Καλωσορίσατε. Θερμά συγχαρητήρια σε όλους και όλες που αναλαμβάνετε σήμερα ένα δύσκολο έργο. Να υπογραμμίσω λίγο το «όλες», γιατί ίσως είναι η πρώτη φορά που έχουμε έναν αναγνωρίσιμο – όχι μεγάλο – αριθμό γυναικών. Αγαπητοί συνεργάτες και συνεργάτιδες, αναλαμβάνετε σε μία πραγματικά δύσκολη περίοδο. Σε μια πολύ δύσκολη περίοδο για τη χώρα, πολύ δύσκολη περίοδο για την εκπαίδευση. Το μεγάλο καθήκον που έχει καθένας μας μπροστά του, είναι να προσπαθήσει να κουρδίσει το εσωτερικό του ρολόι με το ρολόι των καιρών, των αναγκών και της εποχής.

Οι καιροί απαιτούν όραμα, Παιδεία και αίσθημα ευθύνης. Και ξέρουμε όλοι όταν λέμε Παιδεία, είναι κάτι πολύ περισσότερο από το εκπαιδευτικό σύστημα. Όμως το εκπαιδευτικό σύστημα είναι η βάση. Σε αυτή την εξαιρετικά δύσκολα οικονομική περίοδο, η δημοσιονομική πολιτική η οποία είναι αναγκαία, οι μεταρρυθμίσεις σε όλα τα επίπεδα οι οποίες είναι αναγκαίες και σημαντικές, δεν μπορούν να αποδώσουν αυτό που όλοι θέλουμε, δηλαδή ένα λαμπρό μέλλον για τη χώρα, ένα φωτεινό μέλλον για τη χώρα, χωρίς να συνοδευτούν από τις μεταρρυθμίσεις στην Παιδεία.

Σχεδόν όλοι, ίσως χωρίς καμιά εξαίρεση, είστε άνθρωποι που έχετε μεγάλη εμπειρία και ξέρετε τα ουσιαστικά και τα βασικά προβλήματα της εκπαίδευσης. Είναι πολύ δύσκολο να μιλάμε για όραμα που γίνεται πιστευτό, εάν αυτό δε συνοδευτεί από ουσιαστικές αλλαγές στη βάση, στον καμβά, εκεί πάνω που θα χτίσουμε ό,τι χρειάζεται για να υλοποιήσουμε ένα όραμα για την Παιδεία που έχει ανάγκη ο ελληνικός λαός.

Όταν μιλάμε για όραμα, αυτό πρέπει αμέσως να συνοδεύεται από συγκεκριμένο και σαφή στόχο σε όλα τα επίπεδα, από σχέδιο, χρόνο και πόρους. Και για να μπορέσουμε αυτά να τα υλοποιήσουμε στην συγκεκριμένη περίοδο σημαίνει ότι καθένας μας από όποια θέση είμαστε, πρέπει να κάνουμε παραπάνω από το καθήκον μας.

Χρειάζεται μυαλό, χρειάζεται ψυχή και χρειάζεται προσωπικό χρόνο. Τα τρία αυτά δεν αποτιμώνται με χρήματα. Δεν αποτιμάται με χρήμα ο χρόνος των Περιφερειακών Διευθυντών έτσι όπως τους είδα αυτό το διάστημα, που δουλεύουν 15 ώρες την ημέρα -που παίρνω 11 η ώρα το βράδυ και μου απαντάνε απ’ τα γραφεία τους.

Αυτό δεν αποτιμάται ούτε με υπερωρίες, ούτε με περισσότερα χρήματα. Είναι η δέσμευση και η επιλογή για προσφορά στο σημαντικότερο χώρο που είναι η Παιδεία.

Θα ήθελα να μιλήσω σε εσάς ίσως με μια άλλη γλώσσα. Αυτό που έχετε μπροστά σας δεν είναι απλά ένα διοικητικό καθήκον. Είναι ένα πατριωτικό καθήκον. Πατριωτισμός δεν είναι οι φοβικές και παροξυσμικές εκφράσεις. Δεν είναι στερεότυπα και ιδεολογήματα. Δεν είναι ο εύκολος τρόπος του να αναδεικνύεις συνεχώς τα εθνικά θέματα σε ή με αντίθεση με άλλα.

