Τελευταίος χαιρετισμός στον ΦΙΛΟ ΜΟΥ Γιώργο Γλυνό

Όταν ξεκίνησε εκείνο το σκοτεινό καλοκαίρι του 2012, πριν τις ατέλειωτες μέρες στους βεραμάν τοίχους του νοσοκομείου, σε βρήκε με μια εμμονή.
Το νησάκι απέναντι από το σπίτι στο Πόρτο Ράφτη.
Δύο ώρες κολύμπι να πας, δύο ώρες να γυρίσεις.
Μόνος με ρεύματα που κούραζαν, με ήλιο που έψηνε, με αρμύρα που έγδερνε. Είχες καεί, ήσουν  αγνώριστος.
Κάθε μέρα ένα στοίχημα με την αντοχή, κάθε μέρα μια απόδειξη ότι δεν κάνεις ρούπι πίσω, όπως πάντα ένα όνειρο που γινόταν στόχος ,ύστερα όραμα και ύστερα πράξη και ύστερα άλλο και πάλι από την αρχή.

Μια ζωή τόσο γεμάτη με όλα……….όνειρα που έγιναν ζωή και άλλα που προδόθηκαν, αγώνες  με πάθος ζωής ως το θάνατο, ταξίδια, αγάπες, ανθρώπινες σχέσεις ΚΑΙ ΛΟΓΟΣ ΚΑΙ ΝΟΤΕΣ.
Ένας άνθρωπος που όλα του κατέληγαν σε λόγο βαθύ, απλό και ανατρεπτικό και σε νότες μελωδικές που πλημμύριζαν τις νύχτες του και τις μέρες του.
Ο Γιώργος με το λόγο και τη μουσική και η Γιάννα δίπλα με τη φωτογραφία ως τέχνη- σαν να έφτιαχναν οι δυό τους τη ζωή, μια ταινία για κάθε μέρα.

Πώς να μιλήσω χωρίς να σε απογοητεύσω- κορόιδευες μέχρι ευτελισμού την ξύλινη γλώσσα και απογύμνωνες σε δευτερόλεπτα όλα τα δήθεν.
Θα το επιχειρήσω και ανέξου με.

Ο Γιώργος Γλυνός ήταν ένας ιδιοφυής ,ανιδιοτελής, απρόβλεπτος και εξαιρετικά εργατικός άνθρωπος, χωρίς καμία προσωπική ατζέντα.
Δεν είχε ποτέ προσωπικούς στόχους, δόξα , καριέρα, πλούτο ή προσωπική διάκριση.
Οι ισχυροί και οι μεγάλοι , η εξουσία σε Ευρώπη και Ελλάδα τον ανακάλυπταν μόνοι τους και επιζητούσαν τη συνεισφορά του.
Και αυτός κάθε φορά που ζητούνταν η συμμετοχή του πρόσφερε απλόχερα και εύκολα γνώση , πρωτογενείς ιδέες , πρωτότυπες επεξεργασμένες προτάσεις.
Πρόσφερε πάντα με αίσθημα εθνικού καθήκοντος, χωρίς αντάλλαγμα πηγαινοερχόμενος στα μεγάλα γραφεία με το παλιό παπάκι και το κράνος του ‘60 .
Πρόσφερε ουσιαστικά και άμεσα, αλλά χωρίς κανένα συμβιβασμό.
Δεν είχε εχθρούς , δεν προσέβαλε ποτέ κανέναν προσωπικά, αλλά είχε πολλούς ιδεολογικούς αντιπάλους.
Οι απόψεις του για όλα τα θέματα από τη διεύρυνση και το ευρώ, μέχρι το σχέδιο Ανάν, τη σχέση με τη Τουρκία,  τη κρίση  και το μνημόνιο, την Αριστερά και τη Δεξιά ,ήταν σαφείς, τεκμηριωμένες, ανατρεπτικές, κόντρα στο ρεύμα, στις πολιτικές ορθότητες και του σαρωτικού λαϊκισμού.
Μιλούσε πάντα απλά με χιούμορ, καθημερινά παραδείγματα και την τιμιότητα του αληθινού Αριστερού , έτσι όπως τον είχαμε ζωγραφίσει στα φοιτητικά μας όνειρα.
Ο Γιώργος είναι ο μόνος πραγματικά αριστερός που γνώρισα στη ζωή μου.
Ο αριστερός 20άρης που μπήκε στη φυλακή (που ποτέ δεν εξαργύρωσε) και την περιέγραφε σαν κάτι καθημερινό.
Πιο πολύ στέκονταν στη Γιάννα που με τη μαθητική ποδιά έπαιρνε το καράβι και στέκονταν έξω από τα κάγκελα – στη Γιάννα που 45 χρόνια μετά με την ίδια μαθητική ποδιά ήταν μέσα από τα κάγκελα, στο βεραμάν δωμάτιο.

