Σημεία Ομιλίας Άννας Διαμαντοπούλου για την Κοινωνική Εταιρική Ευθύνη

H Πρόεδρος του “ΔΙΚΤΥΟΥ” για τη Μεταρρύθμιση στην Ελλάδα και την Ευρώπη κυρία Άννα Διαμαντοπούλου μίλησε σήμερα σε εκδήλωση της CYTA (Εθνικός Οργανισμός Τηλεπικοινωνιών Κύπρου) στη Λευκωσία με θέμα «Η Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη στην Εποχή της Οικονομικής Κρίσης: Επανατοποθέτηση ή Εγκατάλειψη;»

Σημεία Ομιλίας

Η ΕΚΕ ( εταιρική κοινωνική ευθύνη) είναι μία ιδέα που αφορά την “ηθική” των επιχειρήσεων  σε περιόδους ευημερίας αλλά και σε περιόδους κρίσης.

• Οι εταιρίες δεν είναι φιλανθρωπικά σωματεία και είναι σαφές ότι ο στόχος τους είναι το κέρδος. Γι’ αυτό και είναι καθοριστικό, οι επιλογές και τα προγράμματα ΕΚΕ να προσλαμβάνονται θετικά από τους καταναλωτές και να δίνουν προστιθέμενη αξία και στις επιχειρήσεις αλλά και στην κοινωνία.

• Η δημόσια πολιτική για την ΕΚΕ δεν πρέπει να δημιουργεί “υποχρεωτικότητα”, ούτε πρόσθετη γραφειοκρατία. Πρέπει όμως να υπάρχει έλεγχος και αξιολόγηση των πεπραγμένων των εταιριών στις δράσεις της ΕΚΕ, ώστε οι καταναλωτές να μη γίνονται ” θύματα” επιχειρηματικής προπαγάνδας. Δεν μπορεί, δηλαδή, μία πολυεθνική να χρησιμοποιεί ως εργάτες παιδιά σε άθλιες συνθήκες και την ίδια στιγμή να διαφημίζει παρεμβάσεις της στον κοινωνικό ή περιβαλλοντικό τομέα.

• Η ΕΚΕ λειτουργεί σε διεθνές επίπεδο (πολυεθνικές), σε εθνικό επίπεδο (μεγάλες, εθνικές – ευρωπαϊκές εταιρίες) και σε τοπικό επίπεδο (μικρομεσαίες επιχειρήσεις). Οι δράσεις μπορεί να αφορούν το εσωτερικό της εταιρίας, δηλαδή παροχές προς τους εργαζόμενους και τις οικογένειές τους ή ευρύτερες δράσεις που αφορούν κοινωνικά και περιβαλλοντικά θέματα.

• Η κρίση έχει δημιουργήσει τεράστια προβλήματα στους πολίτες και στις επιχειρήσεις. Στην Ελλάδα η ιδιωτική κατανάλωση παρουσίασε μείωση 30% στην 6ετία 2008-14, και στην Κύπρο για το διάστημα 2013-14 προβλέπεται να μειωθεί 25%. Συνολικά για τον κλάδο του εμπορίου στην Ελλάδα, η κερδοφορία παρουσιάζει σωρευτικά πτώση από το 2009 μέχρι το 2013 της τάξης του 85,6%, ενώ στην Κύπρο τα κέρδη των επιχειρήσεων παρουσιάζονται αυξημένα κατά τα έτη 2012- 2013 εν μέσω κρίσης, κατά €700 εκατομμύρια. (Από €3.5 δις το 2 011 σε €4.2 δις το 2012-2013). Αντίστοιχα, αν και όχι τόσο τραγικά στοιχεία παρουσιάζει ο υπόλοιπος νότος. Σε αυτές τις συνθήκες προφανώς χρειάζεται όχι εγκατάλειψη αλλά επανατοποθέτηση της ιδέας της κοινωνικής εταιρικής ευθύνης η οποία πρέπει να εστιαστεί:

– στην υποστήριξη της νέας γενιάς ( υποτροφίες, μαθητείες καινοτόμες, υποστήριξη καινοτόμων ιδεών, φροντίδα παιδιών)
– στην υποστήριξη των εργαζομένων – απολυμένων και των οικογενειών τους
– Οι επιχειρήσεις που έχουν μερίδιο ευθύνης για τη κρίση (πχ. οι τράπεζες), με την πορεία τους και τη συμπεριφορά τους, πρέπει με διαφανή και αποτελεσματικό τρόπο να απευθυνθούν στους πολίτες – πελάτες, να εξηγήσουν και να ενημερώσουν για τις αλλαγές που δεν θα επιτρέψουν ποτέ αντίστοιχες πρακτικές.

• Φυσικά δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι η ΕΚΕ είναι ένα μικρό λιθαράκι στο τεράστιο θέμα της ανταγωνιστικότητας και της ευρωπαϊκής συνοχής που αντιμετωπίζει η Ευρωπαϊκή Ένωση. Ύφεση, ανεργία απόεπένδυση και υποβάθμιση των δημοσίων αγαθών είναι ένα περιβάλλον αρνητικό για όλους, για επιχειρήσεις και για πολίτες. Γι’ αυτό και το μεγάλο διακύβευμα είναι μία ουσιαστική στροφή της ΕΕ από τον μονόδρομο της λιτότητας στη δημοσιονομική προσαρμογή με ανάπτυξη. Οι Ευρωεκλογές αυτές θα κρίνουν πολλά.