θα πρέπει και οφείλουμε να προτάξουμε δύο πράγματα. Πάθος και αντίσταση. Πάθος γι’ αυτό που πρέπει να γίνει. Αυτό που έχουμε μπροστά μας όπως εξήγησα και πριν δε γίνεται ούτε με λογική δημόσιου υπαλλήλου, ούτε με λογική ωραρίου.

Πάθος για να συμμετέχετε και εσείς σε αυτό που είναι η πιο σημαντική αλλαγή της χώρας. Να συμμετέχετε με πρόταση, με δουλειά, με διαδικασία διαβούλευσης και συζήτησης με όλους τους φορείς που αφορούν την Παιδεία. Η Παιδεία δεν είναι θέμα μόνο των δασκάλων, των εκπαιδευτικών, δεν είναι θέμα δικό σας. Είναι και δικό σας. Είναι και της κοινωνίας, των γονιών και των μαθητών.

Πάθος γι’ αυτούς που πιστεύουν ότι αυτή η χώρα έχει δυνατότητες. Ότι αυτή η χώρα πρέπει να επανέλθει στο προσκήνιο ως σκεπτόμενη Αθηνά με το δόρυ και όχι όπως είναι σήμερα.

Πάθος για όλους αυτούς που πιστεύουν ότι μπορούμε να ανακαλύψουμε και να φέρουμε στο προσκήνιο τις δυνάμεις της χώρας.

Και θέλει αντίσταση. Θέλει αντίσταση στην ανομία, που είναι διάχυτη και στην εκπαίδευση και σε όλες τις βαθμίδες. Θέλει αντίσταση στη ρητορική πολεμική και στα εύκολα λόγια. Είναι αλήθεια ιστορική ειρωνεία στη χώρα του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη, των μεγάλων έργων που είναι οι «Νόμοι» και η «Ηθική», να έχουμε τέτοια καθολική ανομία και να έχουμε τέτοια έλλειψη του μέτρου.

Η ανάγκη για πάθος που είναι δημιουργικό και για αντίσταση είναι ό,τι μας έχει οδηγήσει εκεί που οδηγηθήκαμε, είναι τα βασικά στοιχεία που θα ήθελα να δω στους επικεφαλής των δημοσίων λειτουργών στο χώρο της εκπαίδευσης.

Ταυτόχρονα έχουμε την ανάγκη της καλλιέργειας μιας εθνικής αυτογνωσίας. Μιας εθνικής αυτογνωσίας που πρέπει να ξεκινάει από τον εκπαιδευτικό κόσμο, από την εκπαιδευτική κοινότητα και να μεταφέρει στις νέες γενιές τη δυνατότητα του να αντιλαμβάνονται και να είναι περήφανοι για μια εθνική ταυτότητα αρκετά ανθεκτική, ώστε να μη φοβούνται την αλλοίωση ή την παρακμή της από τη συνεργασία των λαών και την αλληλεπίδραση των πολιτισμών και αρκετά ανεκτική ώστε να μην την υπερασπίζονται αρνητικά απορρίπτοντας τις ετερότητες και τις διαφορές με τους άλλους.

Αυτός είναι και ο λόγος που το Υπουργείο έχει πάρει σημαντικές πρωτοβουλίες σε αυτό το χώρο. Έχει πάρει πρωτοβουλία για την ελληνική γλώσσα, για την οποία θα ενημερωθείτε, γιατί είναι θεωρώ εξαιρετικά σημαντικό να επαναφέρουμε την ελληνική γλώσσα στο κέντρο και των σχολείων μας και των πολιτικών μας επιλογών.

Η ελληνική γλώσσα είναι ένα σημαντικό εργαλείο ταυτότητας πολιτισμού αλλά και πολιτικής, που αφορά και το εξωτερικό και το εσωτερικό. Και το δημοτικό και το πανεπιστήμιο. Και τη λογοτεχνία και τον πολιτισμό, αλλά και τη διπλωματία.

