Ζούμε σε μία εποχή που όσοι είναι πάνω από 45 ετών έχουν τελείως διαφορετικές προσλαμβάνουσες και διαφορετικό τρόπο επικοινωνίας από τη νέα γενιά. Τα παιδιά μιλούν μέσα από το Facebook, επικοινωνούν μέσω Skype, γράφουν και διαβάζουν μέσα από τον υπολογιστή. Καταργούνται, έτσι, η άμεση ανθρώπινη επικοινωνία και η συλλογικότητα, που είναι σημαντικά για την ανθρώπινη ύπαρξη.
Το διαδίκτυο και ο υπολογιστής δεν είναι τρόπος ζωής. Είναι εργαλεία. Έχουμε ευθύνη να τα κάνουμε ασφαλή εργαλεία στα χέρια της νέας γενιάς.
Είναι σημαντικός ο τρόπος που βλέπουμε την προστασία του παιδιού, όταν μπαίνει στο διαδίκτυο. Όσο επικίνδυνο είναι η γνώση να έχει «κάγκελα» και να υπάρχουν παντού σύνορα, τόσο επικίνδυνο μπορεί να γίνει το να μην υπάρχει κανένα σύνορο και κανένα όριο.
Ο δάσκαλος και ο γονιός πρέπει να παρέχουν τα εφόδια εκείνα που δίνουν στο παιδί τη δυνατότητα να βρίσκει την πληροφορία, να την ελέγχει και να τη χρησιμοποιεί με το σωστό τρόπο. Το Υπουργείο Παιδείας παίζει σημαντικό ρόλο. Τα τελευταία χρόνια γίνονται δράσεις σε συνεργασία με Πανεπιστήμια, με διάφορους φορείς, ακόμη και σε ευρωπαϊκό επίπεδο για την οργανωμένη υποστήριξη μαθητών και εκπαιδευτικών.
Για τους εκπαιδευτικούς υπάρχει συγκεκριμένο υλικό για την ασφαλή πρόσβαση και περιήγηση στο διαδίκτυο και γίνονται σεμινάρια σε όλη την Ελλάδα.
Οι γονείς πρέπει να γνωρίζουν πού να απευθυνθούν. Υπάρχει ένας τηλεφωνικός αριθμός, το 800 11 800 15, απ’ όπου κάθε γονιός μπορεί να πάρει χρήσιμες πληροφορίες για το πώς μπορεί να προστατεύσει το παιδί του από τους κινδύνους του διαδικτύου.
Υπάρχουν και στο διαδίκτυο ηλεκτρονικές διευθύνσεις όπου καθένας έχει τη δυνατότητα να ενημερωθεί για το πώς μπορεί να δράσει, ώστε να βρίσκεται κοντά στο παιδί με το σωστό τρόπο – ούτε επιτακτικά, ούτε απαγορευτικά. Πρέπει το ίδιο το παιδί να αποκτήσει την αίσθηση του κινδύνου και να μπορεί να προστατευθεί. Να χειρίζεται το ίδιο το παιδί το διαδίκτυο με τον καλύτερο τρόπο και να μην γίνεται εκείνο αντικείμενο χρήσης μέσα από το διαδίκτυο.
Οι κίνδυνοι του διαδικτύου είναι ένα πρόβλημα που δεν πρέπει να υποτιμούμε καθόλου. Μπορεί να λάβει μεγάλες διαστάσεις, από τον εθισμό μέχρι επικίνδυνες διεξόδους.
Η συνεργασία εκπαιδευτικών και γονέων είναι ο θεμέλιος λίθος, ώστε να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε τους κινδύνους.