therealdesign

Ανταπόκριση από την ελληνική πρεσβεία στο Λονδίνο:
H «Δημοκρατία στην Ευρώπη» ήταν το θέμα της ετήσιας συνδιάσκεψης των μέλλων του έγκριτου βρετανικού think tank Chatham House, σήμερα το πρωί. Βασικός ομιλήτής στην πρώτη ενότητα με θέμα «Is European Democracy in Crisis?», ήταν η πρώην υπουργός κ. Αννα Διαμαντοπούλου.

Η κ. υπουργός αρχικά διέκρινε την κρίση της Δημοκρατίας σε ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο. Στο πρώτο επίπεδο, οι ευρωπαϊκοί θεσμοί δημιουργούν επικίνδυνες ανισότητες μεταξύ Βορρά και Νότου που αποσταθεροποιούν την κοινωνική και οικονομική ισορροπία και απειλούν την ενότητα της ΕΕ. Σε εθνικό επίπεδο, οι χώρες που πλήττονται περισσότερο από την οικονομική κρίση αντιμετωπίζουν και τα μεγαλύτερα προβλήματα σε θέματα Δημοκρατίας, τόνισε η κ. Διαμαντοπούλου.

Με την υπογράμμιση ότι η κρίση είναι παγκόσμια, ευρωπαϊκή αλλά και εθνική, η κ. υπουργός αναφέρθηκε ακολούθως στην υπογραφή του μνημονίου της Ελλάδας με την τρόϊκα το 2010, που προέβλεπε διαρθρωτικές αλλαγές και μέτρα λιτότητας, με την ελληνική κυβέρνηση να μη διαθέτει εναλλακτικές, ούτε περιθώρια διαπραγμάτευσης. Υπήρξαν λάθη και από τις δύο πλευρές, υπογράμμισε η κ. Διαμαντοπούλου. Το μνημόνιο έθετε μη ρεαλιστικούς στόχους και ανέφικτο χρονοδιάγραμμα ως προς την πραγματοποίησή τους. Προέβλεπε σύντομη θεραπεία, που δεν ενδείκνυται σε περιπτώσεις κρατών, με αποτέλεσμα τη δραματική αύξηση της ανεργίας. Παράλληλα, οι συχνές δηλώσεις ευρωπαίων ηγετών ότι η Ελλάδα αναμένεται να βγει από το ευρώ, επέτειναν την κρίση. Από την άλλη, η ελληνική κυβέρνηση ήταν απρόθυμη να εφαρμόσει το μνημόνιο και ανέβαλε τις δύσκολες αποφάσεις. Ταυτόχρονα το μνημόνιο θεωρήθηκε όχι εθνικό σχέδιο αλλά ένα σχέδιο που επιβλήθηκε από τους ξένους. Όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης ήταν εναντίον του σχεδίου σωτηρίας,καθώς επίσης και οι συνδικαλιστικές ενώσεις και τα ΜΜΕ.

Ακολούθως η κ. Διαμαντοπούλου παρουσίασε τα στοιχεία για τη δραματική αύξηση της ανεργίας, κυρίως στους νέους, αλλά και τα στοιχεία της σημαντικής δημοσιονομικής προσαρμογής που έχει επιτύχει η χώρα μας μέχρι σήμερα.  

Αναφορικά με τα προβλήματα Δημοκρατίας στην Ελλάδα, η κ. υπουργός υπογράμμισε ότι δεν υπάρχει νομιμοποίηση του πολιτικού συστήματος, υπάρχει έλλειψη εμπιστοσύνης από την πλευρά των πολιτών ενώ παράλληλα οι διαρθωτικές αλλαγές απαιτούν χρόνο και η λιτότητα γεννά απελπισία. Την ίδια ώρα, υπάρχει πρόβλημα στις δημοκρατικές διαδικασίες. Τα μέλη του κοινοβουλίου πρέπει να ψηφίσουν αυτό που τους υπαγορεύουν τα κόμματά τους, ειδάλλως απειλούνται με διαγραφή. Δεν υπάρχει χρόνος για τη δημιουργία της ελάχιστης συναίνεσης με τους πολίτες.

