“Κυπριακές εκλογές – ΠΑΣΟΚ – Κεντροαριστερά”

* Για κυπριακές εκλογές: «Η νίκη του κ. Χριστόφια είναι μια νίκη μεγάλη, ουσιαστική και συμβολική. Μεγάλη, γιατί έχει καθαρή διαφορά πέρα από όλες τις προβλέψεις. Και οι δύο γύροι ανέτρεψαν τις προβλέψεις και τις δημοσκοπήσεις σε μεγάλο βαθμό. Ουσιαστική, γιατί πιστεύω ότι υπάρχει μια συμμαχία πολιτικών δυνάμεων οι οποίες θα επιτρέψουν –επειδή η συμμαχία αυτή έγινε πριν τις εκλογές- μια κυβέρνηση που θα αποφασίσει, θα προχωρήσει και θα υλοποιήσει ουσιαστικές αλλαγές στην κατεύθυνση του Κυπριακού, που όλοι ξέρουμε ότι βρίσκεται σε μια πολύ κρίσιμη φάση. Εδώ, λοιπόν, αλλάζουν τα δεδομένα μετά από μια τετραετία, όπου η επιλογή ήταν πολύ καθαρή και δεν την διέψευσε ποτέ ο προηγούμενος πρόεδρος. Ήταν επιλογή που έλεγε ότι η ακινησία είναι η λύση του Κυπριακού, θα αφήσουμε το χρόνο να περνάει. Κατά τη δική μου άποψη, αυτού του είδους η επιλογή οδήγησε σε μεγάλα αδιέξοδα. Και το τρίτο, το “συμβολική”, πιστεύω ότι είναι σημαντικό για την Κύπρο ότι για πρώτη φορά έχει με τόσο καθαρό τρόπο μια κεντροαριστερή κυβέρνηση. Το Κυπριακό πρέπει να ξαναμπεί ως στοιχείο της διεθνούς και της ευρωπαϊκής πολιτικής σκηνής. Το προηγούμενο διάστημα είχαμε φτάσει σε ένα σημείο να βλέπουμε πράγματα που ήταν κεκτημένα, να αμφισβητούνται. Σας θυμίζω ότι στα ευρωπαϊκά και στα διεθνή ντοκουμέντα δεν αναφερόταν η εισβολή και η κατοχή στα βόρεια της Κύπρου, αλλά η απομόνωση των Τουρκοκυπρίων. Είχε αλλάξει η διεθνής ορολογία το τελευταίο διάστημα. Είχαμε μια σαφή κίνηση και της Ευρώπης και του ΟΗΕ προς την κατεύθυνση υποστήριξης των “αποκλεισμένων” και “αδικημένων” Τουρκοκυπρίων. Είχαμε το πολύ σοβαρό πρόβλημα της αύξησης των εποίκων και αποφάσεων των διεθνών δικαστηρίων, τα οποία έδιναν πια τη δυνατότητα πώλησης κυπριακής γης στα Κατεχόμενα, γης η οποία ανήκε στους Έλληνες και η οποία πωλούνταν σε Ευρωπαίους και μη, πολίτες. Δηλαδή, είχαμε εξελίξεις που οδηγούσαν κατά την άποψή μου σε μια διχοτόμηση εις βάρος –απολύτως- των Ελληνοκυπρίων. Θεωρώ ότι ήταν εξαιρετικά αισιόδοξο για το Κυπριακό και τον Ελληνισμό το γεγονός ότι πάμε σε μια νέα λογική κίνησης πλέον των πραγμάτων και πρωτοβουλία της κυπριακής κυβέρνησης και βεβαίως εδώ πέφτει το μπαλάκι και στην ελληνική κυβέρνηση, διότι υπενθυμίζω ότι η μεγάλη επιτυχία ένταξης της Κύπρου την προηγούμενη περίοδο ήταν βεβαίως θέμα του κυπριακού πολιτικού δυναμικού, αλλά και της Ελλάδας». * Για ΠαΣοΚ: «Αυτή τη στιγμή το πρόβλημα του ΠαΣοΚ δεν είναι τόσο οι μεγάλες ιδέες και η φαντασία. Είναι πολύ σαφή και συγκεκριμένα πράγματα. Είναι μια σοβαρή οργάνωση, είναι μια συλλογική ηγεσία, είναι χρονοδιάγραμμα, στόχοι και επίτευξη αυτών των στόχων σε βραχυπρόθεσμη και μακροχρόνια περίοδο και σας διαβεβαιώ ότι μια οργάνωση με αυτά τα χαρακτηριστικά και με ιδέες σαφείς, συγκεκριμένες και με ξεκαθάρισμα του θέματος του παρελθόντος μας, το οποίο νομίζω πως το έχουμε κάνει πια…». Ερώτηση: …τώρα επειδή λέτε για το παρελθόν, έχετε φέρει τον πρώην πρωθυπουργό, τον κ. Σημίτη, σε μια θέση να απέχει από τα πάντα. Θα απόσχει και από το Συνέδριο. Απείχε από το Εθνικό Συμβούλιο, απείχε από το Προγραμματικό Συνέδριο, από τα πάντα. Αυτό δεν σας προβληματίζει; Δεν είναι εις βάρος σας; Απάντηση: «Ο κ. Σημίτης είναι παρών. Είναι παρών στη Βουλή και είναι και