ΑΝΝΑΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ
ΑΝΝΑΚυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το άρθρο 142 του Κανονισμού δίνει τη δυνατότητα σε ένα κόμμα που πληροί τις προϋποθέσεις, δηλαδή μπορεί να συλλέξει τις απαιτούμενες υπογραφές, να καταθέσει πρόταση δυσπιστίας.
Αυτό έκανε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και είναι μια πολιτική πράξη, η οποία υπαγορεύεται από τα γεγονότα των τελευταίων ημερών, από τα γεγονότα, καλύτερα, των τελευταίων μηνών, όπου η Κυβέρνηση ξεδιπλώνει μια ατζέντα με καθαρά νεοφιλελεύθερα στοιχεία. Την προηγούμενη εβδομάδα ο Συνασπισμός έκανε μια πρόταση για δημοψήφισμα, μια πρόταση που επίσης, βασίζεται στο Σύνταγμα και στους νόμου και ήταν ένα εργαλείο το οποίο μπορούσε να χρησιμοποιηθεί πολύ θετικά. Εδώ και ώρα διεξάγεται μια συζήτηση, όπου προσπαθούν κυρίως οι Βουλευτές του Κ.Κ.Ε., και όχι μόνο, να δείξουν μια αντιπαλότητα ή έναν διαγκωνισμό για την πρωτοκαθεδρία σε κινήσεις ανάμεσα στα δυο κόμματα. Πριν από λίγο ακούσαμε για πινγκ-πονγκ ανάμεσα στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. και το Συνασπισμό. Νομίζω ότι είναι πολύ σημαντικό να απαντήσουμε μια δια παντός: αν θέλουμε να επιλέξουμε ένα άθλημα, αυτό είναι της κωπηλασίας, όπου όλοι μαζί, στο ίδιο σκάφος, προσθέτουμε τις δυνάμεις μας απέναντι σε έναν αντίπαλο που είναι η Νέα Δημοκρατία και αυτά που καταθέτει. Όλες οι δυνάμεις της μείζονος Αριστεράς και όποιες άλλες δυνάμεις θέλουν να κινηθούν προς αυτή την κατεύθυνση, να χρησιμοποιήσουμε τον Κανονισμό, να χρησιμοποιήσουμε το Σύνταγμα, ώστε να μπορέσουμε να κάνουμε, όσο γίνεται, πιο δύσκολη τη ζωή αυτής της Κυβέρνησης.
Γιατί ψήφος δυσπιστίας: Όσοι χρησιμοποιούμε ηλεκτρονικό υπολογιστή, ξέρετε, υπάρχει μια εντολή που λέγεται undo. Πατάς αυτό το κουμπάκι και ό,τι έχεις κάνει, ξεγράφεται και γυρίζει στην προηγούμενη κατάσταση. Αυτό δεν γίνεται στην πολιτική. Αυτά που γίνονται και κάνει σήμερα η Νέα Δημοκρατία δεν είναι τόσο εύκολο την επόμενη με μια άλλη κυβέρνηση να κάνουμε undo και να αλλάξουμε. Γίνονται και αποφασίζονται πράγματα για τη χώρα και για το λαό, για τον κάθε πολίτη χωριστά, όπου οι επιπτώσεις τους θα είναι ιδιαίτερα σημαντικές. Γι’ αυτό και είναι πολύ σημαντικό να προσθέσουμε τις δυνάμεις μας και να αισθανθεί ο ελληνικός λαός αυτή τη