Σημαντικό πρόβλημα αποτελεί και η ενίσχυση του λαϊκισμού και του εθνικισμού. Σε όλη την Ευρώπη παρατηρείται αύξηση του εθνικισμού. Οι δηλώσεις των βορειοευρωπαίων για τους Ευρωπαίους του Νότου δεν θα πρέπει να παραγνωρίζουν την περηφάνεια των τελευταίων. Από την άλλη, η αυξανόμενη ανεργία αποτελεί το προσφορότερο έδαφος για την άνθηση του λαϊκισμού, υπογράμμισε η κ. Διαμαντοπούλου.

Η κρίση είναι υπαρκτή και είναι επικίνδυνη. Όχι μόνον επειδή είναι οικονομική κρίση, αλλά επειδή δημιούργησε ένα τεράστιο πρόβλημα σε εθνικό επίπεδο. Η οικονομική σταθερότητα αποτελεί προαπαιτούμενο για τη Δημοκρατία. Προς τούτο, οι ευρωπαϊκοί θεσμοί πρέπει να διαδραματίσουν έναν σημαντικό ρόλο. Το ζήτημα είναι τί είδους ρόλο και τί είδους παρέμβαση, κατέληξε η κ. υπουργός.

Ακολούθως η κ. Διαμαντοπούλου απάντησε σε ερωτήσεις των παρισταμένων.

Σε ερώτηση για ομοιότητες μεταξύ Ελλάδας και Αργεντινής, η κ. υπουργός υπογράμμισε ότι η Ελλάδα είναι εντελώς διαφορετική περιπτωση από την Αργεντινή, καθώς δεν διαθέτει δικό της ξεχωσιστό νόμισμα. Τόνισε ότι το πρόγραμμα της Ελλάδας δεν έλαβε υπόψιν τις πραγματικές παραμέτρους και ότι προχώρησε χωρίς πολιτική για ανάπτυξη.

Σε ερώτηση για το πρόβλημα της μετανάστευσης των νέων, η κ. Διαμαντοπούλου τόνισε ότι πρόκειται για τεράστιο πρόβλημα που οφείλεται στην υψηλή ανεργία και υπογράμμισε ότι οι νέοι δεν εμπιστεύονται το πολιτικό σύστημα και αυτός είναι ο λόγος που δεν συμμετέχουν στα κοινά.

Αναφορικά με το ενδεχόμενο εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ, η κ. υπουργός υπογράμμισε ότι δεν τίθεται τέτοιο ζήτημα και τόνισε ότι σε μία τέτοια περίπτωση θα προέκυπτε οικονομική και κοινωνική καταστροφή.

Καταλήγοντας η κ. Διαμαντοπούλου υπογράμμισε ότι χρειαζόμαστε περισσότερη Ευρώπη με ενισχυμένους θεσμούς. Η αρχιτεκτονική του ευρώ υπήρξε προβληματική, ενώ μέχρι τώρα δεν διαθέταμε κοινή οικονομική πολιτική και ισχυρούς μηχανισμούς ελέγχου. Χρειαζόμαστε περισσότερη Ευρώπη και οικονομική ένωση με κοινούς πολιτικούς στόχους σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Με την οικονομική ανάπτυξη της Ανατολής, τα ευρωπαϊκά κράτη πρέπει να μείνουν ενωμένα με ένα διαφορετικό και πιο οργανωμένο τρόπο.

Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να ανατρέξετε στην ιστοσελίδα του Chatham House:

http://www.chathamhouse.org/events/view/187367

H ατζέντα της συζήτησης είναι διαθέσιμη στον παρακάτω σύνδεσμο:

http://www.chathamhouse.org/sites/default/files/public/Meetings/180113agenda.pdf

Βασικά σημεία άρθρου Άννας Διαμαντοπούλου στο Social Europe Journal:
- Μέσα στην κρίση οι Ευρωπαίοι ηγέτες επιλέγουν την ενοποίηση, οι πολίτες όχι. Υπάρχει λοιπόν ανάγκη ηγεσίας που θα εμπνεύσει και θα πείσει πως περισσότερη Ευρώπη σημαίνει περισσότερη ευημερία, δουλειές και σταθερότητα.

-Την ηγεσία δεν μπορεί να την ασκήσει καμία χώρα μόνη της, ούτε η Γερμανία που είναι η μεγαλύτερη οικονομική δύναμη αυτή τη στιγμή.
Η Γερμανία θα έπρεπε, λόγω του μεγέθους και της θέσης της, να παίξει έναν σημαντικό ρόλο στην οικοδόμηση συναινέσεων. Δυστυχώς όμως σήμερα παραμένει ένας απομονωμένος γίγαντας.

-Ένα φάντασμα πλανιέται πάνω απ’ την Ευρώπη, το φάντασμα της διχόνοιας και του φόβου, της δυσπιστίας και του μίσους, το φάντασμα παλιών στερεοτύπων και εχθροτήτων που ξαναγεννιούνται.
Για να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά η κρίση, η αυξανόμενη φτώχεια και η άνοδος των άκρων στην Ευρώπη χρειαζόμαστε ελπίδα, εμπιστοσύνη και αλληλεγγύη. Απαιτείται μια νέα αφήγηση. Η Ευρώπη αναζητεί ηγεσία η οποία θα προτείνει ένα νέο σχέδιο και μια νέα αφήγηση για την Ευρώπη που θα περιλαμβάνει:

1.    Ειρήνη (η σημαντικότερη ως τώρα κατάκτηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης) και σεβασμό στα έθνη και τους λαούς.
2.    Ένα νέο γεωπολιτικό ρόλο για την Ευρώπη
3.    Δημοκρατία (Νέα Ευρωπαϊκή Συνθήκη, αυξημένη δημοκρατική νομιμοποίηση στη λήψη αποφάσεων)
4.    Οικονομική δημοκρατία με την τιθάσευση του χρηματοπιστωτικού τομέα ο οποίος οφείλει να μοιραστεί τα βάρη της κρίσης
5.    Ανάπτυξη μοιρασμένη ισόμερα και δίκαια. (Με σύγκλιση της ανταγωνιστικότητας και του επιπέδου ζωής των κρατών μελών της)

-Η διαρκής λιτότητα από μόνη της δεν οδηγεί στην ανάπτυξη. Απαιτείται να συνεργαστούν οι Ευρωπαϊκοί  θεσμοί με την ΕΚΤ για να τονώσουν την οικονομία με δημοσιονομικά μέτρα όπως έκαναν οι ΗΠΑ. Η Ευρωπαϊκή ηγεσία πρέπει να πείσει τους πολίτες της Ευρώπης με όραμα και έργα.

Ολόκληρο το άρθρο:

http://www.social-europe.eu/2012/11/europe-needs-leadership-with-vision/

Παρέμβαση στην διεθνή εκδήλωση του  «Γερμανικού Ινστιτούτου για Διεθνείς υποθέσεις και θέματα ασφάλειας - Stiftung Wissenschaft und Politik (SWP)»
Βερολίνο  17.10.2012