Στην ανάγκη οράματος για την Παιδεία, αναφέρθηκαν ιστορικά όλοι οι μεγάλοι διανοούμενοι. Οι μεταρρυθμίσεις στην Παιδεία δεν υπήρξαν ποτέ εύκολες. Όσοι από εσάς έχετε διαβάσει τη μεταρρύθμιση που επιχείρησε ο Ελευθέριος Βενιζέλος, θα είδατε ότι τρεις φορές έκανε πίσω σε αυτά που ανακοίνωσε στη Βουλή.

Το ίδιο συνέβη σε όλες τις περιόδους. Καμία μεταρρύθμιση σε άλλους τομείς δεν είναι τόσο δύσκολη και τόσο σημαντική όσο στην Παιδεία. Καμία αλλαγή δε χρειάζεται τόσο χρόνο για να έχει αποτελέσματα. Και αν τα αποτελέσματα είναι θετικά, χαρά στη χώρα, στο λαό που την έχει. Αν τα αποτελέσματα της μεταρρύθμισης είναι αρνητικά, σημαίνει ότι πάνε γενιές χαμένες.

Γι’ αυτό και η μεταρρύθμιση, η κάθε αλλαγή στην Παιδεία, χρειάζεται και χρόνο και επεξεργασία και συμφωνία, κάτι που είναι σε αντίφαση με την περίοδο που ζούμε εμείς -όλα πρέπει να τα κάνουμε σε γρήγορο χρόνο.

Ο Ευάγγελος Παπανούτσος είχε πει ότι «όταν αλλάζουν οι οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες τότε αναγκαστικά πρέπει να αναπροσαρμόζεται και η εκπαίδευση προκειμένου να γίνεται η σχετικά άριστη». Και νομίζω αυτή είναι η λέξη κλειδί. Η λέξη «αριστεία» , «άριστος», «άριστη», έχει βγει απ’ το λεξιλόγιό μας. Υπηρετούμε συνεχώς το μέτριο. Και αν δεν ξεκινήσει η έννοια και η λογική της αριστείας από το σχολείο, δε θα το βρούμε πουθενά.

Η επιλογή που κάναμε στην αρχή της χρονιάς να ανακαλύψουμε και να παρουσιάσουμε τους καινοτόμους εκπαιδευτικούς σε όλη τη χώρα, θα συνεχιστεί με πολύ πιο οργανωμένο τρόπο. Έχουμε πολύ μεγάλη ανάγκη να δημιουργήσουμε τα λαμπρά παραδείγματα των εκπαιδευτικών, τα οποία υπάρχουν παντού και είναι εντυπωσιακά.

Είναι εντυπωσιακοί οι δάσκαλοι και οι καθηγητές σε όλες τις ειδικότητες και σε όλες τις περιοχές της χώρας για το τι έχουν κάνει μόνοι τους, ως αυτόνομες μονάδες μέσα στο σχολείο τους.

Σε αυτή την περίοδο που η χώρα μας χρειάζεται μία επανεκκίνηση, θεωρώ ότι η αλλαγή που θα κάνουμε στην Παιδεία πρέπει να ξεκινάει, να έχει μία συνέχεια και να υπηρετεί έναν κύκλο. Οι αλλαγές στην Παιδεία δεν μπορεί να γίνονται αποσπασματικά: να ξεκινάς να αλλάζεις το Πανεπιστήμιο και μετά από τρία χρόνια να αλλάζεις το Δημοτικό και μετά να κάνεις μια παρέμβαση στο Γυμνάσιο.

Πρέπει να υπάρχει μία συνέχεια, να υπάρχει μια λογική που διέπει όλη την αλλαγή. Να υπάρχουν βασικές αρχές, να υπηρετούνται και να αποδίδουν σιγά – σιγά και σε βάθος χρόνου. Η αρχή είναι πάντοτε το Δημοτικό, ακολουθεί το Γυμνάσιο, μετά το Λύκειο.

