ΑΝΝΑΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ
ΑΝΝΑΟ προηγούμενος αιώνας άλλαξε την ανθρώπινη ιστορία όσον αφορά τη συμμετοχή της γυναίκας στα κοινά. Το μεγάλο στοίχημα σήμερα είναι «πολλές γυναίκες παντού». Δεν φτάνει να δημιουργούμε παραδείγματα και να προσπαθούμε να πείσουμε ότι δεν υπάρχουν διαφορές, οι αριθμοί είναι αμείλικτοι. «Πολλές γυναίκες παντού» είναι ουσιαστικό αίτημα. Δεν είναι τυχαίο ότι έχουμε μόνο μια γυναίκα Υπουργό σήμερα και ελάχιστες στο Υπουργικό Συμβούλιο.
Η σημερινή ψηφιακή εποχή, που αλλάζει τα δεδομένα λειτουργίας μιας επιχείρησης, θέτει και το θέμα της γυναικείας ηγεσίας. Τα κοινωνικά πρότυπα αλλάζουν. Χρειάζεται από όλες μας, σε όποια θέση και αν βρισκόμαστε η καθεμία, είτε σε μια επιχείρηση είτε στην πολιτική, να λειτουργούμε με την αντίληψη του παραδείγματος και της επιλογή της γυναίκας.
Χθες παρουσίασα ένα συνολικό σχέδιο για τη διαχείριση της κρίσης «Στο δρόμο για την Δ’ Ελληνική Δημοκρατία- η Ελλάδα που παράγει». Αυτό που ζήσαμε μέχρι τώρα έχει κλείσει τον κύκλο του. Η Δ’ Ελληνική Δημοκρατία είναι αυτό που έχουμε μπροστά μας. Αν τις επόμενες μέρες κλείσει το πακέτο που έχουμε αυτή τη στιγμή σε διαπραγμάτευση και βγούμε από το αδιέξοδο με τη διαγραφή του χρέους σταματά η συζήτηση για τη χρεοκοπία της Ελλάδας. Όταν υπάρχει έστω κι ένα πρωτοσέλιδο, σε παγκόσμιο επίπεδο, που να μιλάει για την χρεοκοπία της χώρας πώς να μιλήσουμε για επενδύσεις και ανάπτυξη, και πώς να είμαστε πειστικοί στους εταίρους;
Άρα την επόμενη μέρα πρώτον σταθεροποιείται το σύστημα και σταματά η συζήτηση για χρεοκοπία. Δεύτερον το μεγαλύτερο μέρος του δανείου που θα μείνει είναι σε δημόσιους φορείς άρα είναι διαφορετικός ο τρόπος διαχείρισης του. Και τρίτον όλοι πιστεύουμε ότι θα υπάρξει αλλαγή στη ρευστότητα με τα χρήματα που θα πέσουν στις τράπεζες για να μπορέσει να κινηθεί η ελληνική αγορά.
Εάν μετά τις εκλογές η κυβέρνηση που θα προκύψει σεβαστεί την υπογραφή της σε αυτά που έχουμε συμφωνήσει και παράλληλα κάνει συγκεκριμένες δράσεις -γιατί το μνημόνιο είναι ένα μικρό κομμάτι ενός τεράστιου εθνικού σχεδίου που πρέπει να έχουμε και το οποίο παρουσίασα χθες- τότε μπορούμε να περάσουμε τον «κάβο» του 2012 και να δούμε από το 2013 προοπτική ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας.
Σε αυτή τη δύσκολη περίοδο θα πρέπει να θυμόμαστε όλα όσα έχουμε ζήσει ως χώρα. Θα αναφερθώ στο παράδειγμα του Χαρίλαου Τρικούπη και του Δηληγιάννη όπου η σύγκρουσή τους γύρω από το χρέος και την χρεοκοπία διέλυσαν τη χώρα με αποτέλεσμα για 16 χρόνια να αλλάζουν κάθε 6 μήνες κυβερνήσεις. Ας διδαχθούμε από την ιστορία και ας οργανώσουμε όλες τις δυνάμεις μας, ώστε με συναίνεση και συνεργασία, σε όλα τα επίπεδα, να μπορέσουμε να βγάλουμε τη χώρα από αυτό το γκρίζο σύννεφο.