Στην ανάγκη μιας νέας πολιτικής για την Ευρώπη και μιας νέας  αφήγησης  (παρουσίαση νέου σχεδίου με  θέσεις και προτάσεις) καθώς και στον ρόλο που θα μπορούσε να παίξει η Γερμανία σε αυτή την κατεύθυνση, αναφέρθηκε  η κ. Διαμαντοπούλου, στο πλαίσιο του αντικειμένου της ημερίδα για τα 50 χρόνια του Ινστιτούτου.  Κατέθεσε δε την δική της πρόταση για πέντε  βασικούς άξονες, άμεσης προτεραιότητας.   
1.    Ειρήνη
2.    Νέος γεωπολιτικός ρόλος για την Ευρώπη
3.    Δημοκρατία με  νέα συνθήκη
4.    Οικονομική Δικαιοσύνη
5.    Ισομερής Ανάπτυξη.
τονίζοντας ότι « Η Ευρώπη δεν χρειάζεται επιστάτες αλλά Ηγέτες, η βάση για κάθε συνεργασία είναι η αναγνώριση της αξιοπρέπειας των λαών και  αντί για τιμωρία, φόβο και λιτότητα, αυτό που χρειάζεται είναι αλληλεγγύη,  ελπίδα και συντονισμένη δράση για ανάπτυξη»

Στο περιθώριο της ημερίδας έθεσε και πάλι την πρόταση της – σε σχέση με τις άμεσες κινήσεις - για την ανάγκη η επικείμενη Σύνοδος Κορυφής να συμπεριλάβει στα συμπεράσματα της την απόφαση της να υπερασπιστεί την συνοχή και την ακεραιότητα του Ευρώ,  σύμφωνα με την συνθήκη αλλά και την βούληση των Ευρωπαίων πολιτών. Να επιβεβαιώσει πειστικά και χωρίς αμφισημίες πως δεν υπάρχει επιστροφή στη δραχμή, το μάρκο, το γαλλικό φράγκο ή την ιταλική λιρέτα. Είναι βασική προϋπόθεση για μια αναπτυξιακή προοπτική.

Απόσπασμα από την παρέμβαση:

Νέα πολιτική , Νέα αφήγηση. Ελπίδα απέναντι στον φόβο

Οι ηγεσίες συσπειρώνουν την πλειοψηφία των πολιτών, και στην περίπτωση της Ευρώπης οι ηγέτες της Γερμανίας θα μπορούσαν να συσπειρώσουν γύρω τους την πλειοψηφία των Ευρωπαίων πολιτών, αν αποκαταστήσουν την ισχύ και την νομιμοποίηση των εκλεγμένων αντιπροσώπων τους, συμβάλλοντας στην τιθάσευση εκείνων των οικονομικών δυνάμεων που οδήγησαν στην κρίση και συνεχίζουν να κερδίζουν από αυτή, σε βάρος των λαών της Ευρώπης:
Τιθασεύοντας αφενός τον χρηματοπιστωτικό τομέα της οικονομίας ο οποίος αφέθηκε αρρύθμιστος και χωρίς κανένα ουσιαστικό έλεγχο και κατέφυγε σε υπερβολές οδηγούμενος από μια πλεονεξία χωρίς όρια.  Αφετέρου τους οίκους αξιολόγησης που απέτυχαν στο καθήκον τους να ενημερώνουν το κοινό για τους υπερβολικούς κινδύνους στους οποίους ήταν εκτεθειμένοι οι χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί.
Γιατί πρέπει οι απερίσκεπτες Τράπεζες να σώζονται σε βάρος των Ευρωπαίων πολιτών, ενώ η κυρίαρχη αφήγηση καλεί να τιμωρηθούν και να πληρώσουν εκείνοι που είχαν τη μικρότερη ή καθόλου ευθύνη για την κρίση;
Ο φόρος για τις χρηματοπιστωτικές συναλλαγές που τώρα συζητείται θα είναι ένα θετικό βήμα σε αυτήν την κατεύθυνση.
Αυτή η πολιτική και αυτή η αφήγηση μπορεί να συσπειρώσει τους Ευρωπαίους. Αυτή, μαζί με μια ορατή προοπτική ανάπτυξης θα επιτρέψει να πραγματοποιηθούν οι απαραίτητες διαρθρωτικές αλλαγές που θα αποκαταστήσουν την ανταγωνιστικότητα του συνόλου της Ευρωπαϊκής οικονομίας και θα επιτρέψουν στην Ευρώπη να έχει μια σημαντική θέση στην παγκόσμια οικονομία.
Αντί να κουνούν το δάκτυλο στις χώρες με προβλήματα , αντί για τιμωρία, φόβο και λιτότητα, αυτό που χρειάζεται είναι αλληλεγγύη,  ελπίδα και συντονισμένη δράση για ανάπτυξη, βασισμένη στην κυριαρχία της Δημοκρατίας σε μια πορεία που οδηγεί στην ευημερία και την ευτυχία των Ευρωπαίων πολιτών.
Με δυο λόγια η Ευρώπη χρειάζεται ηγεσία τώρα  - και  αν η Γερμανία θέλει να παίξει αυτόν τον ηγετικό ρόλο - η οποία πρέπει να προτείνει μια πολιτική και την αντίστοιχη αφήγηση που να καλύπτει τα εξής:

1.    Ειρήνη ( Η μεγάλη κατάκτηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης)
2.    Ένα νέο γεωπολιτικό ρόλο για την Ευρώπη (Το 2050 ο παγκόσμιος πληθυσμός θα είναι 9 δισ. και o  Ευρωπαϊκός πληθυσμός  θα αποτελεί μόνο το  7%, ενώ ήταν το 20% στα 1950. Οι μεγαλύτερες Ευρωπαϊκές χώρες θα έχουν το πολύ το 1% του παγκόσμιου πληθυσμού, ενώ το Ευρωπαϊκό ΑΕΠ θα είναι μόνο 10% του παγκόσμιου ΑΕΠ από 30% στα 1950)
3.    Δημοκρατία ( Μια νέα συνθήκη)
4.    Οικονομική Δικαιοσύνη (Έλεγχος του χρηματοπιστωτικού τομέα)
5.    Ανάπτυξη ίσα μοιρασμένη.

Η   κ. Διαμαντοπούλου είχε προσκληθεί  να συμμετάσχει στο panel της  διεθνούς για τα 50 χρόνια από την ίδρυση του Ινστιτούτου -το μεγαλύτερο think tank της Ευρώπης στο είδος του- στο οποίο συμμετείχε και ο Υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας, κ. Guido Westerwelle – ως κεντρικός ομιλητής.
Συντονιστής της εκδήλωσης ήταν ο κ. Peter Frey, Αρχισυντάκτης της Zweites Deutsches Fernsehen (ZDF). Θέμα της συζήτησης ήταν "Η Γερμανία στον κόσμο – προσδοκίες προς την γερμανική εξωτερική πολιτική"

Με τον επικεφαλής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας των Γερμανών Σοσιαλδημοκρατών (SPD) Frank-Walter Steinmeier και υποψήφιο για την καγκελαρία τις προηγούμενες γερμανικές εκλογές.

Περισσότερες φωτογραφίες από την εκδήλωση

Η Άννα Διαμαντοπούλου, πρόεδρος του ΔΙΚΤΥΟΥ για τη Μεταρρύθμιση στην Ελλάδα και την Ευρώπη συμμετείχε στην ετήσια συνεδρίαση της Συντονιστικής Επιτροπής του think-tank Notre Europe - Jacques Delors στο Παρίσι στις 29-30 Νοεμβρίου.
Τα δύο βασικά θέματα που συζητήθηκαν αφορούσαν την ολοκλήρωση της οικονομικής και νομισματικής ένωσης και οι τρόποι με τους οποίους η ΕΕ θα γίνει ξανά ελκυστική στους πολίτες.
Η Άννα Διαμαντοπούλου στην παρέμβασή της τόνισε ότι:

·Εν μέσω των γεωπολιτικών αλλαγών η ΕΕ πρέπει να αποτελέσει ασπίδα για τους πολίτες της,

·Πρέπει να ενισχυθεί περαιτέρω η ασφάλεια των τραπεζικών καταθέσεων των πολιτών ώστε να μην κυριαρχεί το αίσθημα ανασφάλειας,

·Ιδιαίτερη έμφαση πρέπει να δοθεί στη βιομηχανία, για να γίνει η ΕΕ ξανά ανταγωνιστική και να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας,

·Τέλος, σε όλες τις χώρες μέλη της ΕΕ πρέπει να υπάρχει ένα κοινό βιβλίο ευρωπαϊκής ιστορίας ώστε να ενισχυθεί η ευρωπαϊκή ταυτότητα αλλά και η προώθηση της ειρήνης και της ευημερίας.

