“Για το σκάνδαλο Ζαχόπουλου”

Το μείζον πολιτικό θέμα, το μείζον, εκεί που χτυπάει η καρδιά του όλου προβλήματος είναι ότι είμαστε μπροστά σε μια διαφαινόμενη συναλλαγή του γραφείου του πρωθυπουργού με έναν δημοσιογράφο. Αυτό λοιπόν δε χωράει ναι-μεν-αλλά. Εδώ έχουμε ένα γεγονός το οποίο είναι η καρδιά του πολιτικού σκανδάλου. Και αν δεν υπάρχουν σ’ αυτό απαντήσεις την ευθύνη την παίρνει, πολιτική και ηθική, ο πρωθυπουργός.

Νομίζω ότι όταν μιλάμε για συναλλαγή συναλλάσσονται δύο, δηλαδή έχουμε και βεβαίως το πρόβλημα είναι ο δημοσιογράφος ο οποίος αντί να δημοσιεύσει, αντί να πάει στον εισαγγελέα, αντί να κάνει αυτό που του υπαγορεύει το λειτούργημά του και οι κανόνες δεοντολογίας, πάει να δώσει τα στοιχεία του «εγκλήματος» σ’ αυτόν τον οποίο απ’ ότι φαίνεται ενδιαφέρουν.

Βεβαίως υπάρχει θέμα δημοσιογραφικής δεοντολογίας, αλλά ξέρετε, τη χώρα την κυβερνάνε οι πολιτικοί, δεν την κυβερνούν δημοσιογράφοι. Εδώ λοιπόν έχουμε το πρωθυπουργικό γραφείο το οποίο μπαίνει σ’ αυτή τη διαδικασία συναλλαγής, το οποίο δέχεται αυτά τα πειστήρια, το οποίο τα κρατά περισσότερο απ’ ότι χρειάζεται, το οποίο αρνείται να δώσει τα στοιχεία για 15 μέρες.