συνολική δύναμη στη Βουλή, στα συνδικάτα, με την επιτυχία που είχαν σήμερα -και τα συνδικάτα είναι αυτόνομες δυνάμεις και είναι πολύ αρνητικό να προσπαθεί κανείς να τα βάζει πίσω από κόμματα- στο δρόμο, στις απεργίες, στις κοινωνικές κινητοποιήσεις, στη συλλογή υπογραφών, παντού, να ενώσουμε τις δυνάμεις, για να σταματήσουμε πράγματα που είναι σε εξέλιξη και μπορεί να τα πληρώσει πολύ η χώρα. Στο ασφαλιστικό μιλήσαμε πραγματικά 63 ώρες, όπως είπε η κυρία Υπουργός. Δεν χρειάζεται να επαναλάβουμε πράγματα που ειπώθηκαν πολλές φορές μέσα σε αυτήν εδώ την Αίθουσα. Είπε η Υπουργός ότι δεν άκουσε καμία συγκεκριμένη πρόταση. Μερικές φορές αρκεί να λέμε με λίγα λόγια αυτό που είναι ο πυρήνας μίας πρότασης μίας μεταρρύθμισης για να δούμε και τη διαφορά μας. Τι είπε η κυρία Υπουργός: Αλλαγές οι οποίες αφορούν άμεσα τις μητέρες, αλλαγές οι οποίες αφορούν άμεσα ένα εκατομμύριο πολίτες, που βλέπουν να δυσχεραίνονται οι συνθήκες που αφορούν τη σύνταξή τους και μία διοικητικού τύπου μεταρρύθμιση, που κάνει 13 νέα ταμεία κάτω από τα οποία υπάρχουν 142 υποταμεία. Καμία αλλαγή, καμία διοικητική ουσιαστική μεταρρύθμιση, μία ουσιαστική γραφειοκρατία που θα μας αλλάξει τα φώτα την επόμενη ημέρα. Εγώ θα πω πραγματικά σε μισό λεπτό τι θέλει να κάνει το ΠΑΣΟΚ, για να δούμε και την βασική διαφορά μας. Εμείς προτείνουμε μία μεταρρύθμιση, όπου οι τρεις ομάδες ταμείων είναι το διοικητικό κομμάτι της μεταρρύθμισης. Η ουσία και η μεγάλη μας διαφορά είναι ότι εμείς λέμε ότι σε δέκα χρόνια που θα εφαρμοστεί αυτή η μεταρρύθμιση, στο τέλος αυτής της δεκαετίας θα υπάρχει μία σύνταξη η οποία θα υπολογίζεται με τον ίδιο τρόπο για όλους τους ‘Έλληνες, άρα θα υπερβούμε τις υπάρχουσες αδικίες και αυτή η σύνταξη θα αποτελείται από δύο τμήματα, τη βασική σύνταξη που θα εξασφαλίζει την αξιοπρεπή διαβίωση και στην οποία θα συμμετέχει το κράτος και το ανταποδοτικό κομμάτι που θα το χτίζει ο καθένας ανάλογα με τις εισφορές του, ανάλογα με τη δουλειά του και ανάλογα με το πόσο θέλει. Και εκεί βεβαίως θα έχουμε και την τριμερή χρηματοδότηση. Αυτό σημαίνει μία ουσιαστική μεταρρύθμιση που αλλάζει τον πυρήνα του ασφαλιστικού συστήματος που έχουμε σήμερα, ο οποίος και έχει αδικίες και οδηγεί σε αδιέξοδα. Εκεί είναι η διαφορά μας και όχι στο να εξηγήσουμε απλά πως θα γίνουν τα τρία ταμεία.