Ο Gramci είχε πει «ο παλιός κόσμος πεθαίνει και ο καινούργιος πασχίζει να γεννηθεί. Είναι η εποχή των τεράτων». Τέρατα γεννιούνται παντού και ο καθένας πρέπει να παλέψει με τα δικά του. Ως Υπουργός Παιδείας και Έρευνας, έχω τον μικρότερο προϋπολογισμό που είχε ποτέ η χώρα, δραματικό αριθμό αποχώρησης εκπαιδευτικών, ενόψει των αλλαγών στο συνταξιοδοτικό σύστημα, και τεράστια προβλήματα στις υποδομές. Σε αυτές τις περιπτώσεις το δίλλημα είναι «ή παραιτούμαι ή παλεύω με τα ελάχιστα για τα μέγιστα». Όταν δεν υπάρχουν χρήματα πρέπει να υπάρχουν ιδέες, βαθιές τομές, δομικές μεταρρυθμίσεις.

Οι εξελίξεις τρέχουν  χωρίς να υπάρχει ο απαιτούμενος χρόνος και με κλονισμένη την εμπιστοσύνη των πολιτών στο πολιτικό σύστημα αλλά και στην Ευρώπη. Όμως, πάντα υπάρχει λύση και διέξοδος. Θα πρέπει να αναδείξουμε τις δυνάμεις της χώρας, να αναδιαρθρώσουμε το σύστημα και να έχουμε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα.

Η οικονομική και δημοσιονομική κρίση τείνει να μετατραπεί σε κρίση πολιτική και κρίση Δημοκρατίας. Η συλλογική δράση, οι υπερεθνικές και διακυβερνητικές διαπραγματεύσεις έχουν αντικατασταθεί από ανεπίσημες ομάδες όπως η ομάδα της Φρανκφούρτης (Baroso, Rehn, Germany, France, ECB, IMF).

«Ανιστόρητη η ταύτιση της θυσίας της Ιφιγένειας με την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ. Όσοι μιλούν για έξοδο της Ελλάδας ανοίγουν την πόρτα για το τέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης: Ποιος θα είναι ο επόμενος, ο μεθεπόμενος, κτλ.»

Η πρώην Υπουργός και Επίτροπος Άννα Διαμαντοπούλου συμμετείχε στο Οικονομικό Συμπόσιο «Alpbach» στη Βιέννη, όπου συζητήθηκε κυρίως η οικονομική κρίση και το μέλλον της Ευρώπης.

Στο Συμπόσιο συμμετείχαν ακόμη μεταξύ άλλων: ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής José Manuel Barroso, ο Καγκελάριος της Αυστρίας Werner Faymann και ο Αντικαγκελάριος και Υπουργός Εξωτερικών της Αυστρίας Michael Spindelegger.

Στην ομιλία της η Άννα Διαμαντοπούλου τόνισε ότι η πολιτική ένωση στο επίπεδο της Ευρώπης είναι αναγκαιότητα και θα πρέπει να βασίζεται σε 4 πυλώνες:

1. Στην Κοινοτική Μέθοδο και την επέκτασή της σε άλλους τομείς πολιτικής.

2. Στο δικαίωμα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να παίρνει πρωτοβουλίες και να έχει ένα κεντρικό και ουσιαστικό ρόλο, καθώς σήμερα έχει υποβαθμιστεί και έχει καταλήξει να είναι εκτελεστικό όργανο της γαλλογερμανικής συμφωνίας. Δεν λειτουργεί σήμερα θεσμικά η Ευρωπαϊκή Ένωση. Οι διμερείς αποφάσεις της Γαλλίας και της Γερμανίας και ο τρόπος που επικοινωνούνται λειτουργούν αρνητικά για την ευρωπαϊκή ενοποίηση.

