Η πρόεδρος του «ΔΙΚΤΥΟΥ» για τη Μεταρρύθμιση στην Ελλάδα και την Ευρώπη, κυρία Άννα Διαμαντοπούλου συμμετείχε σήμερα μαζί με τον πρώην Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας κύριο Γιώργο Βασιλείου σε συζήτηση που οργάνωσαν ο ΟΠΕΚ Κύπρου, η Αντιπροσωπεία της ΕΕ και το Γραφείο Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στην Κύπρο με θέμα:
«Η Κύπρος, η Ευρώπη, η Κρίση: Πως κερδίζεται η ανάπτυξη;»
• Η Ευρώπη πρέπει να προχωρήσει στο επόμενο άλμα. Τα μικρά βήματα δεν βοηθούν. Το δίλημμα της νέας εποχής είναι το εξής:
Περισσότερο ή λιγότερο Ευρώπη;
Λιγότερη Ευρώπη που είναι η άποψη των ευρωσκεπτικιστών σημαίνει επιστροφή στη λογική της κοινής αγοράς, μια χαλαρή δηλαδή Ένωση με οικονομικούς δεσμούς.
Η άποψη μου είναι ότι η λύση για τους πολίτες και τις χώρες είναι περισσότερη Ευρώπη.
Νέα αρχιτεκτονική της Δημοκρατίας στην Ευρώπη και τις χώρες
• Περισσότερη Ευρώπη προς όφελος των πολιτών σημαίνει να επιτύχουμε ανάπτυξη και πιο ουσιαστική Δημοκρατία.
Η αμεριμνησία της δημοκρατίας για περισσότερο από δύο δεκαετίες επέτρεψε στις αγορές να υπερβούν τις δημοκρατικά εκλεγμένες κυβερνήσεις και η πολιτική να τεθεί στην υπηρεσία τους.
Η ΕΕ οφείλει μέσα από τη θέση της στον διεθνή καταμερισμό εξουσίας να θέσει ζητήματα ελέγχου των παγκόσμιων αγορών και της ροής του χρήματος. Οι πολιτικές οικογένειες θα πρέπει στη πορεία για τις ευρωεκλογές να καταθέσουν την άποψη τους, επ’ αυτού.
Η δημοκρατία απαιτεί μια νέα αρχιτεκτονική για την Ευρώπη με δύο σώματα που θα εκφράζουν τους πολίτες αλλά και τους λαούς, με εκλεγμένο Πρόεδρο της Επιτροπής και του Συμβουλίου, με Επιτρόπους που θα λογοδοτούν στο ευρωκοινοβούλιο. Αυτό φυσικά αφορά αλλαγή της Συνθήκης , η οποία θα πρέπει να γίνει με τον τρόπο που πρότεινε ο Σπινέλι 30 χρόνια πριν.
Επίσης είναι σημαντική η εσωτερική δημοκρατία σε κάθε χώρα όσον αφορά τη σχέση της με την Ευρώπη.
Ως παράδειγμα αναφέρω τη λειτουργία της τρόικας.
Οι υψηλόβαθμοι υπάλληλοι της τρόικας δεν μπορεί να είναι συνομιλητές αρχηγών κρατών και πρωθυπουργών.
Οι υπουργοί ελέγχονται και απολογούνται για την πρόοδο των συμφωνηθέντων από το εθνικό Κοινοβούλιο και τις αντίστοιχες επιτροπές του και η τρόικα θα έπρεπε να έχει ως συνομιλητή μία υψηλόβαθμη ομάδα της διοίκησης. Η λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος θα την προστατεύσουμε εμείς οι ίδιοι όταν ομονοήσουμε σε εθνικό σχέδιο και παλέψουμε τις μεταρρυθμίσεις που χρειάζονται οι χώρες μας, χωρίς την πίεση απ΄έξω.
Ανάπτυξη στην πράξη – όχι στα λόγια
• Η αντιμετώπιση της κρίσης και η έξοδος από την ύφεση και την καταστροφική ανεργία αφορά τρεις μεγάλες ενότητες:
1. Δημοσιονομική εξυγίανση και αντιμετώπιση του χρέους
2. Δομικές μεταρρυθμίσεις
3. Ανάπτυξη
Η διαχείριση του εθνικού χρέους απαιτεί μια εντελώς νέα προσέγγιση της Ευρώπης και της πολιτικής της, απαιτεί όπως έχω γράψει σε ένα πρόσφατο άρθρο ένα νέο Μπρέτον Γούντς. Η συζήτηση αφορά στα παρακάτω μείζονα θέματα που θα έπρεπε να αποτελούν και την ατζέντα των ευρωεκλογών.
Ουσιαστικός προϋπολογισμός της ΕΕ που αφορά πολιτική αναδιανομής των τεράστιων πλεονασμάτων του Βορρά σε βάρος του Νότου.
• Νέος ρόλος της Ευρωπαϊκής Τράπεζας η οποία θα πρέπει να προχωρήσει σε εκτύπωση χρήματος
• Τραπεζική ενοποίηση χωρίς εξαιρέσεις και με γρήγορα βήματα
• Ευρωπαϊκό πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων σε ευρωπαϊκά δίκτυα μεταφορών, τηλεπικοινωνιών, ενέργειας κλπ.
• Δυνατότητα των χωρών σε κρίση να αλλάξουν τους κανόνες του ΕΣΠΑ.
• Νέος ρόλος για την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων για τη χρηματοδότηση με ίδιους όρους των παραγωγικών επιχειρήσεων των χωρών του Νότου
• Ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο της Ευρώπης όπου πριν από τα μεγαλεπήβολα σχέδια της σύγκλισης μεταξύ των χωρών θα πρέπει να προστατευτούν με κάθε τρόπο τα μίνιμουμ στάνταρς (τα ελάχιστα όρια) που αφορούν εργασιακά δικαιώματα και τομείς πρόνοιας σε όλες της χώρες της Ευρώπης
• Για αυτό και στις ευρωεκλογές κόμματα, οργανώσεις, think tanks αλλά και πολίτες οφείλουν να προτείνουν ατζέντα, αλλιώς υπάρχει κίνδυνος περιορισμού της ευρωπαϊκής προοπτικής αυστηρά μέσα στη γερμανική προσέγγιση που φοβάμαι ότι θα σημάνει και την απομείωση, αν όχι την διάλυση της Ευρώπης.