“Πιστεύω στη συλλογική δράση και στην ατομική ελευθερία”

Συνέντευξη στο περιοδικό BEST της ΠάτραςΌταν συνάντησα την Άννα Διαμαντοπούλου στο ξενοδοχείο «Βυζαντινό» γι΄ αυτή τη συνέντευξη, από την πρώτη στιγμή ένοιωσα εκείνη τη χαρακτηριστική αύρα που μεταδίδουν οι χαρισματικοί άνθρωποι. Χαμογελαστή, κομψή, οικεία, στέκεται με άνεση μπροστά στο φακό του Νίκου Ψαθογιαννάκη. Με την ίδια άνεση μπαίνει και στη συζήτηση γι΄ αυτή τη συνέντευξη. Τι κατάλαβα, τελειώνοντας η συζήτηση; Ότι, αν είναι να βρεθείς στο δρόμο της, καλύτερα να βρεθείς ως σύμμαχος. Γιατί ως αντίπαλός της, οι πιθανότητες να χάσεις είναι οι περισσότερες. Το άστρο της Άννας Διαμαντοπούλου, έχει πολλή λάμψη να μεταδώσει ακόμα.

Με σ ά ν υ χ τ α Κ υ ρ ι α κ ή ς ,17 Σεπτεμβρίου 2007. Ο Ευάγγελος Βενιζέλος σπεύδει να ανακοινώσει την υποψηφιότητά του για πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, μετά τη βαριά ήττα που υπέστη το κόμμα. Πολλοί είναι εκείνοι που εκτιμούν ότι ο Θεσσαλονικιός πολιτικός βιάστηκε, όχι επειδή δεν εκτίμησε σωστά το χρόνο, αλλά γιατί θέλησε να προλάβει την Άννα Διαμαντοπούλου να ξεδιπλώσει κι αυτή αρχηγικές βλέψεις. Παρότι η ίδια κλείνει αμέσως κάθε συζήτηση που αφορά εκείνη την περίοδο, πολλοί μέσα στο ΠΑΣΟΚ θεωρούν ότι η Άννα Διαμαντοπούλου αποτελεί σημαντικό κεφάλαιο για το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης και ως αρχηγός θα του έδινε άλλο αέρα. Άλλωστε, για το πολιτικό της μέγεθος δεν μιλούν κολακευτικά μόνον οι εδώ υποστηριχτές της, αλλά και σημαντικές προσωπικότητες της διεθνούς πολιτικής σκηνής. Ενδεικτική είναι η άποψη του προέδρου του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος, Πολ Νίριπ Ράσμουσεν: «Η επιστροφή της Άννας Διαμαντοπούλου στην ελληνική πολιτική σκηνή μετά την Ευρωπαϊκή Επιτροπή υπήρξε μεγάλο κέρδος για την Ελλάδα, αλλά απώλεια για την Ευρώπη».Παρότι νέα στην ηλικία, καθώς ακόμα δεν είναι ούτε καν πενήντα, έχει ήδη 23 χρόνια στην ενεργό πολιτική, αφού μόλις σε ηλικία 26 χρονών ο Ανδρέας Παπανδρέου την τοποθετεί Νομάρχη στο Νομό Καρδίτσας. Τότε αρχίζει μια πολιτική διαδρομή που περνάει από το Ελληνικό Κοινοβούλιο και την Κυβέρνηση ως Υφυπουργός Ανάπτυξης το 1996 και το 1999 την οδηγεί στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, στο πλευρό του Ρομάνο Πρόντι, που της αναθέτει το χαρτοφυλάκιο της Απασχόλησης και των Κοινωνικών Υποθέσεων. Εκμεταλλεύεται την ευκαιρία και ξεδιπλώνει τις αδιαμφισβήτητες ικανότητές της, κερδίζοντας την αναγνώριση από πολλούς Ευρωπαίους ηγέτες. Διαβάζοντας τα μηνύματα του Ρομάνο Πρόντι και του Πολ Νίριπ Ράσμουσεν,στις πρώτες σελίδες του βιβλίου της «Η Έξυπνη Ελλάδα», γίνεται αμέσως αντιληπτό πόσο μεγάλης εκτίμησης χαίρει η Άννα Διαμαντοπούλου στον Ευρωπαϊκό χώρο. Το 2004, παραιτείται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ανταποκρινόμενη στην πρόσκληση του Γιώργου Παπανδρέου να τεθεί επικεφαλής του ψηφοδελτίου Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ. Είναι η επιστροφή στην ελληνική πολιτική σκηνή.

Το «μικρόβιο» της πολιτικής το …κόλλησε από το Δημοτικό Σχολείο! «Πως;» τη ρωτάω. «Στην ΣΤ΄ Δημοτικού ενώ εκλέχθηκα πρώτη σε ψήφους στην τάξη μου, ο δάσκαλος μ’ έκανε αντιπρόεδρο γιατί ήμουν κορίτσι. Τότε έγινα φεμινίστρια. Στα 12 έζησα τη δίωξη του πατέρα μου από τη δικτατορία, στην Ε΄ Γυμνασίου με την πτώση της χούντας έγινα πρόεδρος του Διαμαθητικού Θεσσαλονίκης. Από τότε δεν σταμάτησα ποτέ».

