“Το φιάσκο της Αναθεώρησης”

Ως διέξοδο από τα πολιτικά του αδιέξοδα του 2005, ο κ. Καραμανλής προχώρησε στην πρόταση συνταγματικής αναθεώρησης. Το ΠΑΣΟΚ συναίνεσε, κατέθεσε τις δικές του προτάσεις, για να διαπιστώσει στην πορεία ότι συναίνεση για τον κ. Καραμανλής σήμαινε αποδοχή των απόψεων του και μόνο. Στην αγωνία μάλιστα να επιβάλλει τις απόψεις του φτάσαμε στην αθλιότητα της ψηφοφορία για το άρθρο 24.

Το ΠΑΣΟΚ αποχώρησε από την όλη διαδικασία

Η Κυβέρνηση, προφανώς αδιάφορη για την ουσία της αναθεώρησης φαίνεται να προχωρεί, συνεπικουρούμενη κατά περίπτωση από τα μικρότερα κόμματα της αντιπολίτευσης. Αναλαμβάνει την ευθύνη ταύτισης με την πλέον ασήμαντη κυβερνητική αναθεώρηση, με «μείζονα επιλογή» την άρση του ασυμβίβαστου για τους Βουλευτές.

Μια τέτοια εξέλιξη παραπέμπει στην επόμενη δεκαετία την ουσιαστική αναθεώρηση του συντάγματος για όλα τα μεγάλα σύγχρονα προβλήματα – (σχέσεις κράτους εκκλησίας, περιβάλλον, βιοτεχνολογία, λειτουργία της δικαιοσύνης, , ευρωπαϊκό δίκαιο κλπ ) αλλά και όλα όσα η ίδια προωθούσε ως ιδιαίτερα σημαντικά και όσα το ΠΑΣΟΚ είχε προτείνει αλλά η Κυβέρνηση απέρριπτε.

Μια ΑΣΗΜΑΝΤΗ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ, χαρακτηρίζει μια ΑΣΗΜΑΝΤΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ, αλλά και όσους συμβάλλουν σε αυτήν. Δυστυχώς είναι ενδεικτικό του τρόπου με τον οποίο επιδιώκει την προώθηση θεμάτων εθνικού ενδιαφέροντος και κλίμακας, και πόσο εύκολα παραιτείται από αυτά..

Η επιλογή είναι μονόδρομος. Τέλος στην αναθεωρητική διαδικασία τώρα. Κυβερνητική πλειοψηφία που πιστεύει στην συναίνεση. Νέα συνταγματική αναθεώρηση από μηδενική βάση. Νέο Σύνταγμα σε δύο χρόνια.