Το πιο σημαντικό, το ξέρετε όλοι και το έχουμε πει πολλές φορές, δεν είναι να μαθαίνουν τα παιδιά καλά την αλφαβήτα. Είναι να μαθαίνουν τα παιδιά , να διδάσκονται να μαθαίνουν, και να διδάσκονται ότι θα μαθαίνουν σε όλη τους τη ζωή.

Αυτή ακριβώς τη λογική υπηρετούν τα νέα προγράμματα σπουδών τα οποία είναι σε εξέλιξη. Θα κληθείτε και εσείς μέσα από συγκεκριμένες διαδικασίες να συμμετέχετε. Η αλλαγή των προγραμμάτων σπουδών -που δεν θα είναι η κλασική λογική των αναλυτικών προγραμμάτων, αλλά μια λογική με στόχους στο σχολείο, στόχους που θα πρέπει να καλύπτει ο δάσκαλος, που θα αλλάζει τελείως τη λογική διδασκαλίας, που θα φύγουμε από τη λογική της αποστήθισης- είναι ο κεντρικός πυρήνας. Είναι ο κεντρικός πυρήνας που θα αλλάξει τη λογική των δασκάλων και των μαθητών, που θα αλλάξει το DNA μιας εκπαίδευσης, ενός εκπαιδευτικού συστήματος που επί χρόνια βασίζεται στην αποστήθιση.

Όλες οι αλλαγές τις οποίες ανακοινώνουμε, δεν είναι οι αλλαγές για τις αλλαγές, για να πει το Υπουργείο Παιδείας ότι κάνει ακόμη μια μεταρρύθμιση και ο Υπουργός θα παρουσιάσει ακόμα ένα σχέδιο. Γι’ αυτό και δεν ξεκινήσαμε βεβαίως από το πλέον επίμαχο, το θέμα που πουλάει περισσότερο από όλα, που είναι οι εισαγωγικές εξετάσεις.

Το Νέο Σχολείο, το Νέο Λύκειο, αύριο το Νέο Πανεπιστήμιο, το νέο σχέδιο για τη Δια Βίου Μάθηση, όλα είναι αλλαγές οι οποίες είναι οργανικά διασυνδεδεμένες μεταξύ τους. Το πρόβλημα είναι ότι οι αλλαγές αυτές γίνονται σε ένα ζοφερό οικονομικό τοπίο.

Θα δείτε πάλι, όσοι έχετε διαβάσει την ιστορία των μεταρρυθμίσεων στην εκπαίδευση, ότι οι μεγάλες μεταρρυθμίσεις συνδέονται και με αύξηση των απολαβών των εκπαιδευτικών. Εδώ όχι μόνο δεν μπορούμε να μιλήσουμε για ένα απολύτως δίκαιο αίτημα, για μια απολύτως πράξη δικαιοσύνης που είναι η αμοιβή του εκπαιδευτικού, αλλά έχουμε μείωση των απολαβών.

Μπορούμε λοιπόν μέσα σε αυτό το τοπίο και με τις επιπτώσεις στο κάθε άτομο, στην προσωπική του ζωή, να ζητήσουμε μια υπέρβαση και να προχωρήσουμε στην υλοποίηση ενός οράματος; Απαντώ χωρίς κανέναν ενδοιασμό. Μπορούμε εάν συστρατεύσουμε και εμπνεύσουμε. Αυτό μπορεί να γίνει γιατί οι εκπαιδευτικοί ιστορικά βρέθηκαν επικεφαλής των μεγάλων αλλαγών στη χώρα και μάλιστα σε δύσκολες περιόδους.

Είναι λοιπόν πραγματικά το οικονομικό αίτημα ένα πολύ σημαντικό ζήτημα, αλλά δεν μπορεί ο λόγος που διατυπώνεται να έχει συνεχώς και μόνον τα ποσοτικά χαρακτηριστικά. Πρέπει να βάλουμε και το θέμα της ποιότητας στη συζήτησή μας για την Παιδεία.

