1. Αυξήσεις στους ενστόλους, αυξήσεις στον κατώτατο μισθό, επιδόματα, προαναγγελία αλλαγής του άρθρου 86 κ.ο.κ. Θεωρείτε ότι κάτι κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση από την πλευρά της κυβέρνησης, ή πρόκειται για επιχείρηση αλλαγής ατζέντας;
Η σύγχρονη πολιτική ιστορία δείχνει ότι όταν μια Κυβέρνηση είναι σε εσωτερική κρίση και καθοδική πορεία δεν μπορεί να ανατρέψει το κλίμα με παροχές. Ιδιαίτερα στον χώρο της Άμυνας έξι χρόνια τώρα η Ελλάδα είναι αγοραστής τεραστίας αξίας και σημασίας εξοπλισμών χωρίς να υπάρχει μια συνολική στρατηγική για επένδυση στο ανθρώπινο δυναμικό που χειρίζεται αυτούς τους εξοπλισμούς όσον αφορά την εκπαίδευση, τις αμοιβές, την κατοικία , την εξέλιξη, ενώ είμαστε η μόνη χώρα στην ΕΕ που δεν έχουμε να επιδείξουμε «βιομηχανική επιστροφή» δηλ. συμπαραγωγή, συμβόλαια συντήρησης ή συμμετοχή στην παραγωγή νέας τεχνολογίας και τεχνογνωσίας.
2. Η υπόθεση των Τεμπών όμως δεν έχει ξεχαστεί. Είναι αρκετή η παραπομπή του κ. Τριαντόπουλου στη Δικαιοσύνη;
Ο χειρισμός της τραγωδίας των Τεμπών είναι για να διδάσκεται στο τι δεν πρέπει να κάνει μία Κυβέρνηση.
Ο εκτροχιασμός του κράτους ήταν η αιτία της τραγωδίας, για τον οποίο δεν έχει δοθεί κανένα δείγμα διόρθωσης. Η διαχείριση την επόμενη μέρα με άρνηση να συμμετέχουν οι κοινοβουλευτικοί πρωταγωνιστές στην Εξεταστική Επιτροπή, η άρνηση της Προανακριτικής για τον Κ. Καραμανλή και η αντισυνταγματική όπως φαίνεται επιλογή της Προανακριτικής για τον κ. Τριαντόπουλο έχουν δημιουργήσει πεποίθηση για οργανωμένη προσπάθεια συγκάλυψης ευθυνών, στους Έλληνες πολίτες.
Εάν συνδυάσουμε τα παραπάνω και με την έλλειψη πρότασης για το τεράστιο αναπτυξιακό ζήτημα των σιδηροδρόμων στην Ελλάδα, η υπόθεση της τραγωδίας των Τεμπών όχι μόνο δεν θα ξεχαστεί αλλά θα αποτελεί μια συνεχή ανοιχτή πληγή που η κυβέρνηση δεν μπορεί να θεραπεύσει.
3. Πάντως, όσο και αν φθείρεται η κυβέρνηση, στις δημοσκοπήσεις το ΠΑΣΟΚ δε δείχνει να ανακάμπτει. Το αντίθετο. Τι απαντάτε;
Με αφορμή την τραγωδία των Τεμπών το πολιτικό σύστημα και κυρίως τα κόμματα που κυβέρνησαν υποδέχτηκαν την οργή σημαντικού μέρους των πολιτών. Από την διαχωριστική γραμμή σε μνημονιακά και αντιμνημονιακά κόμματα βιώνουμε σήμερα τη νέα πλαστή διαχωριστική γραμμή συστημικών και αντισυστημικών κομμάτων. Κόμματα που καλούνται αντισυστημικά εκμεταλλεύονται όλα τα δικαιώματα και τις παροχές της δημοκρατίας, αριστεύουν στη κριτική, εκμεταλλεύονται το συναίσθημα και δεν προτείνουν τίποτα, διαθέτουν ιστορικά γοητεία και κάποιες φορές επιτυχία που πληρώνεται ακριβά.