Ο Γιώργος Γλυνός ήταν Έλληνας όπως θα θέλαμε όλοι να τον ορίζουμε.
Ο Πλάτων και ο Κονδύλης, ο Τσιτσάνης και ο Χατζηδάκης, ο Σικελιανός και ο Γκάτσος , η εξωστρέφεια και η γνώση της πραγματικότητας ΠΈΡΑ από τα σύνορα, ο σεβασμός του άλλου και η αγάπη στους βράχους και τα νερά της Κιμώλου ,η  βαθειά αγωνία για τη Κύπρο, η υπεράσπιση του εθνικού συμφέροντος ως συμφέρον των πολλών απλών ανθρώπων με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο που μπορεί κανείς να φανταστεί.
Και ύστερα ο καφές και η παρέα και τα ατέλειωτα ξενύχτια και το αναθεματισμένο το τσιγάρο παντού και συνέχεια, ο φίλος του και  ο εχθρός του.
Ο Γιώργος Γλυνός υπήρξε ένας μεγάλος ευρωπαϊστής  με πίστη , ρεαλισμό και γνώση για το που πρέπει να πάει αυτό το καράβι.
Το 1999 με έβαλε να μάθω όλη την Ευρωπαϊκή Συνθήκη απέξω….
–    Γιώργο είναι τρέλα!
–    Η γνώση είναι προϋπόθεση για να νικήσεις την πιο οργανωμένη γραφειοκρατία του κόσμου.
Κάθε άρθρο έχει πίσω του συναινέσεις κομμάτων , εθνών, λαών, κρατών, κάθε ΚΑΙ κάθε κόμμα σημαίνει εκατοντάδες ώρες διαπραγμάτευσης σε συνθήκες δημοκρατίας και ειρήνης.
Αν θες να το υπηρετήσεις πρέπει να το ξέρεις βαθειά.
Αν θες να το ανατρέψεις πρέπει να το κατανοήσει σε βάθος.
Σε βάθος, όλα σε βάθος! Οργίζονταν και κορόϊδευε τις γενικότητες και τα ευχολόγια , η βαθειά και συνεχώς επίκαιρη γνώση των δεδομένων, η ανατρεπτική σκέψη και η προσωπική ανιδιοτέλεια, οδηγούσε πάντα στο καθαρό δια ταύτα.
Αυτό που πολλές φορές εξέπληττε και ενοχλούσε κυρίως γιατί νομίζω ότι ήταν πάντα πιο μπροστά από την εποχή του.

Ο Γιώργος Γλυνός έζησε μια όμορφη και γεμάτη ζωή αφήνοντας πίσω τα γραπτά του και τις μνήμες της προσφοράς του σε όποιον και όπου  χρειάστηκε, σε όποιον και όπου του ζήτησε .
Στα χρόνια του καρκίνου δίδαξε υπερηφάνεια, αξιοπρέπεια και αυτή την εκρηκτική αισιοδοξία για ζωή –τόσο χιούμορ , τόση ενέργεια , τόση παρέα έγραψαν έναν περήφανο αποχαιρετισμό.
Και την ίδια στιγμή είχε την ευτυχία να δεί τη μετουσίωση της δικής του προσφοράς σε αγάπη.
Να νιώσει την αγάπη της Γιάννας σαν φτερούγες που τον προστάτευαν και τον αγκάλιαζαν και την αφοσίωση του Βασίλη τόσο αυθόρμητη και τόσο απόλυτη όπως θα ονειρεύονταν ο κάθε γονιός για το παιδί του.
Ευτύχησε να νιώσει τη βαθειά αγάπη και το σεβασμό εκατοντάδων ανθρώπων,από Πρωθυπουργούς μέχρι τον περιπτερά του.
Η Γιάννα, ο Βασίλης , η Μάρθα , η Φωτεινούλα και όλοι εμείς οι εκατοντάδες φίλοι και θαυμαστές σου είμαστε περήφανοι, ο καθένας με το μερίδιο του που βρεθήκαμε κοντά σου.
Μόνο που όλοι και κυρίως η πατρίδα ιδιαίτερα σ΄αυτή την πλήρη σύγχυση και τον καταποντισμό σε χρειαζόμασταν πολύ.

«Όμως……είναι σκληρή σαν του θανάτου τη   γροθιά μια ομορφονιά που δεν τη κέρδισε κανείς
ούτε και εσύ που την τραγούδησες χίλιες φορές».

Καλό ταξίδι Γιώργο.
ΑΔ