3. Στη δημοκρατική νομιμοποίηση από τους Ευρωπαίους πολίτες και

4. Σε ένα νέο οραματικό σχέδιο που να συντίθεται από ένα ηθικό μέρος(αρχές και αξίες) και ένα πρακτικό μέρος (έργα που ενώνουν την Ευρώπη) και σε ένα κεντρικό ρόλο στο πλαίσιο του διεθνούς γεωπολιτικού τοπίου, στο οποίο η εξουσία μεταφέρεται από τη Δύση στην Ανατολή.

Τόνισε επίσης την ανάγκη κεντρικού συντονισμού μίας οικονομικής πολιτικής που στηρίζεται:

1. Σε ενοποιημένο χρηματοοικονομικό πλαίσιο

2. Σε ενοποιημένο πλαίσιο προϋπολογισμού

3. Σε ενοποιημένο πλαίσιο οικονομικής πολιτικής

4. Στη διασφάλιση της δημοκρατικής νομιμοποίησης και

5. Σε ένα ευρύ ευρωπαϊκό πρόγραμμα επενδύσεων στους τρεις μεγάλους τομείς της μεταφοράς, της τηλεπικοινωνίας και της ενέργειας.

Ανέλυσε επίσης την ανάγκη να υπάρξει στο εξής χρόνος και εμπιστοσύνη, ώστε οι απαιτούμενες μεταρρυθμίσεις να έχουν αποτέλεσμα. Ανέλυσε την περίπτωση της Ελλάδας όπου η ελληνική κυβέρνηση μέσα σε 24 μήνες ψήφισε 248 νόμους, τονίζοντας ότι η διαδικασία για τη ψήφιση νέου νόμου οφείλει στο μέλλον να είναι η εξής:

Ορισμός στόχου, σχεδιασμός νόμου, δημόσια διαβούλευση, ενσωμάτωση αλλαγών στο σχέδιο νόμου, κοινοβουλευτική διαδικασία, ψήφιση νόμου, μεταβατική περίοδος εφαρμογής, αξιολόγηση. Ο χρόνος και η εμπιστοσύνη αποτελούν απαραίτητα στοιχεία για μία μεταρρύθμιση. Οι αλλαγές αυτές στην Ελλάδα έγιναν σε ένα κλίμα αρνητικό καθώς σχεδόν καθημερινά κάποιος ευρωπαίος πολιτικός έκανε αρνητικές δηλώσεις για την Ελλάδα. Παράλληλα ορισμένοι Έλληνες πολιτικοί, ενώ ψήφιζαν τους νόμους δήλωναν αντίθετοι με την ουσία τους. Η έλλειψη χρόνου οδήγησε σε έλλειμμα εμπιστοσύνης τόσο μεταξύ Ελλήνων πολιτικών και πολιτών όσο και μεταξύ Ελλήνων και Ευρωπαίων πολιτικών.

Τέλος, η Άννα Διαμαντοπούλου τόνισε τη σημασία της φράσης του J. Monnet, πρωτεργάτη και εμπνευστή της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στην παρούσα περίοδο: «οι κρίσεις είναι οι καταλύτες στη δημιουργία των μεγάλων ομοσπονδιών της ανθρώπινης ιστορίας. Οι άνθρωποι αποφασίζουν να συνεργαστούν όταν βλέπουν έναν ορατό κίνδυνο…»

Στη δευτερολογία του ο αντικαγκελάριος της Γερμανίας M. Spindelegger διευκρίνισε, ότι η δήλωση του δε σημαίνει επουδενί την πρόταση για έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ αλλά για μελλοντικούς αυστηρούς κανόνες που πρέπει να έχει η Ευρωπαϊκή Ένωση.