η κάθε δημόσια συμμετοχή του, έστω κι αν δεν γίνεται μέσα στα όργανα του ΠαΣοΚ, μια συνεισφορά και στη χώρα και στο χώρο του ΠαΣοΚ». Ερώτηση: Στέλνει μήνυμα, όμως, η απουσία αυτή; Απάντηση: «Δεν ξέρω αν ο κ. Σημίτης κάνει αυτή τη συγκεκριμένη κίνηση για να στείλει μήνυμα. Ο κ. Σημίτης έχει κάνει ο ίδιος την επιλογή να είναι ενεργός στο ΠαΣοΚ, καθώς είναι βουλευτής. Εγώ θα ήθελα ο κ. Σημίτης να είναι σε όλες τις διαδικασίες, γιατί ο κ. Σημίτης είναι πολλά πράγματα για το ΠαΣοΚ και ουσιαστικά και συμβολικά. Η παρουσία του είναι πάντοτε θετικό στοιχείο γιατί είναι ένας άνθρωπος που βάζει πάντοτε ζητήματα, δεν έχει πλασματικό λόγο». * Για κεντροαριστερά – μεσαίο χώρο: «Το πρόβλημα του ΠαΣοΚ και η ανάγκη του είναι να εστιάσει στον κεντρώο χώρο, τα μεσαία στρώματα, τα οποία θέλουν μια πολύ συγκεκριμένη πολιτική πλατφόρμα πια, η οποία έχει σχέση με την πραγματική ζωή και όχι με δογματισμούς και κολλήματα στο παρελθόν. Ο κόσμος αυτός ο οποίος είναι σε μεγάλο βαθμό “αντιδεξιός” για ιστορικούς και πολιτικούς λόγους δείχνει τη διαμαρτυρία του στο ΠαΣοΚ, δείχνοντας την προτίμησή του –δημοσκοπικά- να εκφράζεται προς την αριστερά. Το ΠαΣοΚ λοιπόν πρέπει να απαντήσει σε αυτά τα μεγάλα προβλήματα των λαϊκών στρωμάτων και της μεσαίας τάξης. Κι αυτό είναι το μεγάλο στοίχημα όλης της σοσιαλδημοκρατίας, η οποία -όπως ξέρετε- σε πολλές χώρες έχει σημαντικά προβλήματα». * Πρόταση για τις διαδικασίες εκλογής προέδρου – μεταβατική προεδρία είκοσι ημερών: «Η εμπειρία που είχαμε από την πρώτη ουσιαστική αναμέτρηση στην απευθείας από την κοινωνία εκλογή, έχει τα θετικά της γιατί κινητοποίησε χιλιάδες κόσμου. Έχει όμως και πάρα πολλά αρνητικά, γιατί άφησε πίσω ένα ΠαΣοΚ διχασμένο και με πάρα πολλές πληγές. Άφησε πίσω μια ιστορία που στις επόμενες εκλογές η Νέα Δημοκρατία θα χρησιμοποιεί τα πλάνα του ίδιου του ΠαΣοΚ για να χτυπάει το ΠαΣοΚ. Όταν, λοιπόν, η προεκλογική περίοδος είναι δυο και… μήνες -όπως την κάναμε εμείς- δεν μπορεί να παραιτηθεί ο πρόεδρος του κόμματος, ο οποίος είναι εκλεγμένος. Λέω, λοιπόν, ότι πρέπει να αποφασίσουμε ένα νέο πλαίσιο, όπου οι εκλογές θα κρατούν είκοσι ημέρες. Σε αυτό το διάστημα των είκοσι ημερών θα πρέπει να συμφωνείται ότι η προεδρία θα διεξάγεται από ένα κοινής εμπιστοσύνης στέλεχος. Οι δυο, τρεις, πέντε υποψήφιοι πρόεδροι θα πρέπει να ασχολούνται αυτό το εικοσαήμερο με την εκλογική τους εκστρατεία. Και λέω κι άλλα πράγματα. Λέω ότι δεν πρέπει οι υποστηρικτές των υποψηφίων προέδρων να διαμάχονται στην τηλεόραση και να υποστηρίζουν ή να χτυπούν τους αντίστοιχους υποψηφίους. Λέω ότι πρέπει να καταθέτουν και οικονομικό προϋπολογισμό. Αυτά τα θεωρώ απαραίτητα και το κάνω τώρα αυτό γιατί θεωρώ ότι θα πρέπει να αποφασίσει το Συνέδριο. Αυτό το Συνέδριο θα πρέπει να θέσει τους κανόνες για την αναμέτρηση η οποία σε τέσσερα χρόνια, σε κάθε περίπτωση, θα ξαναγίνει». Ερώτηση: Αυτό όμως δείχνει καχυποψία, δυσπιστία απέναντι στους χειρισμούς του υπάρχοντος προέδρου, όπως παλιά γινόταν με τις υπηρεσιακές κυβερνήσεις πριν τη δικτατορία… Απάντηση: «Όχι, δίνει τη δυνατότητα σε κάθε πρόεδρο, ο οποίος είναι υποψήφιος, να ασχοληθεί με την υποψηφιότητά του και επειδή είναι πολύ μικρό το διάστημα δεν δημιουργεί και κανένα πρόβλημα σε τυχόν αποφάσεις που πρέπει να πάρει το κόμμα σε εκείνη την περίοδο».