Έκανα αυτή την αναφορά στη μεγάλη εικόνα, γιατί είναι η πρώτη συνάντηση μαζί σας και νομίζω ότι έχει σημασία όλοι να καταλάβουμε το διακύβευμα. Είναι ένα διακύβευμα που ακουμπά και στους δικούς σας ώμους. Δεν υπάρχει κανείς που να μπορεί να λειτουργεί μόνος του. Δεν υπάρχει πολιτική ηγεσία η οποία μπορεί να αλλάξει τα πράγματα εάν δεν υπάρξουν αυτοί που θα τα αλλάξουν και αυτοί που θα τα υποστηρίξουν.

Είστε επιτελικά στελέχη στην πρώτη γραμμή. Κυρίες και κύριοι Διευθυντές, είστε ο καθένας εδώ σήμερα χωρίς να χρωστάει κανένας χάρη σε κανέναν. Είστε εδώ με την αξία σας. Επιλεγήκατε όλοι γιατί προσφέρατε στην Παιδεία και στον εαυτό σας, γιατί επενδύσατε στον εαυτό σας, γιατί αποκτήσατε προσόντα, περισσότερα από αυτά που χρειαζόταν πολλές φορές, γιατί στη διαδρομή σας στην εκπαίδευση κάνατε πολλά και σημαντικά πράγματα.

Έγινε μία σημαντική προσπάθεια να υπάρξει αντικειμενική επιλογή. Θα δούμε εάν η αντικειμενική είναι και αξιοκρατική. Αυτό μένει ο καθένας να το αποδείξει, γιατί μακάρι να φτάσουμε σε ένα επίπεδο που δεν θα χρειάζεται να μετράμε μόρια, γιατί ξέρουμε όλοι ότι τα μόρια δεν είναι πάντοτε το πιο σωστό. Αλλά όταν έχεις να επιλέξεις ανάμεσα σε εκατοντάδες ανθρώπους πρέπει να βάλεις αντικειμενικά κριτήρια.

Θα πρέπει λοιπόν αυτά τα αντικειμενικά κριτήρια, αυτή η αντικειμενική επιλογή, συνοδευμένη από την πρώτη αξιόπιστη συνέντευξη που έγινε ποτέ στην ιστορία του Ελληνικού Δημοσίου, όχι μόνο στο χώρο της εκπαίδευσης -γιατί θυμίζω ότι ποτέ ξανά δεν εκλήθησαν οι υποψήφιοι όχι απλά να παρουσιάσουν τον εαυτό τους αλλά να τους δοθεί φάκελος, να βγουν από την αίθουσα, να τον προετοιμάσουν, να αναλύσουν, να γίνει μια ουσιαστική συζήτηση με ανθρώπους οι οποίοι δεν επελέγησαν απλά από τον Υπουργό, με ανθρώπους οι οποίοι πέρασαν από τη Βουλή και οι οποίοι πρέπει να απολογηθούν στη Βουλή για τις επιλογές που έχουν κάνει.

Είστε άνθρωποι από όλοι την Ελλάδα. Είστε στελέχη που υπηρετήσατε ξανά Διευθυντές σε διαφορετικές κυβερνήσεις. Υπάρχουν στελέχη που υπήρξαν Περιφερειακοί Διευθυντές με άλλες κυβερνήσεις, δηλαδή πολιτικές επιλογές. Υπάρχουν στελέχη όλων των κομμάτων που είχαν επώνυμες θέσεις σε κομματικά όργανα.

Αυτός είναι ο πλούτος μας, είναι ο πλούτος της δημοκρατίας. Αυτό που καλείστε όπως ποτέ και όσο ποτέ να αποδείξετε, είναι ότι είμαστε μια ευνομούμενη πολιτεία στην οποία ο δημόσιος λειτουργός ούτε βγαίνει μέσα από κομματικά γραφεία ούτε εξυπηρετεί κομματικές σκοπιμότητες.

Θα φανεί αν θα κερδηθεί και το δικό σας το στοίχημα και το δικό μας από το εάν πραγματικά αποδώσουμε στο δημόσιο λειτουργό την έννοια που πρέπει.