Έρχομαι τώρα σε ένα δεύτερο σημείο που αφορά το θέμα του ΟΤΕ. Πραγματικά ένα από τα βασικά στοιχεία της πρότασης μομφής είναι η επιλογή αυτής της Κυβέρνησης να αλλάξει τα δεδομένα σε εξαιρετικής σημασίας τομείς οι οποίοι παράγουν δημόσια αγαθά. Και οι τηλεπικοινωνίες είναι δημόσιο αγαθό. Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στην εξέλιξη της πρότασης δυσπιστίας θα πρέπει να έλθει στη Βουλή ο Υπουργός κ. Αλογοσκούφης και πρέπει να απαντήσει καθαρά σε δύο ζητήματα:Πρώτον, πως εννοεί τη μετοχική σύνθεσή. Δηλαδή, θα πουλήσει το δημόσιο και πως και μέχρι πού; Εδώ δεν χωράνε γενικότητες. Πρέπει να απαντήσει εδώ και όχι στα γραφεία της συνδιαλλαγής με την DEUTSCHE TELECOM ή με οποιαδήποτε άλλη εταιρεία. Το δεύτερο θέμα το οποίο πρέπει να απαντηθεί, είναι εάν θα δοθεί ή όχι το management. Και το management είναι κορυφαία επιλογή και είναι η βασική μας διαφορά. Εμείς πιστεύουμε ότι πραγματικά ο ΟΤΕ είναι μία μεγάλη εταιρεία, χρειάζεται νέα κεφάλαια, χρειάζεται Know how, χρειάζεται να συνεργαστεί με μεγάλες εταιρείες τηλεπικοινωνιών, όμως έχουμε έναν πολύ σαφή προσδιορισμό για την εταιρεία αυτή. Το management θα ανοίξει το δημόσιο. Την ευθύνη των στρατηγικών επιλογών θα την έχει το δημόσιο. Θα είναι μία ελληνική εταιρεία στρατηγικού ρόλου και για την Ελλάδα και για τα Βαλκάνια. Θα απαντήσει με ευκρίνεια ο Υπουργός τι θα κάνει με τον ΟΤΕ όσον αφορά το management και ποια θα είναι η θέση της ελληνικής Κυβέρνησης για το θέμα των επενδύσεων του ΟΤΕ; Γιατί ξέρουμε πολύ καλά ότι το management συνδέεται και με άλλου είδους τύπου σχέσεων ανάμεσα στους καταναλωτές υπηρεσιών και στους προμηθευτές, που είναι πολύ συγκεκριμένες επιλογές.
Τελειώνω με το θέμα των Σκοπίων. Βεβαίως είναι σε εξέλιξη η διαπραγμάτευση και ευχόμαστε από την ψυχή μας να τελειώσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο για τη χώρα μας. Η κυρία Υπουργός θα έλθει πιθανόν στη Βουλή και θα έλθει φαντάζομαι και ο Πρωθυπουργός.
Θέλω να κάνω τρεις παρατηρήσεις:Η πρώτη είναι ότι είναι η πρώτη φορά από το 1992 που υπάρχουν τόσο ευνοϊκές συνθήκες. Το ΝΑΤΟ, η Ευρωπαϊκή Ένωση, όλοι οι ευρωπαϊκοί οργανισμοί ενδιαφέρονται για μία λύση, γιατί έχουν οι ίδιοι συμφέρον από αυτήν τη λύση. Δεν είχαμε ποτέ στο παρελθόν συγκεντρωμένες τόσες ευνοϊκές συνθήκες. Δεύτερον, είναι η πρώτη φορά που έχουμε τη συνολική υποστήριξη μίας θέσης απ’ όλα σχεδόν τα κόμματα της Βουλής. Άρα η Κυβέρνηση πάει σ’ αυτήν τη διαπραγμάτευση με εξαιρετικούς οιωνούς και βάζουμε πολύ ψηλά τον πήχη.Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, εδώ θα απαντήσω και στην ένσταση γιατί κάνουμε τώρα αυτήν την πρόταση μομφής που μπορεί να μας δημιουργήσει προβλήματα όσον αφορά το σκοπιανό στο μέλλον. Καλούμε τον Πρωθυπουργό να έλθει στη Βουλή και να επιβεβαιώσει τη δήλωσή του στη Βουλή -την οποία θα καταθέσω- που είναι μία σειρά και λέει: «Στόχος είναι η αμοιβαίως αποδεκτή λύση στη βάση της σύνθετης ονομασίας που θα ισχύει έναντι όλων». Θέλουμε επαναβεβαίωση αυτής της θέσης στη Βουλή και διαβεβαίωση ότι δεν υπάρχουν άλλου είδους συμφωνίες στο μεσοδιάστημα.Τέλος, θα πρέπει να κάνουμε σαφές κυρίως προς τους Σκοπιανούς αλλά και προς όλους τους διεθνείς οργανισμούς ότι αν δεν υπάρξει αποτέλεσμα τώρα, δεν θεωρείται κεκτημένο η θέση στην οποία έχουμε καταλήξει, αλλά ξεκινάμε τη διαπραγμάτευση από την αρχή και αυτό πρέπει να γίνει κατανοητό προς κάθε κατεύθυνση.Σας ευχαριστώ.