“Ας προβλέψουν και ας προλάβουν έστω και μία φορά”
Πρώτον, η γενιά Α- η πρώτη γενιά- του 21ου αιώνα είναι στον δρόμο σε μια κινητοποίηση με τα δικά της χαρακτηριστικά και με μαζικότητα και πρωτοφανή ένταση. Η έκρηξη ήταν αναμενόμενη. Όπως αναμενόμενη ήταν και η αφορμή, δηλαδή το χρονικό του προαναγγελθέντος θανάτου του 15χρονου μαθητή.
Δεύτερον, η μεταναστευτική πολιτική απετέλεσε για πολλά χρόνια τώρα: μη θέμα! Δεν συζητήθηκε στις εκλογές, δεν υπάρχει στον δημόσιο διάλογο με τη σφοδρότητα που αγγίζει την κοινωνία… Όμως το αυγό του φιδιού που έσπασε αυτές τις μέρες θυμίζει πως ό,τι δεν το προλαμβάνουμε με πολιτική μάς εκδικείται ως πραγματικότητα.
Τρίτον, είμαστε ως χώρα και ως κοινωνία κοντά σε οικονομική χρεοκοπία, σε χρεοκοπία θεσμών και σε χρεοκοπία αξιών.
Την κύρια ευθύνη έχουν πάντα οι πολιτικοί. Όλοι από τη θέση μας έχουμε ευθύνη, αλλά κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί ότι η πρώτη ευθύνη ανήκει πάντοτε στην κυβέρνηση και στον πρωθυπουργό που απεδείχθη μοιραίος και άβουλος.
Έτσι, αυτές τις μέρες αποφασίζονται στη Βουλή πολιτικές που αφορούν το επόμενο μεγάλο θέμα που θα αποτελέσει αν δεν αντιμετωπιστεί σωστά το νέο κύμα σαρωτικής, κοινωνικής έκρηξης. Είναι το θέμα των μεταναστών δεύτερης γενιάς. 180.000 παιδιά μεταναστών συμμετέχουν στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση! Σε πρόσφατη φωτογραφία, από τη διαδήλωση των εφήβων, της εφημερίδας «ΤΑ ΝΕΑ» μπορούσε να διακρίνει κανείς παιδιά που κατάγονται από την Αφρική. Είναι οι Αφρικανοί- Πολωνοί- Αλβανοί Έλληνες. Είναι νέα παιδιά που συμμετέχουν ισότιμα στην ελληνική παιδεία, έχουν την ελληνική ως μητρική γλώσσα, μοιράζονται τα θετικά και αρνητικά της ελληνικής κοινωνίας, είναι λιγότερο χαϊδεμένα, περισσότερο αποφασισμένα, εντάσσονται στο κίνημα της γενιάς τους, φωνάζουν για τις ίδιες κοινωνικές αξίες.
Στην επερχόμενη ενηλικίωσή τους θα είναι Έλληνες «πολίτες» με μειωμένα δικαιώματα που θα απαιτούν όμως και δικαίως άλλες ευκαιρίες απ΄ αυτές των γονιών τους. Η κρίση γεννήθηκε και ωριμάζει. Είναι άγνοια κινδύνου να μην κατανοούμε ότι πρέπει σήμερα με δημοκρατία και κράτος δικαίου να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα που έρχεται και να εντάξουμε τα παιδιά αυτά ως πολίτες με ίσα δικαιώματα.
Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας επιχειρεί μία δήθεν αντιμετώπιση του θέματος με άδεια μακράς παραμονής υπό προϋποθέσεις. Συντηρητικής έμπνευσης ημίμετρα και ρυθμίσεις που δεν κατανοούν την πραγματικότητα και προετοιμάζουν την επόμενη κοινωνική έκρηξη που ειδικά στην Αθήνα είναι προ των πυλών. Η πολιτική μας πρόταση είναι σαφής: όσα παιδιά γεννιούνται στην Ελλάδα ή έχουν 3 χρόνια στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα θα πρέπει να παίρνουν την ιθαγένεια όταν γίνονται 18 χρονών εφόσον βεβαίως το επιθυμούν.
Η πολιτική κρίνεται από τη δυνατότητα του «προβλέπειν» και του «προλαμβάνειν». Ας προβλέψουν και ας προλάβουν έστω και μία φορά.