Το ΠΑΣΟΚ έρχεται από μακριά και θα παλέψει για μια πολιτική αλλαγή που αφορά τους πολλούς και τη χώρα και θα το κάνει με σεβασμό στο συναίσθημα των ανθρώπων και τον ρεαλισμό που απαιτούν οι οικονομικοί και γεωπολιτικοί κίνδυνοι που απειλούν την χώρα.
4. Τη νέα συζήτηση περί συνεργασιών επιχείρησε να κλείσει άμεσα η Χαριλάου Τρικούπη, ζητώντας πρωτιά στις εκλογές. Ακόμα και αν πετύχετε αυτόν τον στόχο όμως, με ποια κόμματα θα συνεργαστείτε; Και αν είναι να γίνει τότε αναγκαστικά, δεν είναι καλύτερο να έχετε συμφωνήσει σε ένα προγραμματικό πλαίσιο από πριν;
Στο δημόσιο διάλογο διακινούνται τρία σενάρια. Το πρώτο είναι
να ενωθούν πολλά και διάφορα κόμματα ακόμα και εξωκοινοβουλευτικά στη λογική ενός λαϊκού μετώπου. Το δεύτερο είναι η προσφυγή σε ένα εφήμερο καταγγελτισμό που εκμεταλλεύεται την κοινωνική οργή. Το τρίτο είναι η αυτόνομη πορεία του ΠΑΣΟΚ με συγκροτημένη εναλλακτική πρόταση εξουσίας. Η επιλογή για το ΠΑΣΟΚ είναι μόνο το τρίτο σενάριο και σ΄αυτό υπάρχει συμφωνία όλων.
5. Νέος κύκλος εσωστρέφειας στο ΠΑΣΟΚ. Έφταιγε η δήλωση Μπατζελή, η αντίδραση της ηγεσίας του κόμματος, ή μήπως η δημοσκοπική …φτώχεια φέρνει (πάλι) γκρίνια;
Η εσωστρέφεια σε ένα κόμμα είναι εσωτερικός ιός που μεταδίδεται με ταχύτητα σε όλα τα μέλη. Η μόνη απάντηση στην εσωστρέφεια είναι η εξωστρέφεια.
Η πρόταση του ΠΑΣΟΚ για την στεγαστική κρίση την εβδομάδα που πέρασε είναι ένα ισχυρό δείγμα του τι σημαίνει εξωστρέφεια στην πολιτική.
6. Είναι η απάντηση σε όλα αυτά το πρόγραμμα; Και αν ναι, γιατί δεν ανταποκρίνονται θετικά στις προτάσεις σας οι πολίτες;
Ένα πρόγραμμα από μόνο του είναι μια επιχειρησιακή πράξη, τίποτα περισσότερο. Η διαδικασία για το πρόγραμμα δηλ. η διαβούλευση, η παρουσία σε κάθε σημείο της Ελλάδας και σε κάθε οικονομικό και κοινωνικό χώρο, είναι αυτά που δίνουν φως στο πρόγραμμα και ενδιαφέρον στους πολίτες. Γι΄αυτό και οργανώνουμε τις Περιφερειακές Συνδιασκέψεις.
Η πολιτική επιπλέον απαιτεί ενσυναίσθηση που εκφράζεται από τον Πρόεδρο και τα πολιτικά στελέχη που δείχνουν ότι κατανοούν τις δυσκολίες της κοινωνίας και τους κινδύνους της χώρας, ότι κατανοούν ποιες είναι οι προτεραιότητες και ομονοούν ότι η εσωτερική δημοκρατία, η αλληλεγγύη, η ενότητα και η συνεργασία μεταξύ τους, προσλαμβάνεται ως εγγύηση για την πολιτική αλλαγή.