Και τι είναι εκείνο που μπορεί να την διώξει από την πολιτική; «Όταν πιστέψω ότι δεν μπορώ να κάνω τίποτε από αυτά που θέλω και μπορώ».Η Άννα Διαμαντοπούλου δεν προέρχεται από κάποιο πολιτικό τζάκι, ωστόσο το οικογενειακό περιβάλλον, την φέρνει από παιδί σε επαφή με την πολιτική. Ο πατέρας της είναι κομμουνιστής, σε μια περίοδο δύσκολη για οποιονδήποτε κινείται πολιτικά πέραν της μπλε γραμμής. Ωστόσο, η ίδια εκδηλώνοντας από τα εφηβικά της χρόνια τάσεις ανεξαρτησίας, δεν ακολουθεί τον πολιτικό δρόμο του πατέρα της.

Πως εξηγείται αυτή η επιλογή; «Πίστεψα με πάθος στον τρίτο δρόμο που εξέφραζε εκείνη την εποχή ο Ανδρέας Παπανδρέου. Από τα 18 μου χρόνια είχα απορρίψει το Σοβιετικό μοντέλο. Πίστεψα και πιστεύω, και, στη συλλογική δράση, και, στην ατομική ελευθερία». Κι αν ο Ανδρέας Παπανδρέου είναι εκείνος που της δείχνει τον «τρίτο δρόμο», αρκετά χρόνια αργότερα, είναι ο Κώστας Σημίτης που θα της ανοίξει το δρόμο προς τη διεθνή πολιτική αναγνώριση, ορίζοντας την, το 1999, Επίτροπο στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Χωρίς να υποτιμά τους υπόλοιπους ρόλους της, η θητεία της ως Επιτρόπου είναι ασφαλώς το πιο σημαντικό, έως σήμερα τουλάχιστον, κομμάτι της πολιτικής της διαδρομής.

Το παραδέχεται και η ίδια, χωρίς δεύτερη σκέψη. «Θεωρώ σημαντικό ότι μέσα από μια πολύπλοκη και απαιτητική ζωή είμαι ένας καθημερινός άνθρωπος, με τις ανησυχίες και τις χαρές μιας γυναίκας μέσα από όλους τους ρόλους της. Πολιτικά η σημαντικότερη εμπειρία μου ήταν αυτή της Επιτρόπου, όπου θεωρώ ότι συμπύκνωσα 20 χρόνια πολιτικής ζωής και έμαθα να βλέπω τον κόσμο με τα μάτια της Ελλάδας και την Ελλάδα με τα μάτια του κόσμου». Όμως, η Άννα Διαμαντοπούλου έχει πολλούς ρόλους. Είναι γυναίκα, εργαζόμενη, μητέρα, σύζυγος, πολιτικός.

Με ποια σειρά ιεραρχεί αυτούς τους ρόλους, η κ. Διαμαντοπούλου; «Όλα ανάλογα με τις περιστάσεις και την ατζέντα, εκτός από το μητέρα που είναι πάντα πρώτο, όπως συμβαίνει με όλους τους ανθρώπους».Συζητώντας μαζί της για όλα τα παραπάνω, δεν κρύβω ότι βιαζόμουν να φέρω τη συζήτηση στα θέματα της πολιτικής επικαιρότητας, αλλά και στα εσωκομματικά του ΠΑΣΟΚ. Ευγενής, ήρεμη, δίχως να δυσανασχετεί ή να υψώνει τον τόνο της φωνής της όταν κάποια ερώτηση την ενοχλεί, παρακολουθεί τον συνομιλητή της με προσοχή, τον αφήνει να ολοκληρώσει την σκέψη και την ερώτησή του, αλλά δεν παρασύρεται να απαντήσει σε θέματα που η ίδια θέλει να κλείσουν. Το αντιλαμβάνομαι από την αρχή, αλλά επιμένω, μάλλον φορτικά, να φέρω τη συζήτηση στα εσωκομματικά του ΠΑΣΟΚ, και στις προσωπικές της φιλοδοξίες.

ρωτάω επίμονα «γιατί δεν έβαλε υποψηφιότητα για πρόεδρος», «πόσες ευκαιρίες έχει ακόμα ο Γιώργος Παπανδρέου», «αν έχει αρχηγικές φιλοδοξίες».Δεν αφήνει το παραμικρό περιθώριο να συνεχιστεί η συζήτηση γι΄ αυτά τα θέματα: «Το ΠΑΣΟΚ βγήκε μέσα από μια εσωκομματική εκλογική αναμέτρηση με μεγάλες πληγές και εντάσεις που ταλανίζουν ακόμη στελέχη και φίλους. Την 11η Νοεμβρίου η συζήτηση για την ηγεσία έκλεισε. Τελεία και παύλα για όλους! Ο αναμηρυκασμός του θέματος σηματοδοτεί στρατηγική ήττας».Την περίοδο που διανύουμε η συζήτηση για την ανανέωση στο ΠΑΣΟΚ, είναι πιο έντονη από ποτέ και κυρίως μετά την απόφαση του Γιώργου Παπανδρέου, στο πρόσφατο Συνέδριο, να αποκλείσει από τα καθοδηγητικά όργανα όλα τα στελέχη με προηγούμενη κυβερνητική θητεία.