Πραγματοποιήθηκε σήμερα, 26 Μαΐου, στις Βρυξέλλες, η Σύνοδος Υπουργών για θέματα Έρευνας, του Συμβουλίου Ανταγωνιστικότητας της Ε. Ε. Την Ελλάδα εκπροσώπησε η Υπουργός Παιδείας, Δια βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων Άννα Διαμαντοπούλου και συμμετείχε ο Γ. Γ. Έρευνας και Τεχνολογίας Καθηγητής, Αχιλλέας Μητσός.
Η συζήτηση του Συμβουλίου επικεντρώθηκε στη νέα Στρατηγική «Ευρώπη 2020», στη θέσπιση των εθνικών στόχων για την Έρευνα και την Ανάπτυξη και στην προετοιμασία της Συνόδου Κορυφής της 17ης Ιουνίου η οποία αναμένεται να επικυρώσει τους στόχους της νέας Στρατηγικής. Επιπλέον η Σύνοδος Υπουργών υιοθέτησε Συμπεράσματα για την Ενισχυμένη Διακυβέρνηση του Ευρωπαϊκού Χώρου Έρευνας (ΕΧΕ), την Απλοποίηση των Ερευνητικών Προγραμμάτων, την Κοινωνική Διάσταση του ΕΧΕ και άλλων σημαντικών θεμάτων για την Ανάπτυξη του Ενιαίου Χώρου Έρευνας.
Η Υπουργός στην παρέμβασή της για την Ευρωπαϊκή Στρατηγική του 2020 μεταξύ άλλων επεσήμανε:
1. Ο στόχος της Ελλάδας για την Έρευνα και Ανάπτυξη μέχρι το 2020 είναι όχι απλά φιλόδοξος αλλά ανατρεπτικός, γιατί 2% για το 2020 στη σημερινή κατάσταση φαίνεται να είναι ανέφικτος.
Ο στόχος όμως αυτός είναι Διέξοδος. Η Ελλάδα δεν αντιμετωπίζει μόνο βαθειά δημοσιονομική κρίση αλλά μείωση της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας η οποία αντανακλάται στο τεράστιο έλλειμμα ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών, επενδύσεων και μείωση των ιδιωτικών επενδύσεων στην Έρευνα και Τεχνολογία.
Η Κυβέρνηση προχωρά, σε διάστημα μηνών, σε διαρθρωτικές αλλαγές που κάτω φυσιολογικές συνθήκες απαιτούν χρόνια. Η εκ θεμελίων λοιπόν αναδιάρθρωση του μοντέλου θέτει ως προτεραιότητα την Παιδεία – Έρευνα – Τεχνολογία και την προσέλκυση επενδύσεων σε αυτούς τους τομείς. Η Ελληνική Κυβέρνηση λειτουργεί σήμερα σε «συνθήκες πολέμου» και η επένδυση και μεταρρύθμιση στο χώρο της Έρευνας και Τεχνολογίας είναι από τα πλέον αναγκαία όπλα.
2. «Η Ευρωπαϊκή Στρατηγική για 2020» πρέπει να λάβει υπόψη γιατί απέτυχε «η Στρατηγική της Λισσαβόνας», καθώς δεν πέτυχε κανένα ποσοτικό στόχο. Σε αυτό η Επιτροπή πρέπει να δώσει απαντήσεις. Θεωρώ, ότι φιλόδοξα κείμενα χωρίς δεσμευτικό χαρακτήρα και χωρίς δημοσιοποιούμενους δείκτες, εξελίσσονται –τις περισσότερες φορές- σε κάρτες ευχών μεταξύ Επιτροπής και Υπουργών. Η βαθειά κρίση του μοντέλου Διακυβέρνησης της Ευρώπης πρέπει να τεθεί επί τάπητος! Πιο συγκεκριμένα θεωρώ ότι η Επιτροπή πρέπει να παρουσιάσει έναν οδικό χάρτη που θα συνδέει τα Προγράμματα και τις Υποδομές του «Ευρωπαϊκού Χώρου Έρευνας» (ΕΧΕ), με τους αναπτυξιακούς και κοινωνικούς στόχους της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Ο οδικός αυτός χάρτης θα συνοδεύει και θα δίνει ουσία στον ποσοτικό στόχο του 3%.