Έκανα την αναφορά στην ανομία γι’ αυτό το λόγο. Όταν υπάρχουν νόμοι εφαρμόζονται και η εφαρμογή των νόμων, η συγκεκριμένη εφαρμογή του νόμου έχει ένα κεντρικό στοιχείο, να υπηρετήσουμε το σχολείο. Το «Πρώτα ο μαθητής» είναι η πρώτη σας επιλογή σε όλα τα πράγματα, η πρώτη επιλογή. Αφού εξυπηρετηθεί το σχολείο, μετά θα εξυπηρετηθούν όλοι οι άλλοι και βεβαίως έχουμε ζητήματα. Έχω μηνύματα από όλη την Ελλάδα.

Υπάρχει το θέμα των αποσπάσεων, τώρα το δεύτερο γύρο που έχουμε. Υπάρχουν οικογένειες οι οποίες είναι εδώ και εκεί. Είναι δύσκολα ιδιαίτερα στην περίοδο της κρίσης. Όλα να τα λάβετε υπόψη, και τον ανθρώπινο παράγοντα και όπου μπορούμε να ενώνουμε οικογένειες όταν κάποιος πάει από σχολείο σε σχολείο και ποτέ από σχολείο σε γραφείο, αλλά αυτά όλα αφού έχει εξυπηρετηθεί η βασική αρχή η οποία είναι το «Πρώτα ο μαθητής και πρώτα το σχολείο».

Έχουμε όλοι μας μεγάλες ελπίδες και εμπιστοσύνη σε αυτό που θα κάνετε όλοι, σε αυτό που θα κάνετε σε μια δύσκολη περίοδο για την κάθε περιοχή της χώρας χωριστά. Είναι γνωστές οι ελλείψεις σε κτιριακές υποδομές, οι ελλείψεις σε μέσα, όλο το υλικοτεχνικό υλικό το οποίο πάσχει.

Όταν μιλήσαμε για το Ψηφιακό Σχολείο, το οποίο θα παρουσιάσουμε, για το οποίο θα ενημερωθείτε αναλυτικά, για την ανάγκη της λειτουργίας του διαδικτύου, για την ανάγκη του ψηφιακού υλικού, για την ανάγκη τα παιδιά μας να μπουν στη νέα εποχή, υπήρξε πολύ εύκολα ο αντίλογος, ο εύκολος αντίλογος. Καλά, δεν έχουμε θρανία και θα βάλουμε υπολογιστές; Ναι. Η απάντηση είναι ναι. Δεν θα περιμένουμε να κάνουμε τα τέλεια σχολεία και τα τέλεια θρανία ώστε να μπορέσουν τα παιδιά να πιάσουν αυτό που χρειάζεται για να είναι αύριο η χώρα και ο κάθε πολίτης ανταγωνιστικοί.

Αλλά ξέρουμε όλοι ότι τα μεγάλα επιτεύγματα δεν είναι μόνο συνάρτηση των υλικών ανέσεων. Είναι επιτεύγματα ψυχής και αυτή τη στιγμή θα σας πω μέσα από την ψυχή μου, δημιουργήστε εμπιστοσύνη. Δημιουργήστε σχέσεις εμπιστοσύνης με τη σχολική κοινότητα και με τους γονείς, με την Αυτοδιοίκηση και με όλους τους τοπικούς φορείς. Κάντε το σχολείο -δώστε στους Διευθυντές τη δυνατότητα- κέντρο της κοινωνίας, να αρχίσει να λειτουργεί σαν μια αυτόνομη ομάδα που μπορεί να δημιουργεί πολλά πράγματα δίπλα της.

