσέλκυση επενδύσεων απο το εξωτερικό, ανέφικτη κάθε μικρή ή μεγάλη εσωτερική επένδυση και θα υπάρχει ελάχιστη διάθεση επιστροφής καταθέσεων στις Ελληνικές τράπεζες.
Θεωρώ λοιπόν αναγκαίο η Ελληνική Κυβέρνηση – με ευρεία πολιτική στήριξη από όλα τα κόμματα, και τα ευρωπαϊκά κόμματα στα οποία αυτά ανήκουν – να ζητήσει να συμπεριληφθεί ειδική παράγραφος, στα συμπεράσματα του επικείμενου Ευρωπαϊκού Συμβουλίου (Συνόδου Κορυφής), που θα επιβεβαιώνει την υπεράσπιση της συνοχής και διατήρηση του όλου της Ευρωζώνης. Την παραμονή δηλαδή όλων των χωρών στο ευρώ, σύμφωνα με την ευρωπαϊκή συνθήκη, αλλά και το συμφέρον των λαών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Με απλά λόγια το Συμβούλιο να δηλώνει με απόλυτο τρόπο προς κάθε κατεύθυνση ότι «καμία χώρα δεν θα βρεθεί εκτός ευρώ”.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση διαθέτει θεσμούς, μηχανισμούς και μέσα να προστατεύσει το νόμισμά της και να διασφαλίσει την εφαρμογή εσωτερικών κανόνων από όλα τα μέλη. Μετά τις πρόσφατες εξελίξεις σε ευρωπαϊκό επίπεδο έχει πλέον και εκπεφρασμένη την πολιτική βούληση. Αυτό που χρειάζεται είναι, να διατυπωθεί με τον πιο επίσημο τρόπο αυτό που οι ηγέτες επαναλαμβάνουν κατά μόνας. Μόνο έτσι θα δημιουργηθεί το αναγκαίο αίσθημα ασφάλειας στους πολίτες, στις κυβερνήσεις, αλλά και στις αγορές. Είναι κάτι που αφορά όλους τους Λαούς της Ευρώπης.
Την συγκεκριμένη πρόταση, παρέμβασης για το ευρώ η κα Διαμαντοπούλου συνόδευσε με δυο ακόμα σημεία:
1.Η Ελληνική Κυβέρνηση θα πρέπει να συμμετέχει ενεργά και με σαφείς προτάσεις στο διάλογο για την νέα αρχιτεκτονική της Ευρώπης. Είναι αδιανόητο αυτή τη κρίσιμη στιγμή η χώρα να μη συμμετέχει σε όλα τα τυπικά και άτυπα φόρα στα οποία προετοιμάζονται οι προτάσεις για το άμεσο μέλλον της Ε.Ε.. Προκαλεί ερωτήματα η μη συμμετοχη της χώρας στη πρωτοβουλία των 11 Υπουργών Εξωτερικών, όπου συμμετέχουν όλες οι άλλες χώρες του Νότου. Πόσο μάλλον όταν οι γεωπολιτικές αλλαγές συνολικά, αλλά και η ένταση στην ευρύτερη περιοχή μας, δημιουργούν ευκαιρίες και κινδύνους που επιβάλλουν ένα εξαιρετικά προσεκτικό και πλήρη σχεδιασμό για την χώρα μας, μέσα στην ευρωπαϊκή οικογένεια .
2.Η Βουλή οφείλει να γνωρίζει αναλυτικά την προσδοκόμενη επίδραση κάθε μέτρου του νέου προωθούμενου πακέτου στο ΑΕΠ – είτε στην ύφεση, είτε στην ανάπτυξη. Είναι μια πάγια θέση μου που έχω κατ΄επανάληψη καταθέσει από το 2010. Η προβολή στο μέλλον των επιπτώσεων του κάθε μέτρου θα δώσει τη δυνατότητα κατανόησης του τελικού αποτελέσματος, θα επιτρέψει τη συνδυαστική μελέτη των επιπτώσεων και μόνο αυτή θα αποτρέψει μέτρα βραχυπρόθεσμης λογιστικής απόδοσης και μακροχρόνιου καταστροφικού αποτελέσματος. Μέτρα που θίγουν άμεσα τους πλέον αδύναμους. Στη Βουλή πρέπει να γίνει αναλυτική παρουσίαση αυτών των στοιχείων, κάτι που θεωρώ εύκολο, για μια Κυβέρνηση με νωπή εντολή και πρωθυπουργό από το κόμμα που παρουσίαζε συγκεκριμένες επεξεργασμένες έτοιμες λύσεις που προβλήθηκαν ως Ζάππειο 1, 2,3.
Στην ομίλια της η Κα Διαμαντοπούλου ιδιαίτερα αναφέρθηκε στα όσα έχασε η Χώρα με την επιλογή των εκλογών Μαίου και Ιουνίου. Η χώρα έχασε κρίσιμους μήνες κατά τους οποίους μεταξύ άλλων:
Θα είχαν ψηφισθεί μια σειρά από νομοσχέδια, μεταρρυθμιστικού χαρακτήρα, όπως το φορολογικό – για να τελειώνουμε με ένα σύστημα που όλοι χαρακτηρίζουμε άδικο – μέχρι την αναδιάρθρωση του δημοσίου τομέα. Μόνο στο Υπουργείο Παιδείας υπήρχαν έτοιμα τρία ακόμη νομοσχέδια με διακομματική συμφωνία (για την έρευνα και καινοτομία, την τεχνική εκπαίδευση, το Γενικό Λύκειο και το σύστημα εισαγωγής στα ΑΕΙ) που 10 μήνες μετά, αναζητούνται.
Θα είχε προχωρήσει και πιθανότατα ολοκληρωθεί η ανακεφαλαιοποίηση των Τραπεζών, δίνοντας διέξοδο στην πολυπόθητη ρευστότητα.
Θα είχε εφαρμοστεί από τον Ιούνιο η στήριξη με 1,4 δις ευρώ των μικρομεσαίων και των εξαγωγικών μονάδων, με χρήμα στην αγορά.
Θα είχαμε γλυτώσει την διόγκωση των απαιτήσεων κατά δυο δις .
Η κ. Διαμαντοπούλου έκλεισε την ομιλία της λέγοντας ότι υπάρχει ανάγκη άμεσης δράσης και ταχύτητας αποφάσεων, σε όλα τα επίπεδα, στο εσωτερικό και το εξωτερικό και επανέλαβε:
“Η περίφημη ανάπτυξη για την οποία μιλούμε στο εσωτερικό και στο εξωτερικό, χρειάζεται «κλίμα» και «χρήμα». Για να προσελκύσουμε ιδιωτικό χρήμα αλλά και δημόσιο δανεισμό σημαίνει ότι πρέπει να σταθεροποιήσουμε το «κλίμα» τόσο στην εσωτερική μας κατάσταση, όσο και στο νόμισμά μας.
Αν δεν ξέρεις τι νόμισμα θα έχεις στην τσέπη σου, δουλειές δεν κάνεις. Για να τελειώσει τώρα η αβεβαιότητα για το Ευρώ και το μέλλον του, πρέπει το Ευρωπαικό Συμβούλιο, να πει καθαρά ότι οι γέφυρες πίσω μας έχουν καεί και δεν υπάρχει επιστροφή στη δραχμή, στο μάρκο ή στη λιρέτα. Η επαναδιαπραγμάτευση πέθανε πριν γεννηθεί, και η επιμήκυνση δεν έχει καμία σημασία αν δεν παρθεί αυτή η απόφαση.