Η σχέση εμπιστοσύνης, οι στόχοι, αυτή η δημιουργικότητα θα σας βοηθήσουν στην καλύτερη δυνατή εκπλήρωση του έργου σας, που θα έλεγα ότι ταυτόχρονα είναι και αποστολή. Έχουμε μπροστά μας τη μεγάλη πρόκληση του Σεπτεμβρίου. Ξεκινούμε την καινούργια σχολική χρονιά με τους πιο δύσκολους οιωνούς από τη μεταπολίτευση και μετά. Είχαμε πάρει πολύ μεγάλο αριθμό συνταξιοδοτήσεων, μικρό αριθμό προσλήψεων και βεβαίως ξέρετε ότι αυτή τη στιγμή πληρώνουμε τον ανορθολογισμό του τρόπου με τον οποίο έγιναν οι προσλήψεις επί πάρα πολλά χρόνια.

Δεν έχουμε μικρό αριθμό εκπαιδευτικών, έχουμε μεγάλο αριθμό εκπαιδευτικών. Έχουμε όμως σοβαρό πρόβλημα κατανομής ειδικοτήτων και χώρου. Δηλαδή η κλαδική και γεωγραφική κατανομή είναι πάρα πολύ προβληματική με αποτέλεσμα -όπως ξέρετε πολύ καλά- να έχουμε πλεόνασμα ειδικοτήτων σε μια περιοχή και έλλειμμα της ίδιας ειδικότητας στην άλλη περιοχή.

Μέσα από το νόμο δώσαμε τη δυνατότητα στους περιφερειακούς Διευθυντές, στους Διευθυντές κατ’ αρχάς εντός νομού και στους περιφερειακούς Διευθυντές, σε επίπεδο περιφέρειας για να γίνει η σωστή κατανομή του σχολείου.

Υπήρξε πολύ σοβαρή συνεργασία με το Υπουργείο Οικονομικών και θεωρώ ότι θα μπορέσουμε ν’ αντιμετωπίσουμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο το θέμα των κενών.

Ο Γενικός Γραμματέας από το Νοέμβριο είναι επικεφαλής μιας ομάδας η οποία συνεδριάζει κάθε Τρίτη και η οποία έχει αυτή τη στιγμή μελετήσει γραμμή προς γραμμή το τι πρέπει να γίνει ώστε να φτάσουμε στις 13 Σεπτεμβρίου. Θα σας δοθούν πολύ συγκεκριμένες κατευθύνσεις, θα σας δοθεί χρονοδιάγραμμα τι θα γίνει από τις 24 και μετά μέχρι τις 13 και μετά μέχρι τις 30/9.

Καταλαβαίνουμε όλοι ότι η μάχη του Σεπτεμβρίου είναι η πρώτη προτεραιότητα και είναι και εκεί που θα κριθεί ο καθένας. Είναι η αρχή που πρέπει να τα πάμε καλά ώστε να μπορέσει το σχολείο να κάνει όλα τα υπόλοιπα που θέλουμε την επόμενη χρονιά.

Σήμερα θα έχουμε μια συνάντηση εργασίας, θα σας δοθούν και στο τέλος τα κείμενα, θα υπάρξει μια πρώτη πολύ γρήγορη ενημέρωσή σας για ένα σύνολο θεμάτων για τα οποία θα πρέπει να έχετε εικόνα. Τον Οκτώβριο θα γίνει η επιμόρφωσή σας με το Εθνικό Κέντρο Δημόσιας Διοίκησης -θα είναι η πρώτη φορά που θα έχουμε μια ολοκληρωμένη επιμόρφωση των στελεχών της Διοίκησης και θα βγάλουμε σύντομα την Υπουργική Απόφαση για την αξιολόγηση των στελεχών.

Εσείς ως Διευθυντές θα είστε οι πρώτοι που θ’ αξιολογηθείτε. Θέλαμε πριν βγάλουμε την απόφαση να έχουμε και τη δική σας την άποψη επειδή δεν υπάρχει εμπειρία σοβαρής αξιολόγησης -ξέρετε πώς γίνονταν οι αξιολογήσεις μέχρι τώρα- θέλουμε και τη δική σας την άποψη ώστε να έχουμε σε ετήσια βάση με στόχους μια αξιολόγηση που θα χρησιμοποιηθεί σα βάση για τη χρήση της ευρύτερα και σε όλα τα επίπεδα.

Επιμόρφωση λοιπόν και αξιολόγηση αρχίζει από τους ίδιους τους Διευθυντές. Συμμετοχή από τους ίδιους τους Διευθυντές. Και η Διοίκηση με στόχους θεωρώ ότι είναι το μεγάλο μας στοίχημα. Οι στόχοι του Υπουργείου, οι στόχοι κατά περιφέρεια, οι στόχοι κατά Διεύθυνση.

Αγαπητοί Διευθυντές και αγαπητές Διευθύντριες, εγώ αυτό που κατάλαβα στο χώρο της Παιδείας αυτό το χρόνο που είμαστε όλοι εδώ, είναι μια πολύ μεγάλη διαφορά που υπάρχει στο Υπουργείο Παιδείας και αντίστοιχα στην πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας από όλες τ’ άλλα Υπουργεία.

Το πρώτο είναι ότι η κάθε αλλαγή και η κάθε μεταρρύθμιση απευθύνεται άμεσα σε πολύ μεγαλύτερο αριθμό απ’ ό,τι σε όλα τ’ άλλα Υπουργεία. Δηλαδή κανένα άλλο Υπουργείο δεν έχει 220.000 ανθρώπινο δυναμικό που εμπλέκεται άμεσα και σε καθημερινή βάση. Ως εκ τούτου η κάθε αλλαγή είναι πάντοτε πολύ πιο εύκολο να δημιουργήσει συγκρούσεις.

Το δεύτερο είναι ότι στην Παιδεία δε μπορεί κανείς παρά μόνο εάν θέλει να δημιουργήσει πολύ μικρού βεληνεκούς επικοινωνιακές επιπτώσεις, να πει ότι κάνει πράγματα τα οποία θα έφερναν αμέσως αποτέλεσμα. Στην Παιδεία οι αλλαγές θέλουν βάθος χρόνου και για να τις κάνεις και για να δει τ’ αποτελέσματά τους.

Εμείς θα προσπαθήσουμε να αλλάξουμε τα δεδομένα λαμβάνοντας υπ’ όψιν και την ανάγκη σε βάθος ανάλυσης και την ταχύτητα που έχει η χώρα σ’ αυτή την πολύ δύσκολη περίοδο.

Μιλώντας εξ ονόματος όλης της πολιτικής ηγεσίας που είναι σήμερα εδώ, θέλω να σας πω ότι σας εμπιστευόμαστε απολύτως και δεν πρέπει να μας απογοητεύσετε. Γιατί αυτό θα σημαίνει πολλά για τη χώρα, όχι για εμάς.

Θέλω λοιπόν να τελειώσω λέγοντας ότι σήμερα, τέλη Αυγούστου του 2010, μ’ εσάς επικεφαλής σε όλη τη χώρα, γίνεται μια αρχή για να ξεκινήσουμε αυτή τη δύσκολη χρονιά κάνοντας μια σειρά σημαντικές αλλαγές στα σχολεία. Γι’ αυτές τις αλλαγές θα σας μιλήσουν αμέσως μετά σύμφωνα με το πρόγραμμα και η Υφυπουργός και ο Γενικός Γραμματέας και οι Ειδικοί Γραμματείς και οι ειδικοί συνεργάτες.

Το νέο σχολείο με τα προγράμματά του, με την ψηφιακή του διάσταση, με τα 800 πιλοτικά σχολεία που θα λειτουργήσουν, με τη λογοτεχνία, με τη νέα έμφαση στην ελληνική γλώσσα, με την αξιολόγηση η οποία είναι βασική επιλογή -η αυτοαξιολόγηση είναι πολύ σημαντική για κάθε περιφέρεια- την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών, είναι όλα πράγματα τα οποία θα πρέπει να τρέξουν γρήγορα.

Είμαστε σίγουροι ότι εσείς, ως νέοι αγωνιστές της Παιδείας και διαφωτιστές της, θα είστε στην πρώτη γραμμή και θα έχουμε καλά αποτελέσματα.

